αυτοπροσωπογραφια, αφιερωμενη
στον Πωλ Γκωγκεν
" Δεν θαταν σωστο λοιπον αν επεμενες να πιστευεις πως λογου χαρη, τωρα δειχνω λιγοτερη αγαπη για τον Ρεμπραντ, η για τον Μιλε, η για τον Ντελακρουα, η για αλλα προσωπα η πραγματα, γιατι συμβαινει το αντιθετο, μοναχα που, υπαρχουν πολα που πρεπει κανεις ν' αγαπησει και να πιστεψει' υπαρχει Ρεμπραντ στον Σαιξπηρ και Κορετζιο στον Μισελε και Ντελακρουα στον Ουγκω, υπαρχει επισης Ρεμπραντ και στο Ευαγγελιο και Ευαγγελιο στον Ρεμπραντ, οπως θελεις, λιγο-πολυ το ιδιο κανει, αρκει να παιρνεις τα πραματα οπως ειναι και να μη τους δινεις κακη σημασια και να λαβαινεις υπ' οψησου τα αντιστοιχα στις συγκρισεις, που δεν εχουν σα σκοπο να μειοσουν την αξια των προσωπων που συγκρινεις. Και στον Μπενυεν υπαρχει Μαρι η Μιλε και στην Μπητσερ Στοου υπαρχει Αρυ Σεφερ.
Αν τωρα μπορεις να συχωρεσεις σ' εναν ανθρωπο να εμβαθυνει στους πινακες, πρεπει και να παραδεχτεις πως η αγαπη των βιβλιων ειναι το ιδιο ιερη οπως κ' η αγαπη για τον Ρεμπραντ, και μαλιστα, νομιζω πως οι δυο αυτες αγαπες αληλο-συμπληρονονται. "
( αποσπασμα επιστολης του VAN GOGH στον αδελφο του απο το Μποριναζ, με χρονολογια,
1880 )
