Μια καλημερα !
Περπατας στους δρομους
χαμενος στο πληθος.
Λογης-λογης 'ανθρωποι περα-δωθε.
Εχεις την περιεργεια να δεις.
Δεν ξερεις τιποτα, δεν γνωριζεις κανεναν.
Δεν βγαζεις συμπερασμα.
Χαλασμενες πλακες σε απειλουν,
μαζι και αυτοκινητα.
Νιωθεις εγκλωβισμενος,
αρχιζεις να φοβασαι.
Μια φιγουρα πλησιαζει,
κατι σου θυμιζει.
Χαμογελας, λες και καλημερα.
Νατο το διεξοδο !
Σταματας. Εκανες λαθος.
Ζητας συγνωμη.
- "Μα τι λετε !", απαντα και γελα.
- Χιλια ευχαριστω, για την ευλογημενη,
κατα λαθος, τουτη καλημερα !
2002
Αυγουστιατικο
Τοφερε, στα ξαφνικα αποψε η κουβεντα
και μιλησα για σενα.
Για κοιτα συμπτωση !
Τα ιδια εκεινα αστερια τ' Αυγουστιατικα.
Πανε τοσα χρονια...
Ε, και τι μ' αυτο ;
Εισαι διπλα μου και σου κρατω το χερι.
Τ' αστερια ψαχνουν το χαμογελο σου.
Απορουν.
Μα δεν τους μιλησες ποτε γι' αυτο ;
Εισαι πλ'αι μου, σ' αγγιζω.
Αρχισα κιολας να κρυωνω και φοβαμαι.
Αληθεια, ποιο τραγουδι θαθελες να σου πω ;
( της ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ Κορκοδειλου- Δημητρακοπουλου, απο τη συλλογη "Καθ' ...Υπερβολην !")
...και,
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !
