ΟΡΦΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ

Ετσι κι αλλιως παντα

θα διαφωνουμε για

το τι ειναι τεχνη.

Ενα μονο ειναι σιγουρο, τεχνη

ειναι να κανεις καθε τι παλιο

καινουργιο, να ανακαλυπτεις

νεους τροπους επικοινωνιας η

να ξεθαβεις αυτα που σκοπιμως

θαφτηκαν.

Ετσι κι αλλιως ολοι ταξιδευουμε για το ταξιδι.

Τακης Βινης

(απο : "Πνοες", 3μηνιαιο περιοδικο

λογοτεχνικης ομαδας ΙΔΕΟΠΝΟΟΝ, τευχος 6)

...του Τακη Βινη

(ο πιανιστας)

Στην Αφροδιτη

Ουρανια, πολυ'υμνητη, φιλομμειδης Αφροδιτη,

θαλασσογ'εννητη, γεννητρια θεα, νυχτογλεντ'ηστρα, σεμνη,

νυχτερινη, προξενητρα, δολοπλοκα μητερα της Αναγκης'

γιατι απο σενα γινονται τα παντα, και υπεταξες συ τον κοσμο

και κυριαρχεις στα τρια μεριδια, γεννας τα παντα,

οσα στον ουρανο υπαρχουν και στη πολυκαρπη τη γη

και στον βυθο της θαλασσας, σεμνη παρακαθ'ημενη του Βακχου,

που τερπεσαι στις ευωχιες, νυμφοστολιστρα μητερα των Ερωτων,

με Πειθω ηδονοπλ'αγιαστη, κρυφη, χαριτοδοτρια,

φανερη και αφανης, ωραιοπλοκαμη, ευπατ'ερεια,

ω νυμφικη συνδειπνη θεων, σκηπτουχα, λυκαινα

τεχνοδοτρα, ανδροφιλη, περιποθητη, ζωοδ'οτειρα,

εσυ που τους ανθρωπους εζευξες με αναγκες αχαλινωτες

και το πολυαριθμο γενος των ζωων με θελγητρα ερωτομανη.

Του Ερωτος

Επικαλουμαι τον μεγαλο, αγνο, ερασμιο, γλυκυ Ερωτα,

τον ε'υτοξον, τον φτερωτο, τον πυρ'οδρομο, τον ταχυ σε ορμη,

που παιζει με τους θεους και τους θνητους ανθρωπους,

τον επιδεξιο, τον διφυλο, των παντων που κατεχει τα κλειδια,

του ουραν'ιου αιθερος, της θαλασσας, της γης, κι οσες πνοες

στους θνητους παντογ'ονες τρεφει η χλο'οκαρπη θεα,

κι οσες ο ευρυχωρος Ταρταρος εχει κι ο θαλασσ'ογδουπος ποντος'

γιατι μονον εσυ κρατας το πηδαλιον ολων αυτων.

Αλλα, μακαριε, με καθαρες διαθεσεις συνδεσου με τους μυστες,

κι αποδιωχνε απ' αυτους τις φαυλες κι αλλοκοτες ορμες.

( μτφ. Δ. Π. Παπαδιτσας - Ε. Λαδια )