Σπουδη του κακου
Εχει ολη η νυχτα πλημμυρισει
φασματα, σκιες αλαργινες -
ποτε πια η μερα δε θα ορθριση,
Παλιες μορφες πουχουν σιωπησει,
δακρια, αναμνησεις αλγεινες
εχει ολη η νυχτα πλημμυρισει.
Η αυγη ποτε δε θα γυριση,
σβησαν κ' οι ελπιδες οι στερνες -
ποτε πια η μερα δε θα ορθριση.
Ολοι οι νεκροι ηπιαν απ' τη βρυση
της ληθης - ξερω τις φωνες
που εχουν τη νυχτα πλημμυρισει :
ποτε πια η μερα δε θα ορθριση !
* * * * *
...γιατι η ζωη - και η Τεχνη - δεν ειναι μονο... ισως δεν ειναι καθολου,
γουαου ! (wow), γιουπι !
χι ! χι ! χι !
χε ! χε ! χε !
χο ! χο ! χο !
και
χα ! χα ! χα !
...και ιδιαιτερα, σε εποχες σαν αυτη που διανυουμε
...οταν πληθος συνανθρωπων περιπιπτουν καθημερινα στη φτωχεια
και τη δυστυχια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου