When you are old...
Οταν γρια θα 'σαι, παλλευκη, και κοντα στη φωτια
με τον υπνο θα μαχεσαι, παρε για να διαβασεις,
το βιβλιο αυτο, σιγα - σιγα, το βλεμμα, να ρεμβασεις,
που 'χαν τα ματια σου, αλλοτε, και τη βαθια τους σκια,
ποσοι το καλλος σου ειχανε, μ' αγαπη αληθινη,
ψευτικη αλλοι, η τις ευθυμες στιγμες σου λαχταρησει'
μα την αποδημητικη ψυχη σου ειχε αγαπησει
καποιος, κι ο,τι στην οψη σου σχεδιαζε πως πονεις.
Και στη φωτιαν απλωνοντας τα κ'ατισχν'α σου χερια,
λυπητερα μουρμουρισε : πως εφυγε γι' αλλου
η αγαπη, κι απο την κορφη περνωντας του βουνου,
το προσωπο της εκρυψεν αναμεσα στ' αστερια !
μτφ. ΑΡΗΣ ΔΙΚΤΑΙΟΣ
