ΣΟΝΕΤΟ CCXI
Ο ΠΟΘΟΣ με κεντά, ο Έρωτας με οδηγεί και με πηγαίνει,
η ευχαρίστηση με τραβά, η συνήθεια με μεταφέρνει
η ελπίδα με κολακεύει και με παρηγορεί
και το δεξί χέρι στην κουρασμένη πιά καρδιά απλώνει'
κι η δύστυχη το παίρνει και δε νιώθει
τον τυφλό κι άπιστο προπομπό μας'
βασιλεύουν οι αισθήσεις, κι ο λογισμός είναι νεκρός'
από τη μιά πλάνα επιθυμία η άλλη ξεπηδά.
Αρετή, τιμή, ομορφιά, ευγενική στάση,
λόγια γλυκά στα ωραία κλαδιά με δέσαν
όπου τερπνά αδράχνεται η καρδιά.
Χιλια τρακόσια εικοσιεφτά, ακριβώς
στην πρώτη ώρα την έκτη μέρα του Απρίλη,
στο λαβύρινθο εμπήκα*, κι ούτε ξέρω από πού να βγώ.
(μτφ. Λεωνίδας Αργυρόπουλος, περιοδικό Εκηβόλος, αθήνα, Χειμώνας 1981 - τεύχος 6 / σ. 440-441)
* η ακριβής χρονολογία, ημέρα και ώρα, όπου ο ποιητής ερωτεύτηκε τη Λάουρα.
... > ΠΕΤΡΑΡΧΗΣ < ... !..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου