...στην Silena για την ονομαστικη της εορτη !
Ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ
"Καρδια σφυρι - κι' ο ποθος μας στο παλεμα, γυμνιτης.
Στα ματια Σου ειμαστ' εφηβοι, στον ισκιο Σου παιδια.
Κι' οπως η αηδονα, στη βαθια νυχτια, ' Ιτυς, Ιτυς, Ιτυς! '
φωναζει μεσ' στον πλατανον, ομοια για Σε, η καρδια!
Ποιος την ψυχη μας αγγιξε - και ποιος την απαλαινει
την αναπνια στα σπλαχνα μας, κρυφα, σα βρεφικη;
' Απο τις Πυλες τις Σκαιες αργοπερνα η Ελενη,
κι' οι γεροι ορθοι σηκωνονται, μπροστα-της, σκεφτικοι! '
Και μεις, οπου γευτηκαμε το μυστικο της σωμα,
που αγγιξαμε τα πεπλα της, που εφορει, τα μακρα,
που αγγιξαμε τα πεπλα της, στα βλεφαρα, στο στομα,
οπου επιαμε το αντιχολο στα παθη τα πικρα -
και στο κρυφον αντιδωρο μας εβουβαθη το αιμα
ν' ακουσουμε ολοκαθαρη την ιδια-της φωνη -
σαν τ' αγιο βασιλοπουλο, που αγγιζοντας το στεμμα,
στης μυστικης εικονας-του τη δοξα αδημονει,
και βαζοντας το σιωπηλα, σιγα, στο μετωπο-του,
δεν ξερει κι' αν επεθανε, δεν ξερει ουδε κι' αν ζει,
ποτε ασπρο, ποτε πυρινο φωταει το προσωπο-του,
κι' ο Θανατος κι' ο Υμεναιος του τραγουδαν μαζι, -
απ' το κρυφον αντιδωρο μας εβουβαθη το αιμα,
κι' ολη μαζευτη μεσα-μας η πνοη, μια προσταγη:
' Σερπει σα φιδι ο ανθρωπος, μα μπρος στο μαγο πνεμα,
χτυπαει φτερον αθανατο, βαθια-του, ως που να βγει! '
*******
[... ]
Σε Σε τα χερια υψωνουμε, ω Αθανατη, που κρυβεις,
σαν το ειδωλο της λατρας-σου κλεισμενο στη σμυρτια,
Φυλης ακεριας ανθισμα, στη θεια σκια της ηβης,
το σπορον, οπου φωλιασε, χρυσαφι στη φωτια!
Σε Σε, σε Σε, ακριματιστα σηκωνουμε τα χερια'
στο αρμα-μας, δος, να ζεψουμε για παντα τον καιρο.
Σε Σε, σε Σε ακριματιστα σηκωνουμε τα χερια'
Κι' οπως ανθουμε εδω στη γης, ν' ανθουμε και στ' αστερια,
ως να τα συρουμε ολα-τους στον αξιο-μας χορο!"
( του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ, απ' τη συλλογη "Αντιδωρο -,
Πασχα των Ελληνων" - 1919, "Ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ",
ολοκληρη η 2η ενοτητα και τα δυο τελευταια 4στιχα της 5ης
ενοτητας με τα οποια τελειωνει το ποιημα )
ΕΥΧΕΣ ΠΟΛΛΕΣ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου