Καρτερι
Παντα να περιμενω στο ακρογιαλι,
σαν αλλοτε, σαν χθες, σημερα, χρονια'
μες απ' τη σταχτη να πετιεμαι παλι,
φοινικας, κρινο στα τετρακρυα χιονια...
Τον ιδιο εμενα να θωρω σε εικονα,
σ' ενα γιαλο, προσμονητη του Αγνωστου,
που ερχεται, ταχα, σαν σε ναρκη αρρωστου,
μα γλυστρα κατω προς τον καλαμιωνα...
Καπνος να βγαινει απο ενα τζακι περα,
να φθανει η βαρκα χωρις νεο πιλοτο,
διχως μαλλια κυματιστα στον αερα -
ονειρο αγαπης, και στερνο και πρωτο!
ΚΛΙΚ... < ΕΔΩ! > ...
