Βεδες - Ουπανισαδες

RIG VEDA

Υμνος στον Ηλιο

Κιολας, ψηλα στον ουρανον, οι αχτιδες

αγγελουνε τον Ηλιο, που τα βλεπει

ολα κι ολα τον βλεπουν' και μακρυα

φευγουν τα διαυγη βλεμματα των αστρων

ως κλεφτες. Οι αναβρυζουσες-του αχτιδες

τα πλασματα φωτιζουν, καθως φλογες

μαρμαρυγωδεις.

Ποριμος, προσιτος σ' ολους, το φως,

ω Ηλιε, δημιουργεις και το τεντωνεις

στην διχως ακρα ατμοσφαιρα' στο πληθος

μπροστα των θεων ορθωνεσαι και μπρος

στους ανθρωπους, και μονον ο ουρανος

σε περιβαλλει.

Με τα φλογωδη βλεμματα που ριχνεις

στη γη, την οικημενη απ' τους ανθρωπους,

πανω στον ουρανο γεννας τη μερα

και τη νυχτα, ω Προστατη, ω των πλασματων

Γνωστη!

Εφτα αλογα αγρια το αρμα σου οδηγουν'

ω Θεε, με τη σπιθοβολουσα κομη

και τα πυραυγη βλεμματα, που ζευεις

τα εφτα αγρια, καθαροχρωμα αλογα σου,

κ' εκεινα, απο τα ηνια σου κατω, κανουν

το αρμα σου να πετα.

Εμεις, που πιο πολυ απο το σκοταδι

το φως τιμουμε, τον Πυραυγην Ηλιον

επικαλουμαστε, τον φωτοδοτη,

που φως ειναι ο ιδιος.

Ι,2

( ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΙΗΣΕΩΣ - η αρχα'ι'κη εποχη της Ποιησεως - οι Βεδες,

του ΑΡΗ ΔΙΚΤΑΙΟΥ, εκδ. ΦΕΞΗ, αθηνα 1960 )

KATHA(ΚΑΘΑ)

" Αυτο με το οποιο διακρινουμε χρωματα κι ηχους,

αρωματα και φιλια της αγαπης' που απο μονο του

μας παει στη γνωση' που μ' αυτο αληθινα μπορουμε

να ΄χουμε συνειδηση του καθετι'

αυτο στ' αληθεια ειναι Αυτο. "

( ΟΥΠΑΝΙΣΑΔΕΣ - Καθα, κεφ. 4, στ. 3 & 4, μτφ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Λ. ΣΚΑΡΤΣΗΣ,

εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, αθηνα 1989 )