Ποιηση,
αλλοτε γεματη ρομαντισμο, αγαπη και ερωτα προς το μυστικο αντικειμενο
του ποθου τους,
αλλοτε hardcore η soft,
αλλοτε βαναυσα ειρωνικη εως χυδαια,
προς προσωπα τα οποια, ναι μεν, δεν ονοματιζονται αλλα,
αριστοτεχνικα και με πολλη ευκρινεια, προκλητικα "φωτογραφιζονται"
ακομη κι αν ειναι το... μυστικο αντικειμενο του ερωτικου ποθου τους.
Η "εξυπναδα" - ιδιον της βλακειας και της πονηρι'ας -,
σ' ολο της το... μεγαλειο.
Αλλοτε, παλι, προς προσωπα ονοματιζομενα,
αλλα υπο την "εννοια" του δηθεν χιουμορ με τη προσθηκη
γραφιστικων χαμογελων.
Ολιγη - οπως, καφες με ολιγη ζαχαρη - "κοινωνικη" και "πολιτικη"
κριτικη, αμφισημη, ποτε ξεκαθαρη, ποτε κοφτερη* - αλλα, φωτογραφικη,
με δικαννα - κι απ' ολα,το χειροτερο,
ποτε επωνυμη.
"Ιδεες" και "σκεψεις" οικονομο-πολιτικο-φιλοσοφικες,
"φιλελευθερες", αναμικτες με ολιγον μαρξισμο, σοσιαλισμο δημοκρατικο η μη, και αλλες, πολλες, παλαιοτερες η νεωτερες μεχρι συγχρονες,
θεωριες Ανατολικης η Δυτικης προελευσης.
Δηθεν πατριωτισμος, δηθεν αντιρατσισμος, δηθεν ειρηνισμος, πολυς αφορητος διανοουμενισμος.
Τα παντα,
τουρλου τουρλου,
υπο τη καλυψη διαφορων ψευδ'ωνυμων alter egos,
προς παραπλανηση του κοινου,
που χρησιμευουν - τα ψευδωνυμα alter egos -, κυριως ως αλλοθι,
της ελλειψης ποιητικου ταλεντου και,
βεβαια, αγραν αναγνωστικου κοινου, ιδιαιτερα στο διαδικτυο.
ΙΔΟΥ
η εικονα, το τοπιο της εγχωριας, σημερινης ελληνικης ποιησης,
των νεων αλλοτριωμενων ποιητων,
δημιουργια,
κατ' εικονα και ομοιωσιν της σημερινης αλλοτριωμενης
- κατα το μεγαλυτερο μερος της -
ελληνικης κοινωνιας.
Μεσα σ' αυτο το περιβαλλον και τη περιρρεουσα ατμοσφαιρα, οι ελαχιστες αληθινες, αυθεντικες ποιητικες φωνες, νεων, ταλαντουχων δημιουργων, ειναι καταδικασμενες στο μαρασμο και την αφανεια.
Αυτη ειναι μια απο τις αιτιες της δεινης καταστασης στην οποια βρισκεται η χωρα μας σημερα.
Ως γνωστον, ομως,
ΟΥΚ ΕΠ' ΑΡΤΩ ΜΟΝΟΝ ΖΗΣΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
* Ο Κωστης Παλαμας, αγαπητοι μου ποιηταδες, λεει :
- Δε φτανει να λαμπ' η αληθεια. Πρεπει και να σφαζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου