ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Αμαρτωλο

Στη Σμυρνη Μελπω,

Ηρω στη Σαλονικη,

στο Βολο Κατινιτσα εναν καιρο -

τωρα στα Βουρλα με φωναζουν Λελα !

Ο τοπος μου ποιος ηταν ; Ποιοι οι δικοι μου ;

Αν ξερω, αναθεμα με !

Σπιτι-πατριδα εχω τα μπορντελα !

Ως κ' οι πικροι μου χρονοι, οι παιδικοι μου,

θολες, σβησμενες ζωγραφιες -

κ' ειναι αδειανο σεντουκι η θυμηση μου.

Το σημερα χειροτερο απ' το χτες,

και τ' αυριο απ' το σημερα θεναναι.

Φιλια απο στοματ' αγνωστα, βρισιες -

κ' οι χωροφυλακες να με τραβολογανε...

Γλεντια, καυγαδες, ως να φεξη,

αρρωστειες, αμφιθεατρο του Συγγρου,

κ' ενεσεις 606.

Πνιμενου καραβιου σαπιο σανιδι -

ολη η ζωη μου του χαμου !

Μ' απο την κολαση μου σου φωναζω :

- Εικονα σου ειμαι, Κοινωνια, και σου μοιαζω !..