LUIS CERNUDA

^^^

Κλικ στην φωτό!

ΜΕΡΙΚΑ ΚΟΡΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

(Unos cuerpos son come flores)

Μερικά κορμιά είναι σαν λουλούδια,
Άλλα σαν μαχαίρια,
Άλλα σαν κορδέλες νερού'
Όμως όλα, αργά ή γρήγορα,
Καψίματα θα είναι που σε άλλο κορμί μεγαλώνουν,
Μετατρέποντας με της φωτιάς τη δύναμη μιά πέτρα σε άνθρωπο.

Όμως ο άνθρωπος ρίχνεται σ' όλες τις κατευθύνσεις,
Ονειρεύεται ελευθερίες, συναγωνίζεται τον άνεμο,
Ώσπου μιά μέρα το κάψιμο σβήνει,
Κι αυτός ξανά είναι πέτρα στου κανενός το δρόμο.

Εγώ, που δεν είμαι πέτρα, παρά είμαι δρόμος
Που διασχίζουνε στο πέρασμά τους τα πόδια τα γυμνά,
Πεθαίνω απ΄αγάπη γι' αυτούς όλους.
Τους χαρίζω το κορμί μου για να το πατούν,
Αν και τους φέρνει σε μιά φιλοδοξία ή σ' ένα σύννεφο,
Χωρίς κανείς τους να καταλαβαίνει 
Ότι φιλοδοξίες ή σύννεφα
Δεν αξίζουν μιάν αγάπη που παραδίνεται.


(μτφ. ΝΙΚΗ Δ. ΠΑΠΑΘΑΝΟΥ, από περιοδικό "ΕΚΗΒΟΛΟΣ", Αθήνα - Χειμώνας 1982, τεύχος 10 / σ. 732, 733)