Υπερβαση
Αγκαλιασμενοι πανω στα ξερα φυλλα
της μουσμουλιας.
Κοντευει το ξημερωμα.
Κι εμεις ακομη εκει.
Τ' αυγουστιατικα αστερια
φωτιζουν το προσωπο σου.
Σιωπες γεματες μελωδια γυρω-τριγυρω,
το νερο στη βαθεια χαραδρα,
τα φιδακια σουρσουριζουν στο χωμα φοβισμενα.
Και το νυχτοπουλι πετα.
Ο Θεος μου χα'ι'δευει τα μαλλια.
Αιωρουμαι.
Ποσο σ' αγαπω !
( Απ' τα παληα)
Φεβρουαριος 2006
(της ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ Κορκοδειλου-Δημητρακοπουλου, απο τη συλλογη "Καθ' ... Υπερβολην !)
