Οι πεθαμενοι ποιητες
Συνομιλω με πεθαμενους ποιητες...
Τωρα, που δεν υπαρχουν,
η φωνη τους ακουγεται πιο ζωντανη,
φουσκωνει η ομιλια τους
σαν κυμα της θαλασσας με το μελτεμι.
Εχουν πολυ μουσκεψει
στην υγρασια του χρονου και στη σιωπη.
Σαν τη φωτια τριζει τωρα η σκεψη τους'
λαμπυριζουν τα λογια τους
σαν πυροτεχνημα μεσα στη νυχτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου