1.
Agglutinati all' oggi
I giorni del passato
E gli altri che verranno.
Per anni e lungo secoli
Ogni attimo sorpresa
Nel sapere che ancora siamo in vita,
Che scorre sempre come sempre il vivere,
Dono e pena inattesi
Nel turbinio continuo
Dei vani mutamenti.
Tale per nostra sorte
Il viaggio che proseguo,
In un battibaleno
Esumando, inventando
Da capo a fondo il tempo,
Profugo come gli altri
Che furono, che sono, che saranno.
( του Giuseppe Ungaretti, απο τη συλλογη " Ultimi Cori per la Terra Promessa* " )
* στα ελληνικα : Τελευταιοι Χοροι για τη Γη της Επαγγελιας
σημ. του blogger: Ζητω συγνωμη που το ποιημα το δημοσιευω στα Ιταλικα. Ομως, παρα το θρασος που με διακρινει, δεν θα τολμουσα ποτε να μεταφρασω ενα ποιημα στα Ελληνικα, εχοντας την επιγνωση οτι, ειμαι ο πλεον ακαταλληλος για ενα τετοιο εγχειρημα.
Πιστευω, περαν των ιταλομαθων και οι γαλλομαθεις αλλα και οι των αλλων λατινογεννων γλωσσων γνωστες, θα μπορεσουν να το καταλαβουν στο μεγαλυτερο του μερος, αν οχι πληρως.
