18
- Ο Ακριτας ειμαι, Χαροντα,
δεν περνω με τα χρονια.
Μ' αγγιξες και δε μ' ενιωσες
στα μαρμαρενια αλωνια ;
Ειμ' εγω η ακαταλυτη
ψυχη των Σαλαμινων.
Στην Εφταλοφην εφερα
το σπαθι των Ελληνων.
Δε χανομαι στα Ταρταρα,
μοναχα ξαποσταινω.
Στη ζωη ξαναφαινομαι
και λαους ανασταινω ! -
( απο : " ΙΑΜΒΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΙΣΤΟΙ " )
