Συρραφες
Στη διαρκεια μιας αβαθης, αδιαφορης συνομιλιας,
σηκωνεται το παραπετασμα, φωτιζεται η γωνια,
διαλαμπει - ut in parabola viva - ο κρυφιος κοσμος...
Κλεινει σε λιγο παλι, βαρυ, το παραπετασμα, και μενει
θαμπος μονο του στιγμιαιου εκεινου και αποκαλυπτικου...
Και ξανασερνεται η συνομιλια, το ιδιο στενα επιγεια -
συνομιλια της συμβατικοτητας... Οι τετοιες συρραφες
των απροοπτων, η τετοια συλλογη των σπανιων παραβολ'ων,
αλιμονο, ειναι το απαντον της γνωσεως... Στα υπολοιπα
πρεπει να μας αρκει ο στειρος λογος...
