... Ενας με καλεσε. Ομως, εδω, βρηκα κι αλλους να με περιμενουν!
Ο Νικος καταχαρηκε. Μας ξεχασες μου ειπε. Εδω, το ξερεις... συνεχισε, εχεις φιλους που σ' αγαπανε. Κανεις μας δεν σε ξεχναει. Κανεις μας δεν ξεχνα τη προσφορα σου.
Η Τανια, απο χθες το βραδυ που εφτασα, ολο με ρωταει: τι θελετε να σας φτιαξω;
Ο, τι σ' αρεσει φτιαξε... απαντω. Ξερεις οτι τρωω λιγο και ειμ' ευκολος στο φα'ι'. Αλλα παψε, σε παρακαλω πολυ, μετα τοσα χρονια να συνεχιζεις να μου μιλας στον πληθυντικο... γιατι μου κοβεις την ορεξη. Ετσι εχω συνηθισει... μου απαντα, δεν ειναι ευκολο ν' αλλαξω. Ν' αλλαξεις, ν' αλλαξεις... της απαντω.
Κι ο Βαγγελης... αυτος ο Βαγγελης που εχει τους στιχους στο τσεπακι του, μου δινει πριν λιγο ενα κομματι χαρτι... και να τι γραφει ο... αθεοφοβος:
ΩΔΗ ΣΤΟΝ ...
Μεσα σε τουτο τον καιρο
τον αστατο, τον βροχερο
μεσα σ' αυτην την εποχη,
την ανιση και την φτηνη,
παντα ακουω την φωνη
την διαφανη την καθαρη
να το φωναζει δυνατα
να σκιζει στα δυο την καταχνια
σαν μια λαμψη αστραπης
σαν θεατρο της κατοχης,
φωνη στεντορια, μα απαλη
σαν αυρα αλλης εποχης,
'' Μια επανασταση μαβια
στης Παλαιστινης τα παιδια''
να ξημερωσει μιαν αυγη
χωρις το αιμα στην πληγη
χωρις του Χαρου την κραυγη
απο της σφαιρας την οργη.
Ας γινει!!!
Ε... τωρα, τι του απαντας αυτουνου;;...
Και δεν φτανουν ολ' αυτα, αλλα σημερα με... θυμηθηκαν και δυο αλλοι φιλοι ποιητες, κι ετυχε κι οι δυο να μου τηλεφωνησουν την ωρα - τι παραξενη συμπτωση κι αυτη! - που φαινεται οτι βρισκομουν εκτος δικτυου
Και στις 8 αποψε, νεα συναντηση. Κι η Τανια ξεκινησε κιολας να φτιαχνει μεζεδακια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου