VIOLETTA...

ΒΙΟΛΕΤΑ

(μονη)

Παραξενο! Παραξενο!..

Μες στην καρδια χαραχτηκαν τα λογια τουτα!

Θα 'ναι για μενα συμφορα μια αγαπη αληθινη?

Τι λες κι εσυ, ψυχη μου αναστατη?

Κανενας ανδρας δεν σε ειχε ως τωρα ταραξει...

Ω, χαρες που δεν γνωρισα ακομη,

να μ' αγαπουν και ν' αγαπω!..

Να προτιμησω, πως μπορω,

της ζωης μου την αγονη τρελα?

Ισως να ειναι αυτος που η ψυχη μου,

μοναχ'η στην καταιγιδα,

συχνα ζωγραφιζε κρυφα

με χρωματα παραξενα, γλυκα?

Αυτος που αγρυπνος

στην αρρωστια μου σταθηκε κρυφα

τον πυρετο μου ανεβασε,

τον ερωτα μου ξυπνησε!..

Στον ερωτα που ειναι ο σφυγμος

της πλασης ολης.

Μυστηριος, απροσπελαστος...

Σταυρος και ηδονη.

( στιχοι του FRANCESCO MARIA PIAVE, μτφ. ΕΙΡΗΝΗ ΛΕΒΙΔΗ )

( παιζει η Συμφωνικη Ορχηστρα της Ιταλικης Ραδιοτηλεορασης,

υπο την δ/νση του GABRIELE SANTINI )