ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΠΩΝΤΛΑΙΡ

...σε μεταφραση του ΓΙΩΡΓΗ ΣΗΜΗΡΙΩΤΗ ** !

"Τα ανθη του Κακου"

(εκδοση συνοπτικη, εκδοσεις Μαρη - αθηνα,

με χαρακτικο, στο εξωφυλλο, του Γ. Γρηγορη)

"Τ' Απαγορευμενα Ποιηματα"

(εκδοσεις Μαρη - αθηνα 3/1950, με χαρακτικο στο εξωφυλλο,

και εικονογραφηση των χαρακτων Αλεξ. Κορογιαννακη

και Γ. Γρηγορη)

ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Η ανοησια, τ' αμαρτημα, η απληστια κ' η πλανη

κυριευουνε τη σκεψη μας και φθειρουν το κορμι μας,

κ' ευχαριστα τις τυψεις μας θρεφουμε στην ψυχη μας,

καθως που θρεφουν πανω τους τις ψειρες οι ζητιανοι.

Στα μετανοιωματα αναντροι κι' αμαρτωλοι ως την ακρια,

ζηταμε πληρωμη ακριβη για καθε μυστικο μας,

και ξαναμπαινουμε ευκολα στο βουρκο τον παλιο μας,

θαρρωντας πως ξεπλενεται με τα δειλα μας δακρυα.

Πανω απ' το προσκεφαλι μας ο Σατανας γερμενος,

παντα στα μαγια του κακου το νου μας νανουριζει'

την πιο ατσαλενια θεληση μεμιας την εξατμιζει,

αυτος ο Μεγας χημικος, ο Τετραπερασμενος.

Ο Διαολος, το νημα αυτος κρατα που μας κουναει !

Τα πραματα τα βρωμερα πιοτερο τ' αγαπαμε'

κι' ολο και προς την Κολαση καθε στιγμη τραβαμε,

με διχως φρικη, αναμεσα στο σκοτος που βρωμαει.

Σαν το φτωχο ξεφαντωτη που πιπιλα με ζαλη

μιας παλιας πορνης αγκαλια πολιομαρτυρισμ'ενη,

κλεφτατ'α αρπαζουμε κ' εμεις καμμια ηδονη θλιμενη,

που τηνε ξεζουμιζομε σαν σαπιο πορτοκαλι.

Σαν ενα εκατομμυριο σκουληκια, μυρμηγκ'ωντας,

μες το μυαλο μας κραιπαλο'υν του Δαιμονα τα πληθη,

κι' οταν ανασα παιρνουμε, ο Θανατος στα στηθη

σαν αυλος ποταμος κυλα, σιωπηλα θρηνωντας.

Αν το φαρμακι κ' η φωτια, κ' η βια, και το μαχαιρι,

δεν εχουνε τα φανταχτα κεντιδια ακομα κανει

στο προστυχο της μοιρας μας κι' αθλιο καμβοπ'ανι,

ειναι που λειπει απ' την ψυχη το θαρρος κι' απ' το χερι.

Μα μες στις σκυλες, τους σκορπιους, τα φιδια, τα τσακαλια,

τους πανθηρες, τους π'ιθηκους, τους γυπες, τα θηρια

που γρουζουν, σερνουνται, αλυχτουν κι ουρλιαζουν με μανια

μες στων παθων μας τ' ατιμο κλουβι, προβαινει αγαλια,

θεριο πιο βρωμικο, κακο, την ασκημι'α να δειξει !

Κι α δε σαλευει κι ουτε ακουει κανενας το ουρλιαχτο του,

ολη τη γης θα ρημαζε, και στο χασμουρητο του

θα 'θελε να καταπινε τον κοσμο' - αυτο 'ναι η Πληξη ! -

που, μ' ενα δακρυ αθελητο στα ματια της, κοιταζεις,

καθως καπνιζει τον ουκ'α, * κρεμαλες να στηλωνει.

Και ξερεις, αναγνωστη, αυτο το τερας πως δαγκωνει !

- Ω αναγνωστη υποκριτη, αδερφι που μου μοιαζεις !

μτφ. Γιωργη Σημηριωτη

* Πιπα του χασις

σημ. του blogger :

Η βιβλιοδεσια και των 2 βιβλιων που εικονιζονται

στην κεφαλιδα της αναρτησης, σε δερμα και μαρμαροκολλα,

ειναι του καλλιτεχνη βιβλιοδετη Μπαμπη Λεγγα !

** Ο Γιωργος... < Σημηριωτης > ... δουλεψε και κοπιασε

30 ολοκληρα χρονια για τη μεταφραση

των ποιηματων του Μπωντλαιρ !