Κυριακή
Σημασία έχει να είναι Κυριακή.
Οκτώβριος που σε γνώρισα,
Σεπτέμβριος που λιγοστέυω. Νά ΄ναι
πρωί, τόσο που ποτέ δεν είδα και
νά 'ρχεσαι από τη θάλασσα. Νοτιάς.
Νότος. Νόστος. Λέξεις αγαπημένες σαν
μαχαιριές, τόποι που αυτοκτόνησε η
πρώην ζωή μου. Μπορεί και να βρέχει.
Οι σταγόνες θα χαράζουν γραμμές
καινούργιες στο χέρι μου -μακρύ ταξίδι
βλέπω, βιαστική ζωή, νύχτες χωρίς
εισιτήρια επιστροφής βλέπω- κι εγώ θα
φτιάχνω στεριές μέσα στα νερά να έχεις
να βαδίσεις.
Η λύπη μου είναι πιό παλιά από τον
κόσμο.
Μη μου γελάσεις
θα σωθώ.
Σημασία έχει να είναι Κυριακή.
(Από : η θλίψη του σώματος / σ. 77)
* * * * * * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου