ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΣ
Χιονόπτωση, πυκνότερη και πυκνότερη,
περιστερόχρωμη, σαν χθες,
χιονόπτωση, σαν να κοιμάσαι ακόμα και τώρα.
Λευκό ολούθε στοιβαγμένο.
Προς το επέκεινα, απέραντο,
το ίχνος από το έλκυθρο του αφανισμένου.
Από κάτω, κρυμμένο,
προβάλλει ανάστροφο,
αυτό που κάνει τα μάτια τόσο να πονούν,
λόφο το λόφο,
αθέατο.
Πάνω στον καθένα,
επαναπατρισμένο στο σήμερά του
ένα Εγώ που γλίστρησε προς τη σιωπή :
ξύλινο, ένας πάσσαλος.
Εκεί : ένα συναίσθημα,
που το φυσά προς τα δω ο παγωμένος άνεμος,
στερεώνει την περιστερόχρωμη,
τη χιονόχρωμη σημαία του.
(από : "Γλωσσικό Πλέγμα", μτφ. Ιωάννα Αβραμίδου, επίμετρο Joachim Seng, εκδόσεις ΑΓΡΑ, αθήνα - Δεκ. 2012 / σ. 31)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου