[ ΜΙΚΡΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ]
Αφου προηγουμενως ευχαριστησω τον κ. Ρωτα για την καλοσυνη που ειχε ν' ασχοληθει με τα ποιηματα μου, θα 'θελα μονο να τον ρωτησω αν οσα εγραψε στα Ελληνικα Γραμματα νομιζει οτι αποτελουν κριτικη. Γιατι εγω τουλαχιστον εχω την εντυπωση οτι ο κ. Ρωτας, εξ αφορμης του βιβλιου μου, εζητησε απλως να κανει γνωστες τις ιδιαιτερες προτιμησεις του, τα ποιητικα μοτιβα που τον ενδιαφερουν περσοτερο. Και ειπε πανω-κατω οτι η μελαγχολια δεν ειναι καθολου καλο πραγμα, οτι πρεπει να κοιταξουμε λιγο και τον κοσμακη, που υποφερει οσο κι εμεις, και να μη βυθιζομεθα στον εαυτο μας, αν θελουμε να δημιουργησουμε κατι αξιο μεσα στη ζωη.
Φαντασθειτε τωρα εναν τεχνοκριτη ο οποιος θα προσπαθουσε να μας πεισει οτι ο Θεοτοκοπουλος - η οποιοσδηποτε ζωγραφος που εργαζεται σε θρησκευτικα η αλλα θεματα, και μαλιστα με ορισμενο τροπο, συμφωνο παντα προς την ιδιοσυγκρασια του - θα εκανε φρονιμοτερα αν αφηνε αυτο το συστημα κι ακολουθουσε εκεινο που προτιμα ο επικριτης του.
Οταν εξεταζει κανεις αντικειμενικα, βρισκει χιλια πραγματα να ειπει και για τη φτωχοτερη προσπαθεια *. Και ο κ. Ρωτας, σε δυο ολοκληρες σελιδες, δε μας ειπε ουτε το στοιχειωδεστερο : Ειναι, δηλαδη, η δεν ειναι ποιηματα τα Ελεγεια και Σατιρες? Αν, κατα τυχην, συμβαινει το πρωτο, εγω ειμαι ευχαριστημενος, γιατι η κοινωνιολογικη αποψις δεν με αφορα.
Αλλα θα ειχα κι αλλες ερωτησεις για τον κ. Ρωτα. Λ.χ. αν πιστευει σοβαρως οτι η δικη του αισιοδοξια* συμβιβαζεται με τη σημερινη πραγματικοτητα περσοτερο απο το δικο μου πεσιμισμο' και αν ενας συγχρονος ανθρωπος μπορει ν' αντικρυσει αλλιως παρα απο την αντιθετη αποψη, με νοσταλγια, το ιδανικο του Σολωμου (συμπαθεια και θαυμασμος) που, χωρις να το εκφραζει καθαρα ο ιδιος, μαντευουμε οτι εχει κατακυριευσει τον κ. Ρωτα. Με αυγχωρειτε, ομως. Εδω κινδυνευω να θιξω το προγραμμα, την κατευθυνση του περιοδικου, του οποιου τολμω να επικαλεσθω τη φιλοξενια για το σημειωμα αυτο.
* οι υπο του αστερισκου σημειουμενες υπογραμμισεις οφειλονται στον διαχειριστη του ιστολογιου.
( απο : Κ. Γ. Καρυωτακη "Ποιηματα και πεζα, επιμελεια Γ. Π. Σαββιδης,
εκδ. "ΕΡΜΗΣ", αθηνα - 1972 )
σημ. του blogger. :
α ) Καθως ο επιμελητης της εκδοσης αναφερει, σε υποσημειωση κατωθι του ανωτερω κειμενου, αυτο γραφηκε απο τον Καρυωτακη στην Πατρα, στις 22 Φεβρ. 1928, υπο μορφην σημειωματος, εξ αφορμης της βιβλιοκρισιας που ο Β. Ρωτας ειχε δημοσιευσει για το Ελεγεια και Σατιρες στις 15 Φεβρ. 1928, και εσταλη στο περιοδικο Ελληνικα Γραμματα οπου και δημοσιευτηκε καπως αλλοιωμενο και υπο μορφην επιστολης, οπως προκυπτει απο αλλη επιστολη του Καρυωτακη δημοσιευμενη στην Νεα Εστια.
β ) Η αναρτηση αυτη γινεται ολως εκτακτως, μετα απο μια συζητηση με φιλο ποιητη,
και μετα απο δικη του παροτρυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου