Ο δρομος προς την αγαπη
Ο δρομος προς
την αγαπη
ειναι νυχτερινος,
πηγαινει ψηλα
και φτανει
εκει οπου
το μπλε
του κοβαλτιου
κι ακομη και το κιτρινο
- του καδμιου -
δεν ειναι πια τα χρωματα
με τα οποια
βαφω
τις ζωγραφιες μου
αλλα λεπτες
μουσικες
αρπας,
κινυρας
και
σειστρων
φυγης !
Σειστρων
φυγης,
σιγης,
γης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου