Θα κλεισω τη σημερινη μερα με τις ευχες μου προς ενα κοριτσι, γυναικα σημερα, σχεδον συνομηλικη μου.
Ενα κοριτσι που η τυχη τοφερε να μεγαλωσουμε μαζι.
Ενα κοριτσακι 7 ετων, που ο πατερας μου εφερε ενα βραδυ,
μια χειμωνιατικη μερα του 1948, στο σπιτι μας στη Κω.
Ενα κοριτσακι ρακενδυτο, ψειριασμενο..." χωρις οικογενεια",
κι εμελλε να γινει για 13 χρονια μελος της δικης μας οικογενειας.
Κι εγινε η εξ' ουρανου αδελφη μου.
Ενα κοριτσι που οταν εγω αρρωσταινα... αρρωσταινε κι εκεινη
κι εμενε νηστικη απο τη στενοχωρια της, μεχρις οτου
γινω εγω καλα.
Που δεν δεχοταν να φαει αν δεν καθομουν κι εγω να φαω
μαζι της, και με περιμενε παντα, επι 13 χρονια να καθησουμε
μαζι στο τραπεζι.
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!
Για τη σημερινη ονομαστικη σου γιορτη Παρη,
αδελφη μου
... οπου κι αν βρισκεσαι.
Χρονια Πολλα
σε σενα και την οικογενεια σου.
Σε φιλω πολυ πολυ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου