Δηλωνεται κατηγορηματικα οτι, ολα τα δημοσιευομενα ποιηματα, αποσπασματα ποιηματων η, και στιχοι κ.λπ. λογοτεχνικα κειμενα ειναι απο εντυπες εκδοσεις ευρισκομενες στη κατοχη του διαχειριστη αυτου του ιστολογιου. Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση, γινεται link κατ' ευθειαν στα ιστολογια στα οποια βρισκονται και οχι αναδημοσιευση τους, ακομη κι αν δεν υπαρχει σχετικο απαγορευτικο σημα.

Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Ο ΜΑΙΤΡ ΚΑΙ Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ


...Λοιπόν, ποιός είσαι επιτέλους;
- Είμαι μέρος της δύναμης εκείνης
που αιώνια θέλει το κακό
και αιώνια πράττει το καλό.


Γκαίτε, Φάουστ




^^^^
Κλικ στην αφίσσα



"Αφού χόρτασε πιά το γέλιο, η Μαργαρίτα μ' ένα πήδημα πέταξε από πάνω της το μπουρνούζι και παίρνοντας άφθονη κρέμα άρχισε να τρίβει με απλωτές κινήσεις όλο της το σώμα, που πήρε μεμιάς μια τριανταφυλλένια απόχρωση και έλαμψε."




^^^^
Κλικ στην αφίσσα!!!


Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΟΥΛΓΚΑΚΟΦ






^^^^
Κλικ στη φωτό!




ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

Μαργαρίτα



   Ακολούθα με, αναγνώστη! Ποιός σου είπε πως δεν υπάρχει στον κόσμο ο αληθινός, ο πιστός, αιώνιος έρωτας; Ας κόψουν τη σιχαμερή γλώσσα του ψεύτη!

   Ακολούθα με, αναγνώστη, εμένα ακολούθα και θα σου δείξω έναν τέτοιο έρωτα!
Όχι! Ο μαιτρ έκανε λάθος, όταν έλεγε με πικρία στον Ιβάνουσκα στο νοσοκομείο, τη νύχτα, περασμένα μεσάνυχτα, ότι εκείνη τον είχε ξεχάσει. Αυτό δεν μπορούσε να συμβεί.
Πρώτα απ' όλα ας αποκαλύψουμε το μυστικό που ο μαιτρ δεν ήθελε να αποκαλύψει στον Ίβάνουσκα. Την αγαπημένη του τη λέγανε Μαργαρίτα Νικολάγιεβνα. Όλα όσα διηγόταν ο μαιτρ γι' αυτή στον καημένο τον ποιητή ήταν πέρα για πέρα αληθινά. Είχε περιγράψει σωστά την αγαπημένη του. Ήταν όμορφη και έξυπνη. Σ' αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε ακόμη κάτι' με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε πως πολλές γυναίκες θα δίνανε ό,τι είχαν και δεν είχαν για ν' ανταλλάξουν τη ζωή τους με τη ζωή της Μαργαρίτας Νικολάγιεβνα. Η Μαργαρίτα, τριάντα χρονών και χωρίς παιδί, ήταν γυναίκα ενός πολύ μεγάλου επιστήμονα, που είχε πραγματοποιήσει μάλιστα μια σημαντικότατη ανακάλυψη εθνικής σημασίας. Ο άντρας της ήταν νέος, όμορφος, καλός, τίμιος και λάτρευε τη γυναίκα του. [...]. 
   [...]. Τι άλλο μπορεί να επιθυμούσε αυτή η γυναίκα; Γιατί στα μάτια της έκαιγε πάντα μια ανεξήγητη μικρή φλόγα; [...]. Δεν ξέρω. Μου είναι άγνωστο. Φαίνεται όμως πως έλεγε αλήθεια ότι χρειαζόταν εκείνον, το μαιτρ, και όχι το γοτθικό αρχοντικό, ούτε τον ξεχωριστό κήπο, ούτε τα χρήματα. Είναι αλήθεια ότι τον αγαπούσε. [...].
   Το όνειρο που είδε την προηγούμενη νύχτα η Μαργαρίτα ήταν πραγματικά ασυνήθιστο. Γιατί σ' όλη τη διάρκεια αυτού του μαρτυρικού χειμώνα δεν είχε δεί ποτέ στον ύπνο της το μαιτρ. Τη νύχτα την εγκατέλειπε και βασανιζότανε μόνο τη μέρα. Αλλά εκείνο το βράδυ τον είδε. [...].

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32


Η άφεση και η αιώνια κατοικία



   [...].
Ο μαιτρ και η Μαργαρίτα είδαν ν' ανατέλει η αυγή που τους είχε υποσχεθεί εκείνος. Διαδεχόταν γοργά τη νύχτα της πανσελήνου. Ο μαιτρ βάδιζε με τη φίλη του, φωτισμένος απ' τις πρώτες  πρωινές αχτίδες, πάνω σ' ένα πέτρινο με μούσκλα γεφυράκι. Το διέσχισαν. Το ρυάκι έμεινε πίσω από τους πιστούς εραστές, κι εκείνοι ακολούθησαν έναν αμουδερό δρόμο.
[...].


[Από : "Ο μαιτρ και η Μαργαρίτα", μτφ. Τίνα Καραγεώργη, Γιούρι Γιαννακόπουλος / α' έκδ. "Θεμέλιο", αθήνα - 1991 / ΤΟ ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη - 2007 - isbn 978-88-6239-010-1 / σελ. 255, 256, 257 και 448]

σημ. : Η υπογράμμιση του κειμένου, στο τελευταίο απόσπασμα, είναι του blogger.





Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ - ΠΡΕΜΙΕΡΑ


...Τετάρτη 27 Μαρτίου, ώρα 21!


Καλή επιτυχία Μάριε!




^^^
Κλικ στη φωτό


^^^
Κλικ στην φωτό!


^^^
Κλικ στη φωτό





****************************


ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ


Θεατές, του Μάριου Ποντίκα: Πρεμιέρα στις 27 Μαρτίου!



Επί (Πλαγίας) Σκηνής (Κεντρική Σκηνή)

Σε ένα δωμάτιο ενός άθλιου ξενοδοχείου, ένας «θεατής» παρακολουθεί από μία τρύπα στον τοίχο το δράμα ενός ανάπηρου πρώην ταγμασφαλίτη και της γυναίκας του. Την τρομερή μαρτυρία του θα μοιραστεί στη συνέχεια με τη δική του σύντροφο καθώς το κοινό κρυφοκοιτάει τώρα τη δική του ιστορία.

Οι Θεατές του Μάριου Ποντίκα είναι ένα έργο που, αν και γραμμένο 40 περίπου χρόνια πριν,  αποδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρο στη σημερινή κοινωνία διατηρώντας, με την καθαρή, οξεία ματιά του, μια εκρηκτική δυναμική! Στην παράσταση που σκηνοθετεί η Κατερίνα Ευαγγελάτου, οι θεατές αποκαλύπτουν το σκηνικό και κρυφοκοιτούν μέσα από τις τρύπες και τα ανοίγματά του τους τέσσερις πρωταγωνιστές .

Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά – κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Βλάχου

Παίζουν: Στεφανία Γουλιώτη, Νικόλας Παπαγιάννης, Άλκηστις Πουλοπούλου, Νίκος Ψαρράς

Πρώτη παράσταση: 27 Μαρτίου 2013
Τελευταία παράσταση: 24 Μαΐου 2013

Ημέρες και ώρες παραστάσεων 
Τετάρτη, Κυριακή 21.00
Σάββατο 17.00

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

JULIO CORTAZAR




^^^
Έλενα Σταγκουράκη!
( Κλικ στην φωτογραφία )


Σημ. :
Η φωτογραφία είναι του καλλιτέχνη φωτογράφου ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΟΥΛΑ, κι έχει τον τίτλο "Χορογραφία"!












^^^
Κλικ στην φωτό




ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΑ ΤΗ ΜΑΓΑ; Τόσες φορές έφτανε να κάνω τη βόλτα μου ακολουθώντας την οδό ντε Σαιν ως την αψίδα που βγάζει στο Και ντε Κοντί, και μόλις το σταχτί και λαδί φως που απλωνόταν πάνω στο ποτάμι μου επέτρεπε να διακρίνω τις μορφές, η λεπτή σιλουέτα της διαγραφόταν στο Πον Ντεζ Αρ, άλλοτε να πηγαινοέρχεται, άλλοτε ακουμπισμένη στο σιδερένιο κιγκλίδωμα να σκύβει πάνω στο νερό. Και ήταν εντελώς φυσικό να διασχίσω το δρόμο, να ανεβώ τα σκαλιά της γέφυρας, να μπω στο στενό της πέρασμα και να πλησιάσω τη Μάγα που μου χαμογελούσε χωρίς να δείχνει έκπληξη, πίστευε όπως κι εγώ πως οι τυχαίες συναντήσεις είναι ό,τι λιγότερο τυχαίο υπάρχει στη ζωή μας και πως οι άνθρωποι που κλείνουν ακριβή ραντεβού είναι οι ίδιοι που νιώθουν την ανάγκη να γράφουν σε χαρακωμένο χαρτί ή που ζουλάνε το σωληνάριο της οδοντόπαστας από το κάτω μέρος.


(Η πρώτη παράγραφος του κεφαλαίου 1, από : "Το Κουτσό" (RAYUELA), μτφ. Κώστας Κουντούρης, έκδ. ΕΞΑΝΤΑΣ, αθήνα - Ιαν. 1988 / σ. 23)

Σημ. :
Η υπογράμμιση στο κείμενο, με κόκκινο χρώμα, είναι του blogger.

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013











HENRI BARBUSSE




^^^^
Κλικ στην εικόνα!


Το γράμμα


Ακούει η λάμπα, κ' εγώ γράφω-σου καλή.
Μ' ανάριους χτύπους το ρολόϊ καρτεράει,
αδίσταχτα τα μάτια θέλω να σφαλί-
σω και να κοιμηθώ μαζί-σου θέλω πλάϊ...

Το φως είναι γλυκό, καίω στον πυρετό.
Ακούω μόνο τη φωνή σου αγαπημένη...
Γέλοιο στα χείλη τ' όνομά σου το κρατώ
το χάδι σου στα δάχτυλά μου μέσα μένει.

Η τελευταία η γλύκα ακόμα με μαγεύει,
και της φτωχής καρδιάς σου πνίγει-με λυγμός.
Και δεν τοξέρω καθώς είμαι μες στη ρέμβη
ποιός είναι από τους δυό που τώρα γράφει, ποιός...

(Συλλογή : Pleureuses)


(Από : "Ποιηταί της Γαλλίας", μτφ. Νίκος Στρατάκης, εκδόσεις ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ , αθήνα - Νοέμβριος 1949 / σ. 31)







Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ...! (UPDATED)





Η ΑΠΟΚΡΙΑ


Μακριά σ' εν' άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
                                                                η αποκριά
το γαϊδουράκι γύριζε μες στους έρημους δρόμους
όπου δεν ανάπνεε κανείς
πεθαμένα παιδιά ανέβαιναν ολοένα στον ουρανό
κατέβαιναν μια στιγμή να πάρουν τους αετούς τους
                                              που τους είχαν ξεχάσει
έπεφτε χιόνι γυάλινος χαρτοπόλεμος
μάτωνε τις καρδιές
μια γυναίκα γονατισμένη
ανάστρεφε τα μάτια της σα νεκρή
μόνο περνούσαν φάλαγγες στρατιώτες εν-δυό
εν-δυό με παγωμένα δόντια

Το βράδυ βγήκε το φεγγάρι
αποκριάτικο
γεμάτο μίσος
το δέσαν και το πέταξαν στη θάλασσα
μαχαιρωμένο

Μακριά σ' εν' άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
                                                                η αποκριά


ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ


(Από : "ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ", επιμέλεια ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΛΑΝΑΣ, Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ - αθήνα Οκτ. 2012 / σ. 35-36)







^^^
Κλικ...





κι άλλο Κλικ... > ΕΔΩ < ...







Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ, ΧΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ... ΤΕΛΟΣ


Καλημέρα!









^^^
Κλικ στις... μάσκες




^^^^
Κλικ 

...γιατί όπως θάλεγε κι η φίλη μου η Άλκηστις - η ταραμοσαλάτα της είναι από τις καλύτερες - σαν σήμερα κι αύριο :

-μόνο τα κατσίκια δεν μασάν' τον ταραμά


Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

MINOR SWING (UPDATED)

"ΑΠ' Τ' ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΞΕΚΙΝΑ Η ΑΝΟΙΞΗ'
ΑΠ΄ ΤΙΣ ΣΥΛΛΑΒΕΣ ΤΟΥ ΚΡΕΜΟΥΝΤΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ ΚΕΡΑΣΙΑ."


"Δε ζούμε τη ζωή[] - τη περιηγόμαστε.

ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ!
Όπου κι αν πάμε θα περιστρεφόμαστε!

Τον αργαλειό της ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ παίζουμε!
Χειρότερα ακόμα!
Γιατί εμείς οι ίδιοι οι μνηστήρες 
ξυφαίνουμε το πανί!"









"Ακολουθούμε τη μέση κατεύθυνση των αντιθέτων δυνάμεων, [] τη νοθο, []
που την εφεύραν οι συμβιβασμοί!"

"Ας ήταν να γράφαμε λιγώτερη ποίηση
και να κάναμε περισσότερη!.."

"Απαντήστε [] μ' ένα ναί,
[] μ' ένα όχι'
μη μ' αφήνετε περιθώριο γι' άλλες ερωτήσεις'
βοηθήστε με ν' ακουμπήσω σε μιά τελεία!"










"Γιατί πάντα αυτές οι αποδείξεις 'έναντι';..
Δώστε μου μιά εξόφληση!.."

"Δεν έχει κατεύθυνση η ζωή
Δεν έχει ανόδους και καθόδους,
θέση κι άρνηση!"

σημ. του blogger :
- Όλα οι παραπάνω στίχοι, είναι απόσπασματα από ποιήματα του Κύπριου ποιητή ΚΩΣΤΑ ΜΟΝΤΗ!!!
- Οι υπογραμμίσεις με κεφαλαία είναι δικές μου.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

ΚΑΣΣΑΒΕΤΗΣ Ι. / JOHN KASSAVETES




^ ^ ^
Κλικ στη φωτό!





^^^
Κλικ στη φωτό





















[...].
  Η κάμερα του Κασσαβέτη (που για πρώτη φορά παίζει σε ταινία σκηνοθετημένη από τον ίδιο, και μάλιστα πλάι στη γυναίκα του Τζίνα Ρόουλαντς) ακολουθεί ασταμάτητα τους δυο πρωταγωνιστές του, επιμένοντας στις λεπτομέρειες των προσώπων, στις κινήσεις και στην όλη συμπεριφορά τους κατά την προσπάθειά τους να βρουν κάποια ζεστασιά και κατανόηση, υποβάλλοντας τα καθημερινά άγχη τους, ενώ εκμεταλλεύεται με έμπνευση και πρωτοτυπία τους κλειστούς χώρους όπου κινούνται (ιδιαίτερα εκείνους στο σπίτι του Ρόμπερτ), καταγράφοντας με εσκεμμένη αδιαφορία τους διαλόγους τους, χρησιμοποιώντας όταν χρειάζεται και ονειρικές σκηνές, για να μας αποκαλύψει με τον καλύτερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο την εσωτερική ζωή των ανθρώπων του και φτιάχνοντας τη συγκλονιστική τοιχογραφία της ανθρώπινης συμπεριφορας.


(Απόσπασμα από : Νίνου Φενέκ Μικελίδη "οι 100 καλύτερες ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΟΥ", πρόλογος Εμίρ Κουστουρίτσα, Εκδόσεις Καστανιώτη, αθήνα - Απρίλιος 2001 / "ΕΡΩΤΙΚΗ ΘΥΕΛΛΑ" - σ. 189)

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

CHARLES BUKOWSKI



^^^
Κλικ στη φωτό !




^^^
Κλικ στη φωτό




[...].
   Ο Στομπς έμεινε ως τις πέντε το απόγευμα. Κουτσομπόλεψαν για το γράψιμο, για το πώς οι τύποι που βρίσκονταν στην κορυφή βρωμούσαν. Τύποι σαν τον Μέιλερ, τύποι σαν τον Καπότε. Έπειτα ο Στομπς έφυγε κι ο Χένρι έβγαλε πουκάμισο, πανταλόνι, παπούτσια και κάλτσες και μπήκε ξανά στο κρεβάτι. Χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν στο πάτωμα δίπλα στο κρεβάτι. Τεντώθηκε και το σήκωσε. Ήταν η Λου. 
   "Τι κάνεις; Γράφεις;"
   "Σπανίως γράφω".
   "Πίνεις;"
   "Ξεθυμαίνω".
   "Νομίζω ότι σου χρειάζεται νοσοκόμα".
   "Πάμε στις κούρσες απόψε;"
   "Εντάξει. Πότε θα περάσεις;"
   "Στις εξίμισι, καλά είναι;"
   "Καλά είναι στις εξίμισι".
   "Γειά σου, τότε".
   Τεντώθηκε στο κρεβάτι. Λοιπόν, ωραία ήταν που ξανάσμιξε με τη Λου. Ήταν ό,τι έπρεπε γι' αυτόν τούτη η κοπέλα. Είχε δίκιο, παραέπινε. Αν η Λου έπινε όσο αυτός, δε θα την ήθελε. Να 'σαι δίκαιος, φίλε μου, να 'σαι δίκαιος. Κοίτα τι έπαθε ο Χέμινγουεϊ που διαρκώς καθόταν μ' ένα ποτό στο χέρι. Κοίτα το Φώκνερ, κοίτα τους όλους. Ε, σκατά.
   Το τηλέφωνο χτύπησε ξανά. Το σήκωσε.
   "Τσινάσκι;"
   "Ναι;"
   Ήταν η Τζανέσα Τιλ, η ποιήτρια. Είχε ωραίο κορμί, αλλά δεν είχε πλαγιάσει ποτέ μαζί της.
   "Θέλω να 'ρθεις για φαγητό αύριο βράδυ".
   "Έχω σταθερή σχέση με τη Λου", της είπε. Θεέ μου, σκέφτηκε, είμαι πιστός. Θεέ μου, σκέφτηκε, είμαι καλό παιδί. Θεέ μου.
   "Πάρ' τη μαζί σου".
   "Το θεωρείς σωστό;"
   "Απ' τη μεριά μου δεν υπάρχει πρόβλημα".
   "Άκου, θα σου τηλεφωνήσω αύριο. Θα σου πω αν θα έρθω".
   "Έκλεισε το τηλέφωνο και ξανατεντώθηκε. Για τριάντα χρόνια, σκέφτηκε, ήθελα να γίνω συγγραφέας και τώρα που είμαι συγγραφέας, τι σημαίνει;
   Το τηλέφωνο χτύπησε ξανά. Ήταν ο Νταγκ Έσλεσαμ, ο ποιητής.
   "Χανκ, παλιόφιλε...".
   "Ναι, Νταγκ;"
   "Δεν έχω μία, παλιόφιλε, χρειάζομαι ένα πεντοδόλαρο, παλιόφιλε. Δωσ' μου ένα πεντοδόλαρο".
   "Νταγκ, τ' άλογα μ' έχουν ξετινάξει. Έχω μείνει εντελώς ταπί".
   "Α", είπε ο Νταγκ.
   "Συγγνώμη, παλιόφιλε".
   "Ε, δεν πειράζει", είπε κι έκλεισε.
   Ο Νταγκ του χρωστούσε ήδη δεκαπέντε δολάρια. Ωστόσο είχε τα πέντε κι ίσως έπρεπε να του τα δώσει. Ο Νταγκ πιθανότατα την έβγαζε με σκυλοτροφές. Δεν είμαι καλός άνθρωπος, σκέφτηκε. Θεέ μου, τελικά δεν είμαι καθόλου καλός άνθρωπος.
   Τεντώθηκε στο κρεβάτι, ικανοποιημένος μες στη μικρότητά του.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΦΗ ΚΑΛΑΦΑΤΙΔΗ



(Απόσπασμα από : "βρώμικος κόσμος", διηγήματα - επιλογή από το Hot Water Music, μετάφραση : Εφη Καλαφατιδη και Γιώργος Μπλάνας, έκδ. "ΑΠΟΠΕΙΡΑ" - αθήνα 1988 /διήγημα : ΒΑΛΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΚΑΙΓΕΣΑΙ - σελ. 91,92)





Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

JAMES JOYCE





[...]
Είδε τον ιερέα να σκύβει και να φυλάει την αγία τράπεζα και ύστερα να στρέφει και να ευλογεί το εκκλησίασμα. ¨Ολοι σταυροκοπήθηκαν και σηκώθηκαν. Ο κ. Μπλούμ κοίταξε ολόγυρά του και ύστερα εγέρθηκε, κοιτάζοντας πάνω από τα σηκωμένα καπέλα. Βέβαια σηκώθηκαν για το ευαγγέλιο. Ύστερα έπεσαν όλοι στα γόνατα και αυτός ξανακάθησε ήσυχα στον πάγκο του. Ο ιερέας κατέβηκε τα σκαλιά της αγίας τράπεζας, κρατώντας εκείνο το πράμα μπροστά του, και αυτός και το παπαδοπαίδι άρχισαν ένα διάλογο στα λατινικά. Ύστερα ο ιερέας γονάτισε και άρχισε να διαβάζει από ένα χαρτί :
      - Ώ, Κύριε, ημετέρα καταφυγή και ενδυνάμωσις...
Ο κ. Μπλούμ τέντωσε το λαιμό του για ν' αρπάξει τις λέξεις. Αγγλικά. Πέταξέ τους το κόκκαλο. Θυμάμαι αμυδρά. Πόσος καιρός πέρασε από την τελευταία σου λειτουργία; Η Gloria και η άμωμος παρθένος. Ο Ιωσήφ, ο σύζυγός της. Ο Πέτρος και ο Παύλος. Περισσότερο ενδιαφέρον όταν καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται. Υπέροχη οργάνωση βέβαια, δουλεύει σαν ρολόϊ. Εξομολόγηση. Όλος ο κόσμος θέλει νά. Εντάξει, θα σας τα ομολογήσω όλα. Μετάνοια. Τιμωρήστε με παρακαλώ. Μεγάλο όπλο στα χέρια τους. Κάτι περισσότερο από τον γιατρό ή τον δικηγόρο. Η γυναίκα φλέγεται από την επιθυμία νά. Και εγώ νά ψουψουψού. Και εσείς, μήπως κάνατε τακατακατάκ; Και εσείς γιατί κάνατε τό; Κοιτάζει προς τα κάτω τη βέρα της, ώσπου να βρεί κάποια δικαιολογία. Τοίχοι που μουρμουρίζουν, τοίχοι γεμάτοι αυτιά. Ο σύζυγος το μαθαίνει κατάπληκτος. Αστειάκι του Θεούλη. Νά την που βγαίνει. Ξώπετση μετάνοια. Αξιολάτρευτη ντροπή. Προσευχή εμπρός στην αγία τράπεζα. Προσευχές επί προσευχών. Λουλούδια, θυμίαμα, κεριά που λιώνουν. Για να κρύψουν το ερύθημά της. Ο Στρατός της Σωτηρίας, μια κραυγαλέα απομίμηση. Προσηλυτισθείσα πόρνη θα ομιλήσει εις την συγκέντρωσιν. Πώς ανακάλυψα τον Κύριον. Πρέπει να έχουν τετράγωνα μυαλά αυτοί οι τύποι στη Ρώμη' κατευθύνουν όλη την παράσταση. Και μαζεύουν τα λεφτά με τη σέσουλα. Ύστερα υπάρχουν και τα κληροδοτήματα' προς μεταβίβασιν εις την απόλυτον δικαιοπραξίαν του Ποντήφικος. Δημόσιες λειτουργίες προς ανάπαυσιν της ψυχής μου. Μοναστήρια και αναχωρητήρια. Καλείται ο ιερέας να καταθέσει ως μάρτυς εις την υπόθεσιν της διαθήκης Φέρμανα. Τίποτα δεν είναι δυνατόν να τον τρομοκρατήσει. Είχε έτοιμη την απάντηση για όλα. Ελευθερία και ανύψωσις της αγίας ημών μητρός Εκκλησίας. Οι δόκτορες της Εκκλησίας' αυτοί σκαρφίστηκαν όλη αυτή τη θεολογία.
    Ο ιερέας προσευχήθηκε :
    - Μακάριε Μιχαήλ, αρχάγγελε, διαφύλαξον ημάς εν ώρα κινδύνου. Έσο φύλαξ ημών από της πονηρίας και των πειρασμών του διαβόλου (είθε ο Θεός να τον συγκρατήσει, ταπεινώς ικετεύομεν)' Συ δε, πρίγκηψ των ουρανίων λεγεώνων, κατακρήμνισον, τη βοηθεία του Θεού, τον Σατανά εις την κόλασιν και μετ' αυτού άπαντα τα πονηρά πνεύματα τα περιπλανώμενα εν τω κόσμω προς παραπλάνησιν των ψυχών.
    Ο ιερέας και το παπαδοπαίδι σηκώθηκαν και αποχώρησαν. Τέλος. Οι γυναίκες παρέμειναν στις θέσεις τους' ευχαριστούσες.
    Πρέπει να πηγαίνω. Ο αδελφός Τρακαδόρος. Ίσως κάμει κατά δώ με το δίσκο. Καταβάλλετε τον Πασχαλινόν όβολόν σας.
[...]


(Απόσπασμα από : "ΟΔΥΣΣΕΑΣ", επεισόδιο 5ο - Λωτοφάγοι, μτφ. Σωκράτης Καψάσκης, έκδ. ΚΕΔΡΟΣ - αθήνα, Σεπτέμβριος 2004 / σελ. 112 και 113)






^^^


Κλικ στην φωτό!





* * * * * * *



Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013


Καλό μήνα !!!







Lotus-eaters
του Sir James Dromgole Linton


^^^
Κλικ στη ζωγραφιά




ΑΓΑΠΗ :