Suit Ballet 4 of Mikis Theodorakis

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ - ΕΛΥΤΗΣ

Τι ομορφη!

Τι ομορφη! Εχει παρει τη μορφη της σκεψης που την αισθανεται οταν αυτη αισθανεται πως της ειναι αφιερωμενη...

( απο: " Προσανατολισμοι ", του Οδ. Ελυτη )

ΕΝ ΛΕΥΚΩ

- Να υποβιβαζεις ενα ποιημα στο ουσιαστικο του νοημα δεν εχει κανενα νοημα.

- Προσοχη στη συγκινηση. Αν ειναι γοησσα, δεν παυει να 'ναι και ρουφιανα.

- Η αποσταση απο το "τιποτε στο ελαχιστο", ειναι πολυ μεγαλυτερη παρ' ο,τι απο το ελαχιστο στο "πολυ".

- Ειναι αστειο, αλλα οι λεξεις που σε βοηθαν να ζησεις βοηθαν τον αλλο να σε πεθανει.

( απο: " Εν λευκω - τα μικρα εψιλον - δολωματα για τον κανενα ", του Οδ. Ελυτη )

MILVA - THEODORAKIS

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

....ΕΡΧΕΤΑΙ απο μια τρυπα στον Αερα

απο τις νυχτες στην Πλατεια

...ΕΡΧΕΤΑΙ μεσα απο μια ρωγμη στον Τοιχο

...ΕΡΧΕΤΑΙ μεσα απο τη Σιωπη

...ΕΡΧΕΤΑΙ απο τη θλιψη στο Δρομο

...ΕΡΧΕΤΑΙ απο τους Ανδρες και τις Γυναικες

...ω! Μωρο μου, θα Ερωτευθουμε και παλι

...Ενα σκουπιδι ειμαι αλλα Αντεχω ακομη

It's coming through a hole in the air,
from those nights in Tiananmen Square.
It's coming from the feel
that this ain't exactly real,
or it's real, but it ain't exactly there.
From the wars against disorder,
from the sirens night and day,
from the fires of the homeless,
from the ashes of the gay:
Democracy is coming to the U.S.A.

It's coming through a crack in the wall;
on a visionary flood of alcohol;
from the staggering account
of the Sermon on the Mount
which I don't pretend to understand at all.
It's coming from the silence
on the dock of the bay,
from the brave, the bold, the battered
heart of Chevrolet:
Democracy is coming to the U.S.A.

It's coming from the sorrow in the street,
the holy places where the races meet;
from the homicidal bitchin'
that goes down in every kitchen
to determine who will serve and who will eat.
From the wells of disappointment
where the women kneel to pray
for the grace of God in the desert here
and the desert far away:
Democracy is coming to the U.S.A.

Sail on, sail on
O mighty Ship of State!
To the Shores of Need
Past the Reefs of Greed
Through the Squalls of Hate
Sail on, sail on, sail on, sail on.

It's coming to America first,
the cradle of the best and of the worst.
It's here they got the range
and the machinery for change
and it's here they got the spiritual thirst.
It's here the family's broken
and it's here the lonely say
that the heart has got to open
in a fundamental way:
Democracy is coming to the U.S.A.

It's coming from the women and the men.
O baby, we'll be making love again.
We'll be going down so deep
the river's going to weep,
and the mountain's going to shout Amen!
It's coming like the tidal flood
beneath the lunar sway,
imperial, mysterious,
in amorous array:
Democracy is coming to the U.S.A.

Sail on, sail on ...

I'm sentimental, if you know what I mean
I love the country but I can't stand the scene.
And I'm neither left or right
I'm just staying home tonight,
getting lost in that hopeless little screen.
But I'm stubborn as those garbage bags
that Time cannot decay,
I'm junk but I'm still holding up this little wild bouquet:

Democracy is coming to the U.S.A.

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΕΚΛΕΨΑΝ

ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ...

το φως μπηκε απ' το παραθυρο

cover

hold on

Etta James

arabic violin

Η (το Η κεφαλαιο) συνεντευξη

Μια... < ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ > ...

συνεντευξη!

... περα σταματα να βρεχει...

... < ΙΔΟΥ > ...

η τελικη λυση... του προβληματος

Πλατεια Συνταγματος

... Καλη σας Μερα!

επαναφορα δεδομενων... ( IV )

Σιγουρευτηκα ποια ηταν η αλλη αναρτηση μου την Πεμπτη 12 Μα'ι'ου που δημοσιευσα κατω απο την ψευδο'υ'πογραφη "ιπταμενος ολλανδος" την οποια ο "γιγαντας" χακερ μου ειχε αποδωσει, γι' αυτο και την ξανα-αναρτω, καθως υποσχεθηκα:

*******

... αφιερωνεται στους τοις πασι γνωστους... < απατεωνες > ...

τραπεζιτες και πολιτικους...

remix

... της... < σεισαχθειας >

... < CLICK > ...

επαναφορα δεδομενων... ( III )

Καλη Μερα σε ολους σας!

... συνεχεια:

Το βιντεο με την Odetta το ειχα αναρτησει λιγο μετα την εισοδο της Πεμπτης 12 Μα'ι'ου, δηλ. περι την 01:00 π.μ. της Πεμπτης, και ηταν η πρωτη αναρτηση μου της ημερας εκεινης.

Το πρωι και περι την ωρα 09:30 π.μ., μπαινοντας στο μπλογκ μου, με μεγαλη μου εκπληξη διαπιστωσα οτι:

α) ειχε γινει η αλλαγη της υπογραφης μου και,

β) αλλαγη της φωτο του προφιλ μου... !

Συνεχισα να κανω αναρτησεις, παρα τις αλλαγες αυτες, με τη... νεα μου υπογραφη.

Γυρω στις 10:30 π.μ. , αναρτησα το βιντεο... του Ιπταμενου Ολλανδου του Ριτσαρντ Βαγκνερ. Ας σημειωθει εδω οτι, οπως πολλοι θα γνωριζουν, ο Βαγκνερ αν και καμμια σχεση δεν ειχε με την φασιστικη θεωρια και πραξη, εγινε - αγνωστο πως και γιατι - ο αγαπημενος συνθετης του γερμανικου ναζιστικου καθεστωτος... [ τ' ακους φιλε μου "αλατοπιπερο" ;! :) .

Το βιντεο αυτο και ολες τις μεχρι τοτε αναρτησεις μου - η πρωτη ηταν εκεινη της υπεροχης Odetta - αφιερωσα με... πολλη αγαπη στον... "γιγαντα", αργοσχολο, πολυφερνο, επιδεξιο και, προφανως... ξενυχτη χακερ!

Υστερα απο μιση περιπου ωρα ξεκινησε η... γνωστη σε ολους σας "περιπετεια" με την google.

Ενδιαμεσα - μεταξυ της Odetta και του Βαγκνερ - ειχα κανει, εκτος των δυο που η google επανεφερε κι αυτων που, εγω επαναδημοσιευσα, αλλη μια αναρτηση που δεν θυμαμαι η μαλλον δεν ειμαι βεβαιος ποια ηταν. Μολις τη θυμηθω η σιγουρευτω ποια ηταν, υποσχομαι να την επαναδημοσιευσω κι αυτη, με νεωτερη αναρτηση μου.

*******

*******

επαναφορα δεδομενων... ( II )

Συνεχιζω οπως υποσχεθηκα, μιας και η google δεν καταφερε ακομη να πραγματοποιησει την υποσχεση της και να επαναφερει ολες τις αναρτησεις της Πεμπτης 12 Μα'ι'ου, να επαναδημοσιευω τις δικες μου αναρτησεις εκεινης της ημερας.

Ημερας κατα την οποια καποιος αργοσχολος χακερ, μην εχοντας κατι πιο ωφελιμο και ουσιωδες, προφανως, να κανει, ασχοληθηκε με μενα. Και καταφερε ο "γιγας" να αλλαξει την υπογραφη μου σε "ιπταμενος ολλανδος" αντι "νυκτερινος επισκεπτης"!

Η παρακατω αναρτηση μου, ειναι μια απ' αυτες που δημοσιευτηκαν την ημερα εκεινη με την ψευδο'υ'πογραφη που μου απεδωσε:

*******

... < CLICK > ...

... για σεξουαλικα πεινασμενους

BILLIE HOLIDAY

Lullaby

Adagio

χωρις τιτλο...

lungomare

ΑΝΤΙΔΩΡΟ!

...στην Silena για την ονομαστικη της εορτη !

Ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ

"Καρδια σφυρι - κι' ο ποθος μας στο παλεμα, γυμνιτης.

Στα ματια Σου ειμαστ' εφηβοι, στον ισκιο Σου παιδια.

Κι' οπως η αηδονα, στη βαθια νυχτια, ' Ιτυς, Ιτυς, Ιτυς! '

φωναζει μεσ' στον πλατανον, ομοια για Σε, η καρδια!

Ποιος την ψυχη μας αγγιξε - και ποιος την απαλαινει

την αναπνια στα σπλαχνα μας, κρυφα, σα βρεφικη;

' Απο τις Πυλες τις Σκαιες αργοπερνα η Ελενη,

κι' οι γεροι ορθοι σηκωνονται, μπροστα-της, σκεφτικοι! '

Και μεις, οπου γευτηκαμε το μυστικο της σωμα,

που αγγιξαμε τα πεπλα της, που εφορει, τα μακρα,

που αγγιξαμε τα πεπλα της, στα βλεφαρα, στο στομα,

οπου επιαμε το αντιχολο στα παθη τα πικρα -

και στο κρυφον αντιδωρο μας εβουβαθη το αιμα

ν' ακουσουμε ολοκαθαρη την ιδια-της φωνη -

σαν τ' αγιο βασιλοπουλο, που αγγιζοντας το στεμμα,

στης μυστικης εικονας-του τη δοξα αδημονει,

και βαζοντας το σιωπηλα, σιγα, στο μετωπο-του,

δεν ξερει κι' αν επεθανε, δεν ξερει ουδε κι' αν ζει,

ποτε ασπρο, ποτε πυρινο φωταει το προσωπο-του,

κι' ο Θανατος κι' ο Υμεναιος του τραγουδαν μαζι, -

απ' το κρυφον αντιδωρο μας εβουβαθη το αιμα,

κι' ολη μαζευτη μεσα-μας η πνοη, μια προσταγη:

' Σερπει σα φιδι ο ανθρωπος, μα μπρος στο μαγο πνεμα,

χτυπαει φτερον αθανατο, βαθια-του, ως που να βγει! '

*******

[... ]

Σε Σε τα χερια υψωνουμε, ω Αθανατη, που κρυβεις,

σαν το ειδωλο της λατρας-σου κλεισμενο στη σμυρτια,

Φυλης ακεριας ανθισμα, στη θεια σκια της ηβης,

το σπορον, οπου φωλιασε, χρυσαφι στη φωτια!

Σε Σε, σε Σε, ακριματιστα σηκωνουμε τα χερια'

στο αρμα-μας, δος, να ζεψουμε για παντα τον καιρο.

Σε Σε, σε Σε ακριματιστα σηκωνουμε τα χερια'

Κι' οπως ανθουμε εδω στη γης, ν' ανθουμε και στ' αστερια,

ως να τα συρουμε ολα-τους στον αξιο-μας χορο!"

( του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ, απ' τη συλλογη "Αντιδωρο -,

Πασχα των Ελληνων" - 1919, "Ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ",

ολοκληρη η 2η ενοτητα και τα δυο τελευταια 4στιχα της 5ης

ενοτητας με τα οποια τελειωνει το ποιημα )

ΕΥΧΕΣ ΠΟΛΛΕΣ !

ΑΣΜΑ ΗΡΩΙΚΟ... !

Ηταν ωραιο παιδι. [... ].

Ηταν γερο παιδι'

Τις νυχτες αγκαλια με τα νεραντζοκοριτσα

Λερωνε τις μεγαλες φορεσιες των αστρων,

Ητανε τοσος ο Ερωτας στα σπλαχνα του

Που επινε μεσα στο κρασι τη γεψη ολης της γης

Πιανοντας υστερα χορο μ' ολες τις νυφες λευ'κες

Ωσπου ν' ακουσει και να χυσ' η αυγη το φως μεσ' στα μαλλια του

Η αυγη που μ' ανοιχτα μπρατσα τον εβρισκε

Στη σελα δυο μικρων κλαδιων να γρατσουναει τον ηλιο,

Να βαφει τα λουλουδια,

Η παλι με στοργη να σιγονανουριζει

Τις μικρες κουκουβαγιες που ξαγρυπνησαν...

Α τι θυμαρι δυνατο η ανασαιμια του

Τι χαρτης περηφανειας το γυμνο του στηθος

Οπου ξεσπουσαν λευτερια και θαλασσα...

Ηταν γενναιο παιδι'

Με τα θαμποχρυσα κουμπια και το πιστολι του

Με τον αερα του αντρα στην περπατηξια

[... ].

( κεφ. ΣΤ' - " Ασμα Ηρωικο και Πενθιμο για τον Χαμενο Ανθυπολοχαγο

της Αλβανιας " , του Οδ. Ελυτη )

αντικατοπτρισμοι

This bitter earth

This bitter earth
Well, what fruit it bears
What good is love
mmmm that no one shares
And if my life is like the dust
oooh that hides the glow of a rose
What good am I
Heaven only knows

Lord, this bitter earth
Yes, can be so cold
Today youre young




Too soon, youre old
But while a voice within me cries
Im sure someone may answer my call
And this bitter earth
Ooooo may not
Oh be so bitter after all

sweet and innocent

DARDANELLA

με τροπο απλο...

... της <... meril ...> !

Αρνηθηκα να μου προσβαλουν...

ΑΡΝΗΘΗΚΑ

Τις προθεσμιες ολες

τις σεβαστηκα

γεματος στιγμιαιο θυμο

για κεινους που αγνοησαν

για οσους παραγνωρισαν...

Ομως

σημερα που φανταζομαι το σπιτι μου

μια αυλη καταφυτη

αρνηθηκα να μου προσβαλουν τα ονειρα

κι οχι με φωνασκιες

μα με το δακρυ μου.

( απο τη συλλογη : "ΔΙΠΛΗ ΒΑΡΔΙΑ" - ενοτητα "απο τη ζωη μου στη γη",

του ΖΑΧΑΡΙΑ ΒΟΛΙΚΑ, ποιητη-ζωγραφου -ιατρου, καθηγητη Παν. Αθηνων, εκδ. "ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ", κοσμημα εξωφυλλου του ιδιου, αθηνα-1984 )

...!!!

... πριν ενα 20λεπτο!

...στη... < Silena !.. > ... στην οποια οφειλεται η ιδεα της φωτογραφησης της αποψινης Πανσεληνου και ως εκ τουτου δικαιωματικα της ανηκει η φωτογραφια και της δωριζεται!

επαναφορα δεδομενων...

" Παλιε καλε μου φιλε

η απουσια μου

δεν εχει σχεση

με τα αισθηματα μου

αν λοιπον εχεις εσυ

τη δυναμη

συγχωρεσε με. "

Ζαχαριας

( sms ληφθεν την 14/5/ 2011 )

******************

Την περασμενη Πεμπτη, οταν δημιουργηθηκε το προβλημα με την google, μια απο τις αναρτησεις μου, αφιερωμενη, με πολυ αγαπη, στον χακερ που μπορεσε και μπηκε στο προφιλ μου - χανοντας τον πολυτιμο χρονο του για... χαρη μου - αλλαξε την υπογραφη μου απο " νυκτερινος επισκεπτης " σε "ιπταμενος ολλανδος" - υπογραφη με την οποια δημοσιευτηκαν - και τις οποιες η google δεν μπορεσε, τουλαχιστον μεχρι σημερα να επαναφερει ηταν, αν δεν με απατα η μνημη μου, και η πιο κατω:

... για ανεραστους και ανονειρευτους

(... οπως θα 'λεγε κι ο φιλος ποιητης Ζαχ. Β. )

******************

υγ. τις υπολοιπες αναρτησεις μου που δημοσιευτηκαν την ημερα εκεινη με την ψευδουπογραφη, σκοπευω να επαναδημοσιευσω, τμηματικα, μεσα στις επομενες μερες

REFLECTIONS

... απ' τη βεραντα με θεα, το αρχιπελαγος των ονειρων μου

... εκει η βεραντα με θεα

... στη πλαγια της χαραδρας, το αρχοντο-χωριο

... η τυρκουαζ παραλια, τα για'λια

... η Αγια Θαλασσινη και το καστρο

... η Παναγια

... η βενετσιανικη κρηνη

... η καμαρα

... ο Αη Γιωργης

εδω υψωθηκε το Λαβαρο της Επαναστασης

... εντοιχισμενη μαρμαρογλυπτη εικονα του Αγιου,

στο προπυλο της εκκλησιας

... η δυτικοτροπη εκκλησια της

Αγιας Βαρβαρας

αποψε... ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΜΑΓΙΑΤΙΚΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...

Καλη εβδομαδα!

Απο χθες το βραδυ φανηκε. Το φεγγαρι σχεδον ολογιομο, φωτεινο σαν τον ηλιο, χωρις ιχνος θολουρας γυρω του, σ' εναν ουρανο πεντακαθαρο!

Το πρωινο σημερα ηρεμο. Το αρχιπελαγος των ονειρων μου, μια απεραντη λιμνη. Τα νερα του καθρεπτης.

Καποιες ωρες που απομενουν, σχεδιαζω να τις αφιερωσω στον εαυτο μου, στα ενδιαφεροντα μου, μια πολυ συντομη επισκεψη στη Βιβλιοθηκη και το Αρχειο

- ... προετοιμαζομαι -, ενα καφε με αμυγδαλωτο κατω απο τον πλατανο στην πλατεια με την βενετσιανικη κρηνη και μετα... μετα επιστροφη στα ιδια, για κανενα εναμιση μηνα.

Για δυο μηνες, το καλοκαιρι, ξανα εδω!

... υστερα απο πενηντα χρονια - ουτε που το καταλαβα για ποτε περασαν - ενα ολοκληρο καλοκαιρι στα "χωματα" μου, "κοντα" στη μανα μου και τον δρακογιαννη, τον παππου μου...

. . . . . . .

Η ΖΩΗ...

Η καλη μερα απ' το πρωι φαινεται. Ο καιρος σημερα ειναι ακομη καλυτερος απο χθες. Η μερα δειχνει πιο φωτεινη, πιο ομορφη. Η θεα απ' τη "βεραντα με θεα" ακομη καλυτερη απο χθες το πρωι! Κι η ψυχη πιο γεματη απ' ομορφια! Και τα πνευμονια πηραν κι αλλο οξυγονο. Το ειχαν αναγκη, αλλωστε.

Σε λιγο ξεκιναω για την κατ' ιδιαν συναντηση με τον Γ. Εχει ενημερωθει, ηδη, και η Α. για την αφιξη μου. Ετσι, μετα το τελος της συναντησης με τον Γ. - μπορει, και, προς το τελος της συζητησης μας να ελθει κι εκεινη - θα την συναντησω. Εχω να τη δω δυο χρονια. Ελπιζω να συναντησω και τον Κ. Μετα απο μια ωρα, περιπου, θα εχω φτασει στον τοπο... των συναντησεων. Στα πατρογονικα μου λημερια. Ελπιζω να χαρουν οι δικοι μου"βλεποντας" με απ' εκει που βρισκονται. Ειμαι σιγουρος γι' αυτο, τουλαχιστον, για τη μανα μου και τον παππου μου.

Μια καλημερα!

Ευχομαι.

το ημερολογιο μου ( III )

Η αποψινη συναντηση, μολις τελειωσε. Τα μεζεδακια της Τανιας γευστικοτατα, μαζι με σπιτικο κρασι και για επιδορπιο καρυδοπιττα με παγωτο, δυναμωσε τη φιλια μεταξυ ολων μας κι ανοιξε τα στοματα. Ο Νικος, οσακις η δουλεια-του του επετρεπε να συμμετεχει στη συζητηση, γλωσσα δεν εβαζε μεσα. Ο Γ. εγγλεζος στο ραντεβου του! Γεματος, οπως παντα, απο δημιουργικες ιδεες για το καλο ΟΛΩΝ.

Συμφωνησαμε σε ολα και Θεου θελοντος, οσα προγραμματισαμε ΞΕΚΙΝΟΥΝ περι το τελος Ιουνιου, το πολυ αρχες Ιουλιου. Τελικα ολα προχωρουν κατα τις ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ.

Αυριο το πρωι θα συναντηθουμε κατ' ιδιαν για να καθορισουμε την πορεια προετοιμασιας και να μπουμε στις απαραιτητες λεπτομερειες, ξεκινωντας απ' την ερχομενη εβδομαδα κιολας.

ΟΛΑ ΚΑΛΑ, ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ!

το ημερολογιο μου (II)

... Ενας με καλεσε. Ομως, εδω, βρηκα κι αλλους να με περιμενουν!

Ο Νικος καταχαρηκε. Μας ξεχασες μου ειπε. Εδω, το ξερεις... συνεχισε, εχεις φιλους που σ' αγαπανε. Κανεις μας δεν σε ξεχναει. Κανεις μας δεν ξεχνα τη προσφορα σου.

Η Τανια, απο χθες το βραδυ που εφτασα, ολο με ρωταει: τι θελετε να σας φτιαξω;

Ο, τι σ' αρεσει φτιαξε... απαντω. Ξερεις οτι τρωω λιγο και ειμ' ευκολος στο φα'ι'. Αλλα παψε, σε παρακαλω πολυ, μετα τοσα χρονια να συνεχιζεις να μου μιλας στον πληθυντικο... γιατι μου κοβεις την ορεξη. Ετσι εχω συνηθισει... μου απαντα, δεν ειναι ευκολο ν' αλλαξω. Ν' αλλαξεις, ν' αλλαξεις... της απαντω.

Κι ο Βαγγελης... αυτος ο Βαγγελης που εχει τους στιχους στο τσεπακι του, μου δινει πριν λιγο ενα κομματι χαρτι... και να τι γραφει ο... αθεοφοβος:

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ...

Μεσα σε τουτο τον καιρο

τον αστατο, τον βροχερο

μεσα σ' αυτην την εποχη,

την ανιση και την φτηνη,

παντα ακουω την φωνη

την διαφανη την καθαρη

να το φωναζει δυνατα

να σκιζει στα δυο την καταχνια

σαν μια λαμψη αστραπης

σαν θεατρο της κατοχης,

φωνη στεντορια, μα απαλη

σαν αυρα αλλης εποχης,

'' Μια επανασταση μαβια

στης Παλαιστινης τα παιδια''

να ξημερωσει μιαν αυγη

χωρις το αιμα στην πληγη

χωρις του Χαρου την κραυγη

απο της σφαιρας την οργη.

Ας γινει!!!

Ε... τωρα, τι του απαντας αυτουνου;;...

Και δεν φτανουν ολ' αυτα, αλλα σημερα με... θυμηθηκαν και δυο αλλοι φιλοι ποιητες, κι ετυχε κι οι δυο να μου τηλεφωνησουν την ωρα - τι παραξενη συμπτωση κι αυτη! - που φαινεται οτι βρισκομουν εκτος δικτυου

Και στις 8 αποψε, νεα συναντηση. Κι η Τανια ξεκινησε κιολας να φτιαχνει μεζεδακια.

το ημερολογιο μου

Χθες το πρωι πηρα ενα τηλεφωνημα απο καποιο φιλο, ο οποιος μου ειπε:

Παρε, σημερα, το πρωτο πλοιο κι ελα που σε χρειαζομαι.

Κι οπως συνηθιζω σε τετοιες περιπτωσεις, πηρα την αποφαση στη στιγμη.

Στις 7:43, ακριβως, χθες το απογευμα, κατεβαινα με τ' αυτοκινητο μου τη ραμπα απ' τον 2ο οροφο του γκαραζ του πλοιου, προς την εξοδο.

Μετα μια ωρας, περιπου, διαδρομη εφτασα στον προορισμο μου.

Το πρωι σημερα, ηπια τον καφε μου σε μια βεραντα με θεα το καταγαλανο αρχιπελαγος των ονειρων μου, ηλιολουστο, ν' αγγιζει τον ουρανο! Ειχα να το δω ετσι ομορφο και γαληνιο εδω και δυο χρονια.

Απεναντι, στο βουνο, το βυζαντινο μοναστηρι της Αγια-Μαρινας υψωνε τα τειχη του. Και κατω, μπροστα μου, η γεματη απ' ολες τις αποχρωσεις του πρασινου μεχρι τη θαλασσα χαραδρα με φοντο την τυρκουαζ παραλια, τα για'λια!

Γεμισε η ψυχη μου ομορφια και τα πνευμονια μου οξυγονο!

ταξιδευοντας

Δ 133

... < CLICK > ...

χωρις τιτλο UPDATED

I apologise for the incovenience

... < CLICK > ...

Quizas Quizas

... περιμενοντας την google - συμφωνα με την ανακοινωση της στο blogger.com - να επαναφερει τις χθεσινες αναρτησεις... the soonest.

... ειμαι περιεργος να δω, αν θα επανελθουν οι δικες μου με το δικο μου ονομα η εκεινο που μου εδωσε ενας ευγενης χακερ, χθες το πρωι

Tiger Lillies

... για τους... δηθεν...

χωρις λογια...

... για μπαγαμποντηδες

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΤΕΛΙΑΣ III

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΤΕΛΙΑΣ II

Στην Οδύσσεια ,το έργο του Μίκη Θεοδωράκη,ο μεγάλος συνθέτης έχει μελοποιήσει τους στίχους του ποιητή Κώστα Καρτελιά και τα τραγούδια ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη.

Ως άλλος Οδυσσέας, αφηγείται τις περιπέτειες τις δικές του και του καθενός, αποκαλύπτοντας ότι όλοι αναζητούμε μια Ιθάκη, όπως ανέφερε στην εκδήλωση ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η Μαρία Φαραντούρη τόνισε ότι, ερμηνεύοντας τα δεκατρία κομμάτια του δίσκου, επιχειρεί μια «κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή». Ο ίδιος ο συνθέτης ερμηνεύει το τραγούδι Στον Κάτω Κόσμο.

Συνεργάτες του Μίκη Θεοδωράκη στο νέο του έργο Οδύσσεια είναι η Ιρίνα Βαλεντίνοβα, η οποία ανέλαβε την ενορχήστρωση, τη διεύθυνση ορχήστρας και έπαιξε πιάνο, ενώ υπεύθυνος παραγωγής είναι ο Γιώργος Μακράκης.

Alan Hovhaness

... < CLICK > ...

LISBOA

"Lisbon's name was written Ulyssippo in Latin by the geographer Pomponius Mela, a native of Hispania. It was later known as "Olisippo" to Pliny, and to the Greeks as Olissipo(Ολισσιπο) and "Olissipona" (Ολισσιπόνα).^[16] According to tradition the name was derived from Ulysses. In some versions of the myth, the hero founded the city after he left Troy and departed to the Atlantic to escape the Greek coalition.

If all of Odysseus' travels were in the Atlantic as Cailleux^[17] argued, then this could mean that Odysseus founded the city coming from the north, before trying to round Cape Malea, (which Cailleux located at Cabo de São Vicente), in a southeasterly direction, to reach his homeland of Ithaca, supposedly present Cadiz. However, the presence of Phoenicians (even if occasional) is thought to predate any Greek presence in the area.

Later on, the Greek name was corrupted in vulgar Latin to Olissipona. Some of the native gods worshipped in Lisbon were Aracus, Carneus, Bandiarbariaicus, and Coniumbricenses."

]

για περισσοτερες λεπτομερειες... < ΕΔΩ > ... ,

απ' οπου και το ανωτερω αποσπασμα

σημ. του blogger: ας σημειωθει οτι, " boa " στα πορτογαλεζικα σημαινει " πολις ". Ως εκ τουτου: LISBOA σημαινει, η πολη του ΟΔΥΣΣΕΑ( ULYSSES )

RAO KIAO

kanaries

Γυναικα Θελω να Σου Τραγουδησω

ΠΕΡΙ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΤΑΦΩΝ

κεφ. XXXI

ΠΟΣΕΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ κανουμε στο ονομα της πιο αυστηρης λογικης! Κανουμε, βεβαια, σωστους συλλογισμους, θαυμασιους συλλογισμους πανω στις προτασεις Α, Β και Γ. Δεν εχουμε ομως συνυπολογισει την προταση Δ. Και την Ε και Ζ και το υπολοιπο του αλφαβητου, χωρις να υπολογισουμε και το ρωσικο αλφαβητο. Συστημα χαρη στο οποιο οι ψυχαναλυτες μας μπορουν να κοιμουνται ησυχοι, εχοντας βγαλει ολοσωστα συμπερασματα, θεμελιωμενα ομως σε βασεις με γυαλινα ποδια. [... ]

( του ERNESTO SABATO, " Περι Ηρωων και Ταφων " )

SHIRAZ

περι Ποιησης...

" [... ]. Οσο για την ουσια της ποιησης, τον κοσμο καθε ποιητη: τα ποιηματα του τα ιδια θα σε κατατοπισουν στην εντελεια. Τα ποιηματα του ποιητη κ' η αγνη κι ολοθερμη δικη σου διαθεση. Χωρις τη δευτερη, κ' η σαγηνευτικωτερη ποιηση λυμαινεται τη σιωπη.

Μα στο σημειο τουτο επιτρεψτε μου ν' απαντησω σε μια φιλικη συντροφια νεων, που με ρωταει ειδικωτερα: Πως πρωτοδιαβαζει κανεις ενα ποιημα ποιητη που δεν τον ξερει;..

Κατα πολλους τροπους... Εμενα μουρχεται τουτος (και τον συνιστω):

Το διαβαζει πρωτα μονος, νοερα, κοντοστεκοντας οπου θελει' το διαβαζει υστερα αδιακοπα κι ακουστα' το απαγγελλει, τελος, οπως του παει ν' απαγγελλεται - κι αφηνεται στη σιωπη που ακολουθει, χωρις να διαλογιζεται τιποτε...

Σαν η απογευση το ζητα, διαβαζει κατα τον ιδιο τροπο κι αλλα ποιηματα του

ποιητη [... ]. Ετσι η πρωτη του γνωριμια - γνωριμια αμεση - στεκει η πρεπουσα και για πιο προχωρημενη κατοπι οικειωση του μ' αλλον εναν καλον ποιητη, διερμηνεα των προσωπικων του παθων και ποθων, η διπλανων του που πολυ τους νιωθει (ειτε πολυ τους μαχεται, μα ωστοσο τον συγκινουν). Σε περιπτωση, παλι, που η εντυπωση του απ' το ποιημα δεν ειναι οποια την περιμενε, κι αν τυχη και τονε ψυχρανε, το παραταει -δεν ωφελει να επιμεινη - και το ξαναδιαβαζει αλλοτε. Μα αν και τοτε δεν τον "πεισει", μη βιαστη να το καταδικαση, πριν το ξαναδη [... ].

Γενικωτερα θα προτρεπα τους φιλους να κανουν σοβαρο τους ασχολημα την ποιηση. Το 'παν - απανω' κι 'αργα και που' δε φτανει στην αντιποιοτικωτερη κι αντιπροσωπικωτατη εποχη μας. Θελει ταχτικο κι απολυμαντικο λουτρο η λασπη της, ισχυρο τονωτικο η πολυμορφη παραλυτικη της επενεργεια. "

( αποσπασμα απο τους προλογους στην " Ανθολογια της Νεοελληνικης

Γραμματειας - η Ποιηση " των Ρενου, Ηρακλη & Σταντη Αποστολιδη, 1983 )

Fabrizio de Andre

fusion

Ψιθυρος

ΨΙΘΥΡΙΣΕ ΜΟΥ

sogni d' oro

νυκτολουλουδο

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΙΓΚΟΣ

... Ο Ανθρωπος, ο αρχιτεκτονας, ο ζωγραφος, ο μαχητης!

... ο μεγαλος του Ερωτας... τα λουλουδια!

Ο ζωγραφος των λουλουδιων

... < Θανασης Τσιγκος > ...

... < για περισσοτερα εργα του ΕΔΩ > ...

lonnie liston smith

ΤΟ ΚΥΜΑ

ενας κοσμος ειρηνικος

Θαλασσα απο Ηλιοτροπια

BARRY WHITE & GLORIA GAYNOR duet

i am in the mood

Η ΘΕΑΤΗΣ

PERFORMANCE

... < Marina Abramovic > ...

PASSION

GORAN BREGOVIC

LUCIO DALLA

ON THE ROAD

Μαρκος Αυγερης

Τραγουδι στην ελικια της Μαργιτσας

Δεν εισαι πλεον τ' απλερο κορασι'

στην ωριαν ελικια σου ηρθες Μαργιτσα'

η νιοτη σου δυναμωσε κι ωριωθη

στα μελη τα παρθενικα και τα μερια σου'

με νεο καρπο γεματους κορφους

τα πρωτα σου ελαβες γυναικεια δωρα.

Οπως την ωρα τ' Απριλιου το νεο πουλαρι,

εμνοστον ετσι χαιρεσαι το καλλι σου, Μαργιτσα'

τ' αμαλαγο κορμακι σου ειν' η ωρα

να δωσης πια στον ερωτα και στη γλυκειαν αγαπη.

απ' το Στον Ερωτα

Τον κρυφιον ερωτα στο φως τον εχεις οδηγησει'

τωρα στον ηλιο ανθος πολυς, σε καθε ανθο μελισσι.

Ηυρε η ψυχη παραδεισο κι ο λογισμος Απριλη,

κι αλικα ροδα να κρατω η Αγαπη μοχει στειλει.

Ω Αγαπη, ως νεφος μαγικο, που μεσα μπουμπουκιαζει

ο χλωροπρασινος βλαστος και τ' ανθη σα χαλαζι,

ο πεπλος εισαι ο νυφικος, τη νυφη σαν αστερι

που κρυβεις, κι ειναι η νιοτη της τ' αγριο το περιστερι.

( του Μαρκου Αυγερη )

σαν απαντηση...

. . . . . . .

Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΚΗΠΟΣ

'Eχω τρεις κόσμους.
Μια θάλασσα,
έναν ουρανό
κι έναν πράσινο κήπο: τα μάτια σου.
Θα μπορούσα αν τους διάβαινα και τους τρεις,
να σας έλεγα πού φτάνει ο καθένας τους.
Η θάλασσα, ξέρω.
Ο ουρανός, υποψιάζομαι.
Για τον πράσινο κήπο μου,
μη με ρωτήσετε

Νικηφόρος Βρεττάκος

Σου στηνω μια καλυβα

Σου στηνω μια καλυβα, στους αιωνες των αιωνων,

εναν κηπο να περπατας, ενα ρυακι να καθρεφτιζεσαι,

μια πλουσια πρασινη φραγη να μη σε βρισκει ο ανεμος

που βασανιζει τους γυμνους - στους αιωνες των αιωνων!

Σου στηνω τ' οραμα σου πανω σ' ολους τους λοφους,

να σου φυσαει το φορεμα η δυση με δυο τριανταφυλλα,

να γερνη ο ηλιος αντικρυ σου και να μη βασιλευη,

να κατεβαινουν τα πουλια να πινουνε στις φουχτες σου

των παιδικων ματιων μου το νερο - στους αιωνες των αιωνων!

( του Νικηφορου Βρεττακου )

σου συλλαβιζω...

Τα ματια σου ειναι δυο καλοκαιριατικοι ηλιοι.

Το στομα σου μια ανοιχτη ολοπορφυρη πληγη.

Ο λαιμος σου ενα φρεσκο νταρι.

Οι μασχαλες σου φωλιες περιστεριων.

Στα μακρυα σου χερια τρεχουν οι Χιμαιρες.

Στα νυχια σου φιλιουνται οι ανεμοι.

Η ραχοκοκκαλια σου ειναι οχια που σταζει γλυκα.

Τα στηθια σου δυο θηλυκοι Αρχαγγελοι.

Η ρωγα σου κεντρι για να σε βασανιζη.

Η μεση σου - ω, η μεση σου που σπαει

στα δυο μεσα στα ποδια μου!

Η κοιλια σου ειναι η Αρετη,

Τα σκελη σου λευκοι και πρασινοι ηχοι.[]

... Λοιπον, Αγαπη μου, / μεσα στα ματια σου

αρχιζει και τελειωνει ο κοσμος.

( του Αντωνη Βουσβουνη, απο " Το αστρο του γιαλου ",

" ανθολογια της νεοελληνικης γραμματειας " )

χωρις λογια...

απαντηση

ΓΕΡΑΣΣΙΜΟΣ ΜΗΛΙΑΡΕΣΗΣ

" ΔΙΠΛΗ ΒΑΡΔΙΑ "

ΠΑΝΤΑ ΑΠ' ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ

Βροχη πυκνη, καλοκαιριατικη

σοβαρη

σαν δεντρο που φανερωσε αξαφνα τη ριζα του

σηκωνοντας μια πλακα της αυλης

θραυοντας τη σιωπη των ταφων

δεν ειναι απειλη.

Ζωντανευει το φως

βαφει στα χερια μου

το νυχτωμενο αιμα

τ' αραια ηλιολουστα σπιτια

και τα λογια σου

και νοτιος ανεμος σκεπαζει

το ταξιδι μου

στη καμαρα μου που μαθαινει

να συλλαβιζει τα ονειρα

στη καμαρα μου που ονειρευεται

πως φτανω

παντα απ' το πελαγος.

( ενοτητα : ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ )

ΑΤΙΤΛΟ

Το σπιτι μου ειναι ζεστο.

Εχω δακρυσει μπροστα στο παραθυρο.

Εχω δακρυσει πολλες φορες μπρος στο παραθυρο.

Το μικρο μου σπιτι ειναι ζεστο.

( ενοτητα : ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΤΗ ΓΗ )

( απο τη συλλογη "ΔΙΠΛΗ ΒΑΡΔΙΑ", του ΖΑΧΑΡΙΑ ΒΟΛΙΚΑ )

Τριφωνο

Σταματης Κραουνακης

ΚΡΙΤΩΝ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΗΣ

Μηνυμα

Σιωπα.

Και να θυμασαι

με ποση δοκιμασια αποχτησες

την αρετη ν' αγαπας.

αποσπασματα απο ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΣΥΜΠΑΝ

- Τη θαλασσα δεν τη σιμωνεις/αν μια γοργονα δε σου γνεψη

- Καθεις πηγαινει καπου για να σπαραχτη

- Στην αγαπη δεν πηγαινουν' ερχεται

- Χιονιζει - κι ο ηλιος βαθια μας ζεσταινεται

Αυτη τη νυχτα...

Αυτη τη νυχτα

θα σπασω ενα κρυσταλλινο ποτηρι

μεσα στις χουφτες μου,

κι οπως θα τρεξουνε τα αιματα,

θα γραψω πανω στα σεντονια

τ' ονομα σου'

θα ριξω μια πιστολια στο φως

αυτης της καμαρας

που ανασαινει περιμενοντας σε,

κι οπως θα μεινω ολοσκοτεινα,

θα τραγουδησω

με τη φαλτσα μου φωνη

τ' ονομα σου.

Κ' ετσι,

με ματωμενα δαχτυλα θα γραφω

και χωρις φως θα τραγουδω

ολη τη νυχτα

για σενα.

( του Νικου Καρυδη )

MILVA

jealousy

Maria Dolores Pradera

"Μπορεις στα αισθηματα να επιβαλλεις σιγη,

ομως δεν μπορεις να επιβαλλεις ορια"

Necker

ΑΤΙΤΛΟ

Μου μιλησες απο μακρια.

Φοβασαι την αποσταση

αναμεσα στο κυμα και στον ανεμο

οπως φοβαμαι το βυθο

και τη μεγαλοσυνη τ' ουρανου.

( του Ζαχαρια Βολικα, ποιητη, ζωγραφου, ιατρου-καθηγητη Παν/μιου Αθηνων. Απο τη συλλογη " Διπλη Βαρδια " - ενοτητα "το ταξιδι" , εκδ. Καστανιωτη,

αθηνα 1984 )

ΖΩ

... αρα ΥΠΑΡΧΩ...

αφιερωμενο...

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΜΟΙΡΑ

[... ] Ο Κιο ειχε παραδεχτει μια για παντα πως επαιζε τη ζωη του, και ζουσε αναμεσα σε ανθρωπους που ηξεραν πως η δικη τους ζωη βρισκοταν κατω απο αδιακοπη απειλη: Το θαρρος δεν τον ξαφνιαζε. Μα ηταν η πρωτη φορα που συναντουσε μια τετοια γοητεια του θανατου, σ' αυτον τον μολις ορατο φιλο, που μιλουσε με φωνη αφηρημενου ανθρωπου - λες και τα λογια του εβγαιναν απ' την ιδια νυχτερινη δυναμη που προκαλουσε τη δικη του αγωνια, απ' την παντοδυναμη οικιοτητα του αγχους, της σιωπης και της κουρασης... Ομως, η φωνη του ειχε αλλαξει.

" Το σκεφτεσαι αυτο με... με ανησυχια; "

" Οχι, ποτε... "

Διστασε.

" Ψαχνω να βρω μια λεξη πιο δυνατη απ' τη χαρα. Δεν υπαρχει λεξη. Ακομα και κινεζικα. Μια... ολοκληρωτικη γαληνη. Ενα ειδος... πως θα το λεγατε;... Ενα ειδος... δεν ξερω. Δεν υπαρχει παρα ενα πραγμα που να 'ναι πιο βαθυ. Πιο μακρια απ' τον ανθρωπο, πιο κοντα στο... Ξερεις το οπιο; '

" Καθολου ".

" Τοτε δεν μπορω να σου εξηγησω. Πιο κοντα σ' εκεινο που ονομαζεται... εκσταση. Ναι, μα πυκνο. Βαθυ, οχι ελαφρο. Μια εκσταση προς... προς τα κατω ".

" Κι ειναι μια ιδεα που σ' το δινει αυτο; "

" Μαλιστα: ο δικος μου θανατος ".

Παντα αυτη η φωνη του αφηρημενου. " Θα σκοτωθει ", σκεφτηκε ο Κιο. Ειχε ακουσει αρκετα τον πατερα του, ωστε να ξερει πως εκεινος που γυρευει τοσο παθιασμενα το απολυτο δεν το βρισκει παρα σε κατι το εντυπωσιακο. Διψα του απολυτου, διψα της αθανασιας, λοιπον ο φοβος του θανατου: ο Τσεν θα 'πρεπε να υπηρξε δειλος. Μα αισθανοταν, οπως καθε μυστικοπαθης, οτι το απολυτο αντικειμενο του δεν μπορουσε να συλληφθει παρα σε μια στιγμη. Απ' αυτο προερχοταν σιγουρα η πριφρονηση του προς καθετι που δεν σχετιζοταν προς τη στιγμη που θα τον εδενε με τον εαυτο του, σε μια ιλιγγιωδη συνδεση. Απ' αυτη την ανθρωπινη μορφη, που ο Κιο δεν την εβλεπε καν, εβγαινε μια τυφλη δυναμη που την κυριαρχουσε - η αμορφη υλη που φτιαχνει το μοιραιο. [... ]

( του ANDRE MALRAUX, " Η Ανθρωπινη Μοιρα ", μτφ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΨΑΣ,

εκδ. ΕΞΑΝΤΑΣ - αθηνα 2005 )

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ

Προειδοποιω τους αφελεις:

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ!

( του ERNESTO SABATO, απο το "Περι Ηρωων και Ταφων" )

ΤΟ ΜΕΓΑ ΤΑΝΓΚΟ

... της τριημερης λυπης, για την Αργεντινη...

BRIAN HYLAND

fugata

ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΡΘΙΑ...

ΕΛΗΕΣ

χαρακτικο του ΤΑΣΣΟΥ