ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ

ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ

Οταν δεν μπορω να κοιταξω το προσωπο σου

κοιταζω τα ποδια σου.

Τα ποδια σου οστε'ι'να τοξα,

τα δυνατα μικρα σου ποδια.

Ξερω πως σε στηριζουν,

και το γλυκο σου βαρος

πανω σ' αυτα ορθωνεται.

Η μεση και τα στηθη σου,

η διπλασιασμενη πορφυρα

των θηλων σου,

η κοχη των ματιων σου

που εχουν αρχισει να πετανε,

το πλατυ σου στομα το φρουτωδες,

τα κοκκινα μαλλια σου,

μικρος μου πυργος.

Ωστοσο δεν αγαπω τα ποδια σου

παρα μονο γιατι περπατησαν

πανω στη γη και πανω

στον ανεμο και πανω στο νερο,

μεχρι να με συναντησουν.

ΤΟ ΕΝΤΟΜΟ

Απο τους γοφους σου ως τα πελματα σου

θελω να κανω ενα μακρυ ταξιδι.

Ειμαι πιο μικρος κι απο εντομο.

Προχωρω απ' αυτους τους λοφους,

εχουν το χρωμα της βρομης,

εχουν σημαδια πολυ λεπτα

που μονο εγω γνωριζω,

εκατοστα καμενα,

ωχρες προοπτικες.

Εδω υπαρχει ενα βουνο.

Ποτε δε θα φυγω απ' αυτο.

Ω το γιγαντιο μουσκλι!

Κι ενας κρατηρας, ενα τριανταφυλλο

απο φωτια που εχει παρει υγρασια!

Τα ποδια σου κατεβαινω

σαν να γνεθω μια σπειρα

η ταξιδευω κοιμισμενος

και φτανω στα γονατα σου

με τη στρογγυλη σκληραδα

σαν να φτανω στις στερεες κορυφες

μιας διαφανης ηπειρου.

Απο τα ποδια σου γλιστραω,

στα οχτω ανοιγματα

αναμεσα στα μυτερα, αργοκινητα,

σε σχημα χερσονησων, δαχτυλα σου,

κι απο αυτα στο κενο

του λευκου σεντονιου

πεφτω, ψαχνοντας τυφλος

και πεινασμενος το περιγραμμα σου

καυτου αγγειου!

Ο ΑΝΕΜΟΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ

Ο ανεμος ειν' αλογο :

ακου το πως τρεχει

στη θαλασσα, στον ουρανο.

Θελει να με παρει : ακου

πως περιτρεχει ολη τη γη

για να με παρει μακρια.

Κρυψε με στην αγκαλια σου

γι' αυτη τη νυχτα μονο,

που η βροχη θρυμματιζει

πανω στη θαλασσα και στη στερια

τα αμετρητα στοματα της.

Ακου πως ο ανεμος

με καλει καλπαζοντας

για να με παρει μακρια.

Με το μετωπο σου στο μετωπο μου,

με τα χειλη σου στα χειλη μου,

δεμενα τα κορμια μας

στον ερωτα που μας καιει,

ασε τον ανεμο να φυγει

χωρις να με παρει μαζι του.

Ασε τον ανεμο να φυγει

αφροστεφανωμενος,

να με καλει και να με ψαχνει

καλπαζοντας μες στο σκοταδι,

κι εγω, βυθισμενος

στα μεγαλα σου ματια,

γι' αυτη τη νυχτα μονο

να ξαποσταινω, αγαπη μου.

( τα 3 πιο πανω ποιηματα, του ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ,

μτφ. ΑΓΑΘΗ ΔΗΜΗΤΡΟΥΚΑ )

ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:

... < ΕΔΩ > ...