εδω κειται ενα ποιημα...

Αννα Αχματοβα

(1889 - 1966)

ΟΛΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ: ΕΔΩ ΚΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

ΚΑΙ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ, ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΣΕ ΣΙΩΠΗ.

ΑΛΛΑ ΤΙ ΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΝΑ ΘΕΜΑ 'ΡΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ,

ΧΤΥΠΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΙ ΤΗ ΓΡΟΘΙΑ -

ΚΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ, ΜΠΡΟΣΤΑ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ,

ΗΧΟΣ ΤΡΟΜΟΥ Θ' ΑΚΟΥΣΤΕΙ -

ΓΟΥΡΓΟΥΡΙΣΜΑ, ΒΟΓΓΗΤΑ ΚΑΙ ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ

ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΡΑ ΟΡΑΜΑ ΜΕ ΧΕΡΙΑ ΣΤΑΥΡΩΤΑ...

("ΕΠΙΛΟΓΟΣ", απο το "ΠΟΙΗΜΑ ΔΙΧΩΣ ΗΡΩΑ", αποδοση Γιαννης Αντιοχου, εκδ. "Μικρη Αρκτος, αθηνα 2008)

Η Αννα Αχματοβα γυμνη - σχεδιο του Μοντιλιανι

*******************************************

****************************************************

ΣΑΜΠΩΣ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ...

Σαμπως ο χωρισμος να μας τρομαζει:

πανω μου εσυ ακουμπας και πλαι σου εγω απομενω

κι ας εχει αρχισει πια να σκοτεινιαζει, -

κ' εισαι εσυ σκεφτικος κι εγω σωπαινω.

Μπαινουμε σ' εκκλησια κ' εκει θωρουμε

ενα ξοδι, μια βαφτιση, ενα γαμο,

και φευγουμε, γιατι δε θελουμε να δουμε:

για μας το ιδιο δε γινεται... Τι αλλο να καμω

παρα ν' ακουω που ατονα αναστεναζεις,

στο κοιμητηρι, πλαι σου καθισμενη,

ενω στο χιονι τα παλατια σχεδιαζεις

οπου θα ζουμε μαζι και χωρισμενοι.

(αποδοση Αρη Δικταιου)