Δηλωνεται κατηγορηματικα οτι, ολα τα δημοσιευομενα ποιηματα, αποσπασματα ποιηματων η, και στιχοι κ.λπ. λογοτεχνικα κειμενα ειναι απο εντυπες εκδοσεις ευρισκομενες στη κατοχη του διαχειριστη αυτου του ιστολογιου. Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση, γινεται link κατ' ευθειαν στα ιστολογια στα οποια βρισκονται και οχι αναδημοσιευση τους, ακομη κι αν δεν υπαρχει σχετικο απαγορευτικο σημα.

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

ΜΠΟΥΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ




^^^
Κλικ στην φωτό!!!


ΗΛΕΚΤΡΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ



Το στήθος σου ανθίζει στο φως
                       σα μίσχος που ανοίγει στα δυο   
                                                             και θα ξανασμίξει 
                                                                  στον καινούργιο καρπό

--Το στήθος σου έλα να τρυγύσω
με τα τρυγόνια της αθανασίας
    να πιούν το γάλα το καλό
          να ξαστερώσουν
τα μάτια τους απ' το θολό βυθό
και τη χολή των κολασμένων


ΙΟΚΑΣΤΗ


Το κορμί σου ήταν ο ναός όπου έκανα καθημερινά σπονδές.
   Χαμένοι στο δάσος της επιθυμίας. 
   Μονάχα η αγάπη μπορεί να σταθεί ανάμεσα σ' εμάς και στο χαμό μας.
   Κι αν πέθαινα, λέει, για λίγη τρυφερότητα.
   Ο έρωτάς μας άνθισε με τις κηλίδες του ήλιου. Με τις κηλίδες του ήλιου μαράθηκε σε εποχές σκοτεινές κι εποχές λάγνες. Τώρα, σβησμένο κάρβουνο η επιθυμία σου. Όμως κάτω από τη στάχτη μιά σπίθα ακόμα θάλλει έτοιμη να γεννήσει την καταστροφή.
   Στην πόλη των αγγέλων τα ηφαίστεια γεννούνε λάβα.
   Η μάνα των κοχυλιών με το στήθος  που καπνίζει πλάθει καινούργια νησιά πασπαλισμένα στάχτη και τα χελωνάκια θ' αναπαυθούν πρόωρα όσα δεν προλάβουν να φτάσουν στη θάλασσα.
   Χαμένοι στο δάσος της επιθυμίας' δεν ωφελεί ν΄αντιστέκεσαι.
   Μονάχα η αγάπη μπορεί να σταθεί ανάμεσα σ' εμάς και στο χαμό μας.


ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΑΓΓΕΙΟ


            Σα σχέδιο γεωμετρικό 
παλαιολιθικής εποχής
       η αγάπη μας
δε γίνεται να τελειώσει
ούτε ένα φιλί
χωρίς τον καταιγισμό
    πεθαμένων άστρων
δε γίνεται να γευτεί
    της γνώσης τον καρπό
χωρίς το δέντρο 
                 να το κόψει

Σα σχέδιο γεωμετρικό
     παλαιολιθικής εποχής
η αγάπη μας
δε γίνεται να χωρίσει τίποτα
δε γίνεται τίποτα να ενώσει.


ΟΔΥΣΣΕΟΥΡΓΗΜΑ


           Βαδίζω στην έρημο
                                    του κορμιού σου
με τη διάκριση ενός χαμαιλέοντα
ζυμώνω την κοιλιά σου
με τα νύχια της Σφίγγας
κι έπειτα τις Σειρήνες του στήθους σου
ορέγομαι ν΄αφουγκραστώ
τις συμπληγάδες των πυγών σου
να διασχίσω
στην Κασταλία των μαλλιών σου
να λουστώ
με το θυμίαμα που αναβλύζει
   απ' το λαιμό σου να μεθύσω
στα δυό σου μάτια τα πυρρά
                     να κρεμαστώ
τα σταφύλια της Κόλασης
                        για να τρυγήσω.


(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ : "ΕΡΩΣ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟΣ" - ποιήματα, έκδ. "ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ", αθήνα - Μάρτιος 1999 / σελ. 189, 214, 215 και 249 αντίστοιχα)



* * * * *






Καλό βράδυ !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: