Και ιδου μια ακρα ησυχια. Που, μεταφορικα μιλωντας, δεν ειναι μονον φαινομενο ακουστικο αλλα και αποσταση. Η αποσταση η απαραιτητη για να υπαρξει μια πιο αληθινη ζωη. Απο το αλλο ακρο της εγρηγορσης, αργα, σταλαζει σαν κομπος νερου ενα γυμνο κοριτσι. Ολοι προσεχουν τα μαλλια του τα λυτα ως τους μηρους. Λιγοι μονο υποψιαζονται οτι δεν ειναι παρα η εννοια του "αειθαλους" οπως συμβαινει να σταλαζει στην ευαισθησια του δημιουργου. Και ακομα λιγοτεροι, οτι προκειται απλως για την ενσαρκωση ενος ιδανικου που, με οπλο του την Ομορφια, ξερει να εκδικειται.
( του Οδυσσεα Ελυτη )
