(... < του > ... HENRI CARTIER BRESSON)
Χωρις ανταποκριση
Λαχανιασμενος κ' αιματοβραχτος επεστρεψα
απο το πεδιο της μαχης.
Στ' αφτια μου
το σφυριγμα των οβιδων, οι κραυγες των πληγωμενων,
οι σειρηνες των νοσοκομειακων.
Ποθουσα να ξεσχισω τα ρουχα σου μεσ' στο σκοταδι,
να τυραννησω το κορμι σου, να ματωσω τα χειλη σου,
να μεταδωσω τον πυρετο μου στα εκπληκτα ματια σου,
να μεταγγισω τους σφυγμους της αγωνιας μου στις λαγονες σου,
να κοιμηθω πανου στο ολογυμνο κορμι σου -
η να πεθανω...
Εσυ ομως επεμενες ν' αναψεις το φως,
να γεμισεις το λουτρο με ζεστο νερο για το μπανιο μου,
να ξελασπωσεις τα στραπατσαρισμενα μου παπουτσια,
να στρωσεις το κρεββατι με καθαρα σεντονια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου