Δηλωνεται κατηγορηματικα οτι, ολα τα δημοσιευομενα ποιηματα, αποσπασματα ποιηματων η, και στιχοι κ.λπ. λογοτεχνικα κειμενα ειναι απο εντυπες εκδοσεις ευρισκομενες στη κατοχη του διαχειριστη αυτου του ιστολογιου. Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση, γινεται link κατ' ευθειαν στα ιστολογια στα οποια βρισκονται και οχι αναδημοσιευση τους, ακομη κι αν δεν υπαρχει σχετικο απαγορευτικο σημα.

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012





" Το αριστουργημα του, <<Ο διαβολος στους λοφους>>, ο Τσέζαρε Παβέζε το εγραψε στα 1948, ενα χρονο πριν απο το <<Κοπελες Μονες>>.
Αλλα το θεμα της <<ντολτσε βιτα>> προβληματιζε κι απο πιο νωρις τον τραγικο συγγραφεα, του εχει γινει εμμονη σκεψη. Εκπροσωπος της εδω ειναι ο Πόλι, ενας νεος, ζαπλουτος, παραδομενος στο κυνηγι της πολυμορφης ηδονης, που ωστοσο περναει κριση θρησκευτικη. Αυτος ενσκυπτει απροσδοκητα στην παρεα τριων αγοριων κι ανατρεπει τη ζωη τους συθεμελα.
Οι τρεις φιλοι, φοιτητες του Τουρινου, δεν ειναι πια παιδια, δεν ειναι ακομη αντρες' βρισκονται πανω στην ωρα που τα μεγαλα ερωτηματα - θανατος, μοιρα, ελευθερια, Θεος, κακο, αδικια, ερωτας - τους σπρωχνουν σε νυχτερινες περιπλανησεις μεσα στους δρομους και στην εξοχη για να βρουν την απαντηση. Κι η γευση της πολιτειας, ο παλμος της φυσης γεμιζουν τη ζωη τους με την αισθηση μιας εμπραχτης ποιησης.
Ο συγγραφεας, αφου μας περασει απο ενα μαιανδρο, οπου τα σημεια <<ορασεως>> εναλασσονται, οπου συνεχως μετατοπιζεται η πλαστιγγα της αληθειας, θα μας αφησει να δωσουμε μονοι μας τις απαντησεις. Μας πλουτιζει ωστοσο με το δικο του κατασταλγαμα απο τη ζωη : εναν οικτο απεραντο.".


* * *

Και δυό μικρά αποσπάσματα :

σελίς 26 :
[... ]
Η ορχήστρα ξανάρχισε, αλλά τούτη τη φορά δίχως τραγούδι. Τ΄άλλα όργανα σωπάσανε και συνέχισε το πιάνο, που έπαιξε σόλο μερικά λεφτά ακροβατικές βαριατσιόνες, άξιες για χειροκρότημα. Και χωρίς να το θέλεις άκουγες. Ύστερα η ορχήστρα σκέπασε το πιάνο και το κατάπιε. Όσο κρατούσε το νούμερο, οι λάμπες και οι προβολείς που φωτίζανε τα δέντρα, αλλάζανε ως διά μαγείας χρώματα και μείς γινήκαμε πράσινοι, γινήκαμε κόκκινοι, γινήκαμε κίτρινοι.
[... ]

σελίς 87 :
[... ] 
"Θρησκεία", είπε ο Πιερέτο σταματώντας, "είναι να καταλαβαίνεις πως πάνε τα πράματα. Ο αγιασμός δεν φελά. Πρέπει να κουνεντιάζεις με τους ανθρώπους, να τους καταλαβαίνεις, να ξέρεις τι γυρεύει ο καθένας. Όλοι γυρεύουν κάτι από τη ζωή, γυρεύουν να κάνουν κάτι, χωρίς ποτέ να ξέρουνε τι ακριβώς. Έ, λοιπόν, ο καθένας μέσα σ' αυτή τη λαχτάρα βρίσκει το Θεό. Είναι αρκετό να καταλαβαίνεις, και να βοηθάς να καταλαβαίνουν...".
[... ]

σημ. του blogger :
Οι επισημανσεις (διαφορα μεγεθους στη γραφη) δικες μου.

( Από : "Ο διαβολος στους λοφους", μτφ. Αλεξανδρος Κοτζιας, εκδοσεις Κεδρος, σειρα : μικρη βιβλιοθηκη ελληνικης και ξενης λογοτεχνιας, αθηνα - Δεκ. 1969, σελιδες 165 )


... > Τσέζαρε < ... Παβέζε !



* * * * *




Δεν υπάρχουν σχόλια: