ΤΑΚΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ

1

Η σιωπή το χιόνι και η πορσελάνη

Πάντα ματώνουνε τις νύχτες του χειμώνα

2

Στον υαλοπίνακα του παραθυριού μου

Κάθε πρωί αναβλύζουνε

Βλέφαρα και παπαρούνες

8

Μελωδικά φτερουγίσματα

Στην απότομη κατηφοριά του χειμώνα

Κι όλα στο τέλος λυώνουν

Μέσα στην πάχνη της σιωπής

11

Μέσα στον ίσκιο το ανοιγμένο ρόδι:

Αίμα που σπινθηροβολεί

14

Έστω και μιά μονάχα όμορφη κοπέλλα είν' ικανή

Ν' αλλάζει τον προσανατολισμό της μέρας

15

Το ψύχος του καθρέφτη

Του πάγου

Και του γυαλιού

Μνημείο αγνότητας

16

Χρυσοπόρφυρο παραμίλημα των πορτοκαλιών

Η καρδιά τους αναμμένο λυχνάρι

20

Ο άνεμος ανοίγει ένα παράθυρο

Εισβάλλει ο ήλιος

Το χιόνι

Κι η βροχή

Μέσα στην κλίνη μου γλυστράει

Ένα μάτι πελώριο

Μ' όλα τα χρώματα της ίριδας

Φωτοστέφανο της αγάπης σου

(από : "Νήματα της Παρθένου", εκδ. ΚΕΔΡΟΣ, αθήνα 1997, σελ. 17, 18, 24, 27, 30, 31, 32 και 36)



 Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Πώς να μπορέσει άραγε κανείς
Ν' αποκρυπτογραφήσει τον ήχο
Της σιωπής
Ν' ανακαλύψει τις πτυχές
Από το σάβανο της νύχτας
Την ύστατη λάμψη
Ενός λόγου
Φασματικού ;


(από : "ΑΤΡΙΟΝ", εκδ. ΚΕΔΡΟΣ, αθήνα - 2000, σ. 13)



χ