^
(Ινδες χορευτριες)
του Ν. Χατζηκυριακου Γκικα
ΛΥΧΝΟΣ ΤΟΥ ΑΛΑΔΔΙΝΟΥ
Στο Ν. Χατζηκυριακο - Γκικα
Την ανεξηγητη γραφη να λυσω πολεμω
που σου χαρ'αξαν πειρατες Κινεζοι στις λαγονες.
Γυμνοι με ξυλινους φαλλους τριγυρω απ' το λαιμο
μας σπρωχναν προς τη θαλασσα με τοξα οι Παταγονες.
Κοκκαλο ριξε στο σκυλι το μαυρο που αλυχτα
και στειλε τη "φιγουρα" μας στον πειρατη ρεγαλο.
Πες μου, που βρεθηκε η στερια στου πελαου τ' ανοιχτα
και το δεντρι με το πουλι που κρωζει το μεγαλο ;
Για το αστρο της Ανατολης κινησαμε μικροι.
Πουλι, πουλακι στεριανο, θαλασσα δε σου πρεπει !
Και σε που σε φυτεψαμε, παιδι στο Κονακρ'ι,
με γραμμα συμβουλευτικο της μανας σου στην τσεπη.
Του ναυτη δος του στη στερια κρεββατι, και να πιει.
- Ολο τον κοσμο γυρισες, μα τιποτα δεν ειδες... -
Μες' στο μεταξι κρυβονταν της 'Ιντιας οι σκορπιοι
κ' εφερνε ο αγερας της νοτιας στην πλωρη αμμο κι ακριδες.
- Σημαδι μαυρο απομεινε κι ας εσπασε ο χαλκας.
- Στην αγορα του Αλιτζεριο'υ δεμενη να σε συρω. -
- Και πηδηξε ο μικρος θεος μια νυχτα, των Ινκ'ας,
στου Αιγαιου τα γαλανα νερα δυο μιλια οξω απ' τη Σκυρο.
Μεσανυχτα και ταξιδευεις διχως πλευρικα !
Σκιαζεσαι μηπως στο γιαλο τα φωτα σε προδινουν,
μα πρυμα πλωρα μονη εσυ πατας στοχαστικα,
κρατωντας στα χερακια σου το λυχνο του Αλαδδινου.
(απο τη συλλογη ΠΟΥΣΙ - στην Ελγκα Καββαδια, εκδ. "ΓΑΛΑΞΙΑΣ", αθηνα - οκτ. 1961)