(του Γιάννη Τσαρούχη)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 10 β
ΚΑΠΟΥ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ, θα διασκεδάζουν
μόλο που δεν υπάρχουν διόλου σπίτια ή άνθρωποι
ακούω κιθάρες κι άλλα γέλια που δεν είναι σιμά
Μπορεί και μακριά πολύ μέσα στων ουρανών
τ' αποκαίδια
την Ανδρομέδα, την Άρκτο ή την Παρθένο...
Άραγες νά ΄ναι η μοναξιά σ' όλους τους κόσμους
η ίδια;
(Οδυσσέας Ελύτης - Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου, εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ, αθήνα Δεκ. 1981 / σ. 25)
Ο ΠΡΩΘΥΣΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ
Στην Ελένη, στον Γιώργο
και στα οράματά τους
...ότι εν πλήθει σοφίας πλήθος γνώσεως,
και ο προστιθείς γνώσιν προσθήσει άλγημα
"Εκκλησιαστής" α/18
...και τα βιβλία που σ' έμαθαν να δυστυχείς περίσσια...
ΑΝΘΟΣ ΦΙΛΗΤΑΣ, "Επαρχιακό Νοσοκομείο"
Το λίγο του Χρόνου
Κάτι βαθιές σιωπές ηχούν
Παραμερίζεις τα κλαδιά βλέπεις τώρα τα πράγματα πιό
σφαιρικά ωστόσο πάλι δεν κατανοείς τα σημαίνοντα του
κόσμου ετούτου τελικά δεν ήμασταν γι' αυτήν εδώ τη ζωή
σίγουρα μας κράτησαν λάθος τραπέζι
Τώρα πλέον έχεις κατανοήσει
Το λίγο του χρόνου έχεις κατανοήσει
Σε ποιά οριακά σημεία βρίσκονται
Τα φιλιά
Και τα λόγια
(Κλείτος Κύρου : "ΑΛΛΑ Η ΑΦΗ ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ", επιμέλεια και ανθολόγηση Μάρκος Μέσκος, έκδ. ΕΡΜΗΣ, αθήνα Νοέμβριος 2000 / 'επιμύθιο', από τη συλλογή : "Ο Πρωθύστερος Λόγος" / σ. 144)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου