Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ *
(Σεβιγια)
Στο D. Agustin Vinuales
I
Ενα παληκαρι βεργολυγερο
ωμοι φαρδιοι δαχτυλιδενια μεση
οψη νυχτιατικη του μηλου
μεγαλα ματια στομα γλυκοπικρο
και νευρ' απο καφτο ασημι,
περναει στον ερημο δρομο.
Τα μαυρα γυαλισμενα μποτινια του
σπαζουν τις νταλιες του αερα
με το διπλο ρυθμο που τραγουδαει
ουρανια μικρο - σεκλετια.
Σ' ολους της θαλασσας τους οχτους
κανενας φοινικας που να του παραβγαινει
ουτ' αυτοκρατορας με την κορωνα
ουτε ταξιδιαρικο λαμπερο αστερι.
Σα γερνει το κεφαλι
στ' αχατινο στηθος του
η νυχτ' αναζηταει καμπους
μπροστα του για να γονατισει.
Οι κιθαρες παιζουνε μοναχα
για τον Αρχαγγελο Γαβριηλ
ασπονδο της ιτιας οχτρο
και δαμαστη των τρυγονιων.
Γαβριηλ Αρχαγγελε : κλαιει το παιδι
μες στην κοιλια της μαννας του.
Μην ξεχνας πως το κοστουμι που φορας
σου το προσφερανε οι τσιγγανοι
* σημ. blogger:
δημοσιευω μονο το α' απο τα 2 μερη
του ποιηματος.
( απο : ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ " ποιηματα",
ενοτητα : Απο τα Τσιγγανικα Τραγουδια,μτφ. ΚΟΣΜΑ ΠΟΛΙΤΗ,
εκδ. "Εκδοσεις Α. Καραβια", αθηνα- 1964 )
