ΠΑΣΧΑ ΡΩΜΕΪΚΟ

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !!!

Χριστός Ανέστη!

^^^
Κλικ στην κάρτα!!!

Στίχοι του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Προσκύνημα


Το ταξίδι ευόδωσέ μας στον ιερό της Σκέψης Άθω,
κύλα μας, σκοπέ μας άγιε, μπάτη μου, άφρινα άτια,
γλυκομούρμουρο του Αιγαίου, σίμωνέ μας προς τη Σκιάθο,
προς τη Σκιάθο που μας γνέφουν τ' αβασίλευτά του μάτια.

Με τα σύννεφα που φεύγουν αρμαθιά κατά τη δύση,
σα λιβανωτός που υψώνουν οι βωμοί της,
ταξιδεύουν τα πανιά μας κι η καρδιά μας κι η ορμή της,
κι έτσι πάνω απ' τους αφρούς θα τραγουδήσει:

Πίσω από τη νέα Αργώ μας η παλιά Κολχίδα σβύνει
και μιά νέα μας περιμένει Μέδινα από γη φτωχή, 
κι ένας ντροπαλός ιεράρχης δίχως άμφια κι άγιων σμήνη,
μ' ένα σκήπτρο απ' άγριο ξύλο και μιά Βίβλο για ψυχή.

Τα καίκια, συναγμένα στου Μπουρτζιού τα βράχια γύρα,
του πελάου χελιδόνες με πεσμένα τα φτερά,
τη γλυκιά σου αναθυμιούνται που τους τραγουδούσες λύρα,
καθώς έσκιζαν, σαίτες, τα νερά τ' αστραφτερά.

Και των δειλινών τις ώρες τις κεντούσες με ιστορίες
με τ' απλοϊκά γερόντια στα σκαμνάκια πες και πες,
καθισμένα στο προσήλιο στα φτωχά καφενεδάκια
με τις καλαμένιες τις σκεπές.

Κι όντας  λυπημένα ο ήλιος κύλαε στ' ασήμια μέσα
και φουσκώναν τα καράβια και μισεύανε γι' αλλού,
έγια μόλα-τους ψυχή-τους και ψυχούλα-σου έγια λέσα
και σμαράγδια και φεστόνια και μαντήλια του γιαλού.

Τώρα πιά ο Χριστός στο Κάστρο δεν ακούει την ψαλμουδιά σου
κι ούτε ο λόγος σου ακούεται ο αίδιος ,
ξεχασμένα στο μανάλι έχουν σβήσει τα κεριά σου,
και σαν σιγανή λαμπάδα έσβυσες κι ο ίδιος.

Πνίγηκε στα πένθη η σκέψη, μοίρεται ο γιαλός φαιός
στο σεπτό νησί της Σκιάθος πούγινε ναός της,
που γεννήθηκε κι εχάθη ένας ταπεινός θεός --
ο Θεός της !

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ - Νέα Εστία 1941


(Από "Παπαδιαμαντικά Τετράδια", τεύχος 2 - Φθινόπωρο 1993, Εκδόσεις Δόμος / σελ. 111-112)