ΕΝΤΓΚΑΡ ΠΟΕ

ΟΝΕΙΡΟ Σ' ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

ΔΕΞΟΥ αυτο το φιλι στο μετωπο σου.

Τωρα που ξεχωριζουμε θα σου τ' ομολογησω :

Δεν ειχες αδικο να λες πως ολη μου η ζωη

εσταθηκ' ενα ονειρο.

Κι αν η ελπιδα επεταξε

μια νυχτα, ειτε μια μερα,

ειτε σε μια οπτασια,

η μεσα στο απειρο,

ειναι γι' αυτο λιγοτερο φευγατη;

Ο,τι θωρουμε η φαινομαστε, δεν ειναι

παρα ενα ονειρο μεσα σε καποιον ονειρο.

Στεκω μπροστα στη βουη του ακρογιαλιου

που το χτυπαει το κυμα,

και κλεινω μεσ' στη φουχτα μου

δεκα σπειρια μαλαματενιαν αμμο

δεκα σπειρια, ομως κι εκεινα ακομα

πως γλιστρανε μεσ' απ' τα δαχτυλα μου

και χανονται στην αβυσσο,

ενω παιρνει με το κλαμα, ποταμος το κλαμα.

Θεε μου! Δεν μπορω, λοιπον, να τα κρατησω

λιγακι πιο σφιχτα?

Δεν μπορω, θεε μου να σωσω ουτ' ενα

απο το κυμα τ' αδυσωπητο?

Ο,τι θωρουμε η φαινομαστε, δεν ειναι λοιπον,

ενα ονειρο μεσα σε καποιον ονειρο?

μτφ. ΝΙΚΟΣ ΠΡΟΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ