...αφιερωνεται
SPLEEN
Ειμαι σαν καποιο βασιλια σε μια σκοτεινη χωρα,
πλουσιον, αλλα χωρις ισχυ, νεον, αλλα απο τωρα
γερο, που τους παιδαγωγους φευγει, περιφρονει,
και την ανια του να διωξει ματαιοπονει
μ' οσες μπαλαντες απαγγελει ο γελωτοποιος του.
Τιποτε δε φαιδρυνει πια το μετωπο του αρρωστου,
ουτε οι κυριες ημιγυμνες, που ειν' ετοιμες να πουν,
αν το θελησει, πως πολυ-πολυ τον αγαπουν,
ουτε η αγελη των σκυλιων, οι ιερακες, το κυνηγι,
ουτε ο λαος, προστρεχοντας, η πορτα οταν ανοιγει.
Γινεται μνημα το βαρυ κρεβατι του, κι αυτος,
χωρις ενα χαμογελο, σερνεται σκελετος.
Χρυσαφι κι αν του φτιανουν οι σοφοι, δε θα μπορεσουν
το σαπισμενο του ειναι-του στοιχε'ιο ν' αφαιρεσουν,
και με τα αιματινα λουτρα, τεχνη ρωμα'ι'κη,
ιδιοτροπια των ισχυρων τοτε γεροντικη,
να δωσουνε θερμοτητα σ' αυτο το πτωμα που εχει
μονο της Ληθης το νερο στις φλεβες του και τρεχει.
μτφ. Κωστας Καρυωτακης
* * * * * * *
περι του... < ποιηματος > ...του Καρυωτακη
" Στο αγαλμα της... < Ελευθεριας > ...που φωτιζει τον Κοσμο "
απο τον... < Χριστο > ... Αλεξιου, πρωην καθηγητη της Νεοελληνικης Φιλολογιας,
του Παν/μιου Birmingham
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου