Αυτη τη νυχτα
θα σπασω ενα κρυσταλλινο ποτηρι
μεσα στις χουφτες μου,
κι οπως θα τρεξουνε τα αιματα,
θα γραψω πανω στα σεντονια
τ' ονομα σου'
θα ριξω μια πιστολια στο φως
αυτης της καμαρας
που ανασαινει περιμενοντας σε,
κι οπως θα μεινω ολοσκοτεινα,
θα τραγουδησω
με τη φαλτσα μου φωνη
τ' ονομα σου.
Κ' ετσι,
με ματωμενα δαχτυλα θα γραφω
και χωρις φως θα τραγουδω
ολη τη νυχτα
για σενα.
του Νικου Καρυδη
