ΚΥΡΙΑΚΗ, 19γ
ΑΣΠΡΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ τ' ουρανού μέσα στη νύχτα
πάω μ' από κοντά τον σκύλο της σελήνης μου.
Κάποιος άγνωστος Γαβριήλ μου κάνει νοήματα
--Σύμφωνοι, θα πεθάνουμε όλοι μας' αλλά προς τί;
Ψηλά κοιτάω σαν άστρο το βορινό παράθυρο
που το ξεχάσανε ανοιχτό και μ' αναμμένο φως.
Οι άλλοι κοιμούνται ή προσωρινά ή αιώνια
ύπτιοι, με το πρόσωπο ακάλυπτο στον ουρανό.
Πάω μ' από κοντά τις μετρημένες μέρες μου
--Σύμφωνοι, ναι' αλλ' η ζωή αυτή δεν έχει τέλος...
Οδυσσέας Ελύτης (από το: "Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου