ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

ΙΔ'

Τρια κοκκινα περιστερια μεσα στο φως

χαραζοντας τη μοιρα μας μεσα στο φως

με χρωματα και χειρονομιες ανθρωπων

που αγαπησαμε.

ΙΗ'

Λυπουμαι γιατι αφησα να περασει ενα πλατυ ποταμι μεσα

απο τα δαχτυλα μου

χωρις να πιω ουτε μια σταλα.

Τωρα βυθιζομαι στην πετρα.

Ενα μικρο πευκο στο κοκκινο χωμα,

δεν εχω αλλη συντροφια.

Ο,τι αγαπησα χαθηκε μαζι με τα σπιτια

που ειταν καινουργια το περασμενο καλοκαιρι

και γκρεμισαν με τον αγερα του φθινοπωρου.

( απο το "ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ", εκδ. "ΙΚΑΡΟΣ" - αθηνα )

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ "ΕΒΔΟΜΑΔΑ"

british grown daffodils

ΔΕΥΤΕΡΑ

Μεσα στα σκυφτα ασφοδιλια οι τυφλοι κοιμουνται

ενας λαος τυφλων και τ' ασφοδιλια σκυβουν

μαυρισμενα απο την παχνη της αυγης.

(Θυμουμαι τα παφιοπεδιλα τον αλλο χειμωνα

κλεισμενα στη ζεστη.

Αρκε'ιτω βιος).

Προσκεφαλα τους οργανα εξοντωμενα

ραχιτικοι φωνογραφοι

τρυπιες φυσαρμονικες

αρμονια γονατισμενα'

να 'χουν πεθανει?

Ενας ακινητος τυφλος δεν ξεχωριζει ευκολα

καποτε ζωντανευουν τα ονειρα τους γι' αυτο λεω πως κοι-

μουνται.

Τριγυρω στα σπιτια, φορεματα αγγελων μου γνεφουν μαρ-

μαρωμενα

το ποταμι δεν κυλα εχει ξεχασει τη θαλασσα

κι' ομως υπαρχει η θαλασσα και ποιος θα την εξαντλησει?

οι τυφλοι κοιμουνται,

οι αγγελοι γυμνοι τρεχουν μεσα στις φλεβες τους

τους πινουν το αιμα και τους δινουν φρονηση

κι' η καρδια με τα φριχτα της ματια λογαριαζει

ποτε θα στερεψει.

Κοιταζω το ποταμι

αναλαφρες σπηλιαδες περνουν κατω απο τον ανημπορο ηλιο

τιποτε αλλο, το ποταμι περιμενει'

λυπησου εκεινους που περιμενουν.

Τιποτε αλλο' φτανει για σημερα.

. . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . .

( απο : "Ο κ. ΣΤΡΑΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ", εκδ. "ΙΚΑΡΟΣ" - αθηνα )