ΙΙ
Συνομιλω - αρα υπαρχω
[...] Προορισμος της ποιησης ειναι να επισπευσει
την τελικη καταργηση της ταξης των ποιητων,
να συντελεσει στην τελειοποιηση της γλωσσας,
τοσο που οι λεξεις ανθρωπος κ' ειρηνη ν΄αποτελουν συνωνυμια...
[...]
Προς το παρον πασχιζω να μιλησω
κοιταζοντας καταματα και κεινους που μου γυρισαν την πλατη...
Που λες, τα νεα μας εδω ειναι λιγακι μπερδεμενα...
( του Αρη Αλεξανδρου, Δυο γραμματα στο Μαγιακοφσκι.
Το παραπανω αποσπασμα, απο το ΙΙ γραμμα)
