Δηλωνεται κατηγορηματικα οτι, ολα τα δημοσιευομενα ποιηματα, αποσπασματα ποιηματων η, και στιχοι κ.λπ. λογοτεχνικα κειμενα ειναι απο εντυπες εκδοσεις ευρισκομενες στη κατοχη του διαχειριστη αυτου του ιστολογιου. Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση, γινεται link κατ' ευθειαν στα ιστολογια στα οποια βρισκονται και οχι αναδημοσιευση τους, ακομη κι αν δεν υπαρχει σχετικο απαγορευτικο σημα.

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ


Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ


Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος. Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω την Αχαριστία. Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, κατάλληλος ο τόπος. Ο άνεμος τσακίζει τα δέντρα. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, εργαστήρια κιβδηλοποιών. Τερατώδη νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες. Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε να ζήσεις. Εγώ θα καλλιεργήσω την Αχαριστία.
Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος μου θα 'ναι γεμάτος από θεσπέσια δείγματα του είδους. Τα σεληνοφώτιστα βράδια, μονάχος θα περπατώ στους καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά τα λουλούδια. Πλησιάζοντας με κλειστά μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη τους, θα νιώθω στο πρόσωπο τους αιχμηρούς των στ'ημoνες και θ' αναπνέω τ' άρωμά τους.
Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ' άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά εγώ, γέρνοντας ολοένα περσότερο, θα θυμάμαι.
Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα παραπλανητικά χαμόγελα και την προδοτική αδιαφορία.
θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο. Θα είμαι ολόκληρος μια πικρή ανάμνησις, ένα άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν τη γη και τον αέρα. Σιγά σιγά οι κλώνοι τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη.
Κάτου από τη σταθερή τους ώθηση, θα βυθίζομαι στο χώμα.
Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της Αγαπης.


(απο "Ποιηματα και πεζα", εκδ. "εκδοτικη ερμης ε.π.ε.", αθηνα - 1972, σελις 143)

Οντε  γενννατ' ο ανθρωπος 
ο ουρανος ανοιγει
και κατεβαιν' η μοιρα του
κι ο.τι εχει του χαριζει.


(4στιχο απο κρητικη μαντιναδα για τη μοιρα και την τυχη)

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ


ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ


Κοντα σου δεν αχουν αγρια οι αν'εμοι.
Κοντα σου ειναι η γαληνη και το φως.
Στου νου μας την χρυσοβεργην ανεμη
ο ροδινος τυλιεται στοχασμος.

Κοντα σου η σιγαλια σα γελιο μοιαζει
που αντιφεγγιζουν ματια τρυφερα,
κι αν καποτε μιλαμε, αναφτεριαζει,
πλα'ι' μας καπου η ανεργη χαρα.

Κοντα σου η θλιψη ανθιζει σα  λουλουδι
κι' ανυποπτα περνας μες στη ζωη.
Κοντα σου ολα γλυκα κι' ολα σα χνουδι,
σα χαδι, σα δροσουλα, σαν πνοη.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

ΜΙΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΜΕΡΑ


... με Ποιηση της

" ΕΡΩΔΙΟΣ "




H NIOTH TOY EΡΩΤΑ


Αχ, η νιότη του έρωτα
Γοργά   τι γοργά
που περνά και χάνεται!


Μια γεύση μένει


Φορές σαν λωτού
που τον γευτήκαμε
προτού την πλήρη ωρίμασή του
Και άλλοτε
-αν και σπανιότερα,
κι αν όχι άμεσα αντιληπτό-
Σαν 
Τη γεύση των εσπεριδοειδών 
με το άρωμα το δυνατό
Και την πίκρα να λανθάνει 
-όταν δε φαίνεται-


Και φορές η αίσθηση ενός ονείρου, ωραίου


Ή σαν ταινία που κάποιος που μας έμοιαζε έπαιζε


Μα όχι εμείς


Και η γεύση μένει
Του χαμένου



ΓΙΑΤΙ ΤΑΧΑ;


Πού ναι η αγάπη …
(αναρωτιέσαι καιρό)


Και δε σκέφτεσαι πως την άφησες μονάχη
Σε μονοπάτια δύσβατα κι απάτητα


Είπες να προσμένει τις ωραίες μέρες
Μα μες στην ανυδριά μαράθηκε και
Στέγνωσε.

Η αγάπη που νόμιζες 
Θα θάλλει αιώνια σπαράχτηκε
Από όρνια σαρκοβόρα


Θρηνείς…
 Γιατί τάχα…




ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ


Χθες βράδυ σ’είδα γυμνό και τρόμαξα
κ ι όμως όχι δε με τρόμαξε του σώματος
η ατέλεια


Η μη εναρμόνιση των γραμμών 
με της αισθητικής τις επιταγές
Ή  η ατένιση των δρόμων του χρόνου
Αναπόφευκτοι ως αναμένετο


Κι όμως όχι.
 Σε βρήκα γοητευτικό ως πάντα
Ίσως και πιότερο
Και πλέον ηδονιστικό


 Στα γνώριμα
Μονοπάτια του ερέβους σου βρέθηκα
να πλανιέμαι χαμένη απ’
την αρχή 


και τρόμαξα





Σάββατο 21 Απριλίου 2012

ΦΡΑΝΣΙΣ ΣΚΟΤ ΦΙΤΖΕΡΑΛΝΤ

Ι Ι Ι

Εαν τη φιλησε μια μονο φορα η πολλες φορες ηταν κατι που μετα του ηταν αδυνατον να θυμηθει, αν και θα πρεπει να εμειναν μια ωρα καθισμενοι κολλητα ο ενας στον αλλον κι εκεινος να της κρατα το χερι. Αυτο που τον ξαφνιασε περισσοτερο στο ερωτικο σμιξιμο ηταν οτι εμοιαζε να μη διαθετει κανενα στοιχειο αγριου παθους - λυπης, ποθου, απογνωσης - παρα μονο μια παραφρονη υποσχεση τετοιας ευτυχιας στον κοσμο, στη ζωη, που δεν ειχε γνωρισει ποτε πριν. Πρωτη αγαπη - αυτο δεν ηταν μονο πρωτη αγαπη ! Ο,τι πρεπει η αγαπη αυτη καθεαυτη να ειναι στην πληροτητα της, στην τελειοτητα της. Δεν ηξερε οτι αυτο που ζουσε τοτε, εκεινο το μη πραγματικο, το μη φιλοδοξο μιγμα εκστασης και γαληνης, δεν θα το ξαναζουσε ποτε πια.

Η μουσικη ειχε σωπασει για καποια ωρα οταν η ψιθυριστη σιγαλια διακοπηκε εξαφνα απο τον ηχο μιας λεμβου που ταραζε τα ηρεμα κυματα. Εκεινη πεταχτηκε αποτομα ορθια και τα ματια της αρχισαν να ελεγχουν προσεκτικα την κινηση στον κολπο.
"Ακου" ειπε γρηγορα. "Θελω να μου πεις το ονομα σου".
"Οχι".
"Σε παρακαλω" τον ικετεψε. "Αυριο φευγω".
Εκεινος δεν αποκριθηκε.
"Δεν θελω να με ξεχασεις" ειπε εκεινη. "Εμενα με λενε -"
"Δεν προκειται να σε ξεχασω". Υποσχομαι να σε θυμαμαι παντα. Οποια κι αν αγαπησω, θα τη συγκρινω παντοτε με σενα, την πρωτη μου αγαπη. Οσο θα ζω, εσυ θα εχεις παντα την ιδια κι απαραλλαχτη φρεσκαδα μεσα στην καρδια μου".
"Θελω να θυμασαι" μουρμουρισε εκεινη με σπασμενη φωνη. "Ω, ολα αυτα σημαινουν για μενα περισσοτερα απο ο,τι για σενα - πολυ περισσοτερα".
Στεκοταν τοσο κολλητα που εκεινος ενιωθε στο προσωπο του τη ζεστη νεανικη ανασα της. Για αλλη μια φορα λικνιστηκαν μαζι. Πιεσε τα χερια και τους καρπους της μεσα στα δικα του οπως εμοιαζε σωστο να κανει, και φιλησε τα χειλη της. Ηταν το σωστο φιλι, το ρομαντικο φιλι - ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο. Ωστοσο υπηρχε μεσα του ενα ειδος υποσχεσης αλλων φιλιων που θα μπορουσε να προσφερει, και ελαφρως μελαγχολησε με το που ακουσε τη βαρκα να πλησιαζει στο κοτερο και συνειδητοποιησε οτι επεστρεφε η οικογενεια της. Η βραδια ειχε φτασει στο τελος της. 
"Κι αυτη ειναι μονο η αρχη" μονολογησε. "Ολη μου η ζωη θα ειναι απο 'δω και περα σαν τη νυχτα αυτη".
Εκεινη κατι ελεγε χαμηλοφωνα και βιαστικα κι εκεινος την ακουγε με προσοχη.
"Πρεπει κατι να σου πω - ειμαι παντρεμενη. Εδω και τρεις μηνες. Αυτο ηταν το λαθος που αναλογιζομουν οταν το φεγγαρι σε εφερε εδω εξω. Θα καταλαβεις αμεσως".
[... ].



( Paul Gauguin )


( Αποσπασμα απο το διηγημα του Φρανσις Σκοτ Φιτζεραλντ : "Ερωτας μεσα στη νυχτα", κεφ. ΙΙΙ, μτφ. Γιολα Χριστουλα, "εκδοσεις καστανιωτη" - ISBN 960-03-1628-7 )

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !


... με Ποιηση της " ΕΡΩΔΙΟΣ" !..


ΛΕΙΠΕΙΣ

Πόσο μου 'χεις λείψει!

Ένας ήλιος να φεύγει σε βουνά ψηλά

Tοπίο σκληρό και άκαμπτο

Αλάνια
σκληριές και πόδια τρεχάτα

Κι ήσουν εκεί ήρεμη και στέρεη

Σιγανή βροχή σε διψασμένο χώμα




ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ

Γυρίζεις.
Τα μέλη σου βαριά απ’ τον κάματο του δρόμου.
Τα χέρια σου , σκοτωμένα πουλιά, κρέμονται
Και τα θολωμένα μάτια μόνο με την καρδιά
μπορούν να δουν.

Γυρίζεις.
Ο νόστος σ’ οδηγεί. Αναθρώσκοντα καπνό δεν
Περιμένεις.
Μα λες το σπίτι θα ’ναι εκεί.
Ο αγαπημένος στο τέρμα του δρόμου
Με μια ντομάτα κομμένη στη μέση
Και ψωμί ζυμωτό και μια σταγόνα μέλι
Στην άκρη των χειλιών.

Γυρίζεις.
Με χαρακιές στην καρδιά και στο σώμα.
Αργασμένη την ψυχή.

Ο αγαπημένος θα ’ναι εκεί;


Σάββατο 14 Απριλίου 2012

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ


...με Ποιηση !..


Ο ΑΝΕΜΟΣ

Ο άνεμος σήμερα μου φερε θύμησες παλιές
ξεχασμένες.
Μια παλιά γειτονιά. Ξερή γειτονιά
και άμμο. Ψιλή.
Ερχόταν απ’ την έρημο λέγανε
Και τρέλαινε.
Στροβίλιζε πόθους και πεθυμιές
Και βογκητά και γέλια θρήνους και χαρές

Ο λίβας της άνοιξης ο λίβας της νιότης

Στη γειτονιά που πλαντούσε
στα στενά με τις λακκούβες
Στη γειτονιά που διψούσε

Ορμούσε στα σπίτια
Στα στενάχωρα δωμάτια
Στα κορμιά τα στεγνά
Μια τυράγνια
Ο άνεμος.



ΠΤΩΣΗ

Με της αλαζονείας
Την πορφύρα
Φορεμένη
Και τη βεβαιότητα
θρονιασμένη
περίοπτα
το μήνυμά σου
Περίμενα

Μ’ ένα κουτί στέκεις
Αρνούμενη το άνοιγμά του
Το σημαίνον ή το σημαινόμενο;..
-ποια η διαφορά εντέλει-
Τα λοιπά ας αιωρούνται


Μέρα ελπίδας μάταια
Και νύχτα αδημονεί

Το ξημέρωμα με βρήκε
Να κρυώνω


απο ανεκδοτη συλλογη της φιλης ποιητριας υπο
το ψευδωνυμον/ετερωνυμον :

" ΕΡΩΔΙΟΣ "


CONCHA BUIKA


Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

... Η ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ

^
(Η εκδιωξη των ΕΜΠΟΡΩΝ απο τον Ναο)
Έντονατου Δομηνικου Θεοτοκοπουλου ( El Greco )



[... ]και εγγυς ην το πασχα των Ιουδαιων, και ανεβη εις Ιεροσολυμα ο Ιησους. και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα και περιστερας, και τους
κερματιστας καθημενους . και ποιησας φραγγελιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ του ιερου, τα τε προβατα και τους βοας, και των κολλυβιστων εξεχεε το κερμα και τας τραπεζας ανεστρεψε...


( Εκ του κατα Ιωαννην, κεφ. β', στιχοι 13 εως 15 - " Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ", εκδ.
του Πατριαρχικου Τυπογραφειου, εν ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ - 1912,
Α' εκδοσις )



... ριχτε μια ματια :
... < Ε Δ Ω ! > ...

ΑΓΑΠΗ - ΕΡΩΣ - ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ

^
του RODIN


Σε μια χωρα οπου ο ερωτας λατρευοταν καποτε σαν θεος *, καθως ο τεχνοκριτης και καθηγητης του Παν/μιου Αθηνων Μανος Στεφανιδης, ορθα ανεφερε σε καποια αναρτηση του,
σε μια χωρα οπου η ομιλουμενη μεχρι και σημερα γλωσσα διαφοροποιει ουσιαστικα την εννοια της αγαπης απο τον ερωτα (λεξη που αντιστοιχη της δεν υπαρχει σε καμμια αλλη γλωσσα),
σε μια χωρα οπου τα παντα, σημερα, ξεπουλιουνται οσο οσο,

ο ερωτας μεταλλαγμενος σ' εναν διαχυτο ερωτ-ισμο,
διαφημιζεται και πουλιεται, κι αυτος, ακομη και μεσω του διαδικτυου...


* σημ. του blogger :
δες : " ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ - στα κοσμογονικα συστηματα των αρχαιων ελληνων" του Jean Rudhardt * * καθηγητη του Παν/μιου της Γενευης,
μτφ. - προλογος Ν. Κ. Πετροπουλου, εκδ. "ινστιτουτο του βιβλιου - μ. καρδαμιτσας", αθηνα 1987.

** Ο καθηγητης Ζαν Ρουντχαρτ, επιβληθηκε σαν ενας απο τους καλυτερους ειδικους της αρχαιοελληνικης θρησκειας, με το συγγραμμα του :
" Θεμελειωδεις εννοιες της θρησκευτικης σκεψης και συστατικες πραξεις της λατρειας στην αρχαια Ελλαδα. Λατρεια και σκεψη. "

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ


...αντι να σιωπησουν, ειχαν τον κυνισμο να προβουν σε δηλωσεις συμπονιας

...κατα τη γνωστη συνηθεια των μαφιοζων σε παρομοιες περιπτωσεις,
ενδεχεται να παραστουν και στη νεκρωσιμη ακολουθια του θυματος των


^
πηγη : εφημ. "τα νεα"

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ


^
πηγη : εφημ. "τα νεα"


... < wikipedia > ...

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ,

και ο Λογος ην προς τον Θεον, και Θεος ην ο Λογος.


ΚΛΙΚ... < Ε Δ Ω ! > ...

Κυριακή 1 Απριλίου 2012