... με Ποιηση της " ΕΡΩΔΙΟΣ" !..
ΛΕΙΠΕΙΣ
Πόσο μου 'χεις λείψει!
Ένας ήλιος να φεύγει σε βουνά ψηλά
Tοπίο σκληρό και άκαμπτο
Αλάνια
σκληριές και πόδια τρεχάτα
Κι ήσουν εκεί ήρεμη και στέρεη
Σιγανή βροχή σε διψασμένο χώμα
ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ
Γυρίζεις.
Τα μέλη σου βαριά απ’ τον κάματο του δρόμου.
Τα χέρια σου , σκοτωμένα πουλιά, κρέμονται
Και τα θολωμένα μάτια μόνο με την καρδιά
μπορούν να δουν.
Γυρίζεις.
Ο νόστος σ’ οδηγεί. Αναθρώσκοντα καπνό δεν
Περιμένεις.
Μα λες το σπίτι θα ’ναι εκεί.
Ο αγαπημένος στο τέρμα του δρόμου
Με μια ντομάτα κομμένη στη μέση
Και ψωμί ζυμωτό και μια σταγόνα μέλι
Στην άκρη των χειλιών.
Γυρίζεις.
Με χαρακιές στην καρδιά και στο σώμα.
Αργασμένη την ψυχή.
Ο αγαπημένος θα ’ναι εκεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου