Δηλωνεται κατηγορηματικα οτι, ολα τα δημοσιευομενα ποιηματα, αποσπασματα ποιηματων η, και στιχοι κ.λπ. λογοτεχνικα κειμενα ειναι απο εντυπες εκδοσεις ευρισκομενες στη κατοχη του διαχειριστη αυτου του ιστολογιου. Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση, γινεται link κατ' ευθειαν στα ιστολογια στα οποια βρισκονται και οχι αναδημοσιευση τους, ακομη κι αν δεν υπαρχει σχετικο απαγορευτικο σημα.

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

PAUL VERLAINE


... ενας, ακομα, Γαλλος , καταραμενος ποιητης...



ΟΙ ΡΑΘΥΜΟΙ


- Μπα ! Και η μοιρα μας εγινε πεζη.
Αν θελετε, πεθαινουμε μαζι ?
- Σπαν'ια η προταση, ορισμενως.

- Ωραιο το σπανιο. Λοιπον εμπρος.
Ο τοπος θαυμασιος και ο καιρος.
- Χι ! χι ! χι ! Απογοητευμενος !

- Ισως. Αλλα προπαντων εραστης
αψογος. Ανεκαθεν ιδεαλιστης.
Να πεθανουμε τωρα ελατε.

- Περσοτερο ειρωνευεστε, θαρρω,
παρα οσο κανετε τον τρυφερο.
Παψετε, κυριε, αν αγαπατε.

Ετσι το βραδυ κεινο απανω στη
χλοη, και στ' ανθη απανω καθιστοι,
δυο περιεργοι ερωτευμενοι

αναβαλανε τετοιο ζηλευτο
θανατο, κι απομεινανε γι' αυτο
- χι ! χι ! χι ! - καταγοητευμενοι.


μτφ. ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ


... ποζαρισμα...





(... κορυφαια Τεχνη ειναι αυτη
που μπορει να σε κανει να λυπασαι,
η, και,
να κλαις...
γιατι η θλιψη και πανω απ' ολα, το κλαμα
ξεχωριζει τον ανθρωπο απ' τον υπολοιπο ζωικο κοσμο )

STEPHANE MALLARME















ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΑΥΡΑ


Θλιμμενη η σαρκα, αχ ! τα βιβλια τα διαβασα ολα, περα
μακρυα να φυγω ! Τα πουλια, νιωθω, ειναι μεθυσμενα
στους ουρανους και στον αφρο τον αγνωστο να ζουνε !
Τιποτα, μητε κ' οι παλαιοι, που τους αντανακλουνε
τα ματια, κηποι, την καρδιαν αυτη, που τη μουσκευει
το πελαγος, δε συγκρατουν, ω νυχτες, ουτε η λαμψη
η ερημικη της λαμπας μου στο αγραφο χαρτι απανω
που το φρουρει η λευκοτης του κι ουδε κ' η νεα γυναικα
που γαλουχει το τεκνο της. Θα φυγω. Για μια φυση
ξωτικη, πλοιο, τα ξαρτια σου που τα λικνιζεις, συρε
την αγκυρα. Μια ανια, απο ανηλεη ελπιδα ερημωμενη,
στων μαντηλιων το υπερτατο χαιρε πιστευει ακομη !
Κ' ισως οι ιστοι, που ανεμικες καλουν, να 'ναι απο κεινους
που σε ναυαγια τους κρεμα ενας ανεμος χαμενα
χωρις ιστους, χωρις ιστους ουδ' ευφορα νησακια...
Μα, εσυ, καρδια μου, των ναυτων ακουγε το τραγουδι !


[ μτφ. ΑΡΗ ΔΙΚΤΑΙΟΥ, "Ανθολογια Παγκοσμιου Ποιησεως",
κεφ. ΙΧ. : η ποιηση μετα το ρομαντισμο - οι καταραμενοι
ποιητες της γαλλιας (st. mallarme - p. verlaine - trist. corbiere -
arth. rimbaud), σελ. 611-618, εκδ. "ΦΕΞΗ" , αθηνα - 1960 ]



ΑΛΚΗΣ ΡΑΦΤΗΣ *


Γιατι....υπαρχουν ακομη Ηρακλεις, οπως ελεγε κι ο Εμπειρικος...

Αλκη, προς τιμη σου !
... ετσι... < απλα >


νανουρισματα !


Θεατρο... < ΔΩΡΑ > ...ΣΤΡΑΤΟΥ


Χορευει το χορευτικο τμημα του Συλλογου Γυναικων Ανδρου
Βιολι : Βαγγελης Ζαγοραιος... ( γεια σου Ζαγοραιε με το βιολι σου!)
Λαουτο : Κλεανθης Γλυνος
Σαντουρι : Βαγγελης Τριανταφυλλακης


* σημ. του blogger :

Ο Αλκης Ραφτης ειναι αποφοιτος - πρακτικης κατευθυνσης - της Βαρβακειου Προτυπου Σχολης.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ



Κ Λ Ι Κ
στην εικονα!



Κ Λ Ι Κ
στην εικονα !





Κατερινα Ξηρου







Κ Λ Ι Κ
στην εικονα !








( του π. Σταματη Σκληρη ! )


Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ΤΑΚΗΣ ΠΑΠΑΤΖΩΝΗΣ


Συρραφες


Στη διαρκεια μιας αβαθης, αδιαφορης συνομιλιας,
σηκωνεται το παραπετασμα, φωτιζεται η γωνια,
διαλαμπει - ut in parabola viva - ο κρυφιος κοσμος...
Κλεινει σε λιγο παλι, βαρυ, το παραπετασμα, και μενει
θαμπος μονο του στιγμιαιου εκεινου και αποκαλυπτικου...
Και ξανασερνεται η συνομιλια, το ιδιο στενα επιγεια -
συνομιλια της συμβατικοτητας... Οι τετοιες συρραφες
των απροοπτων, η τετοια συλλογη των σπανιων παραβολ'ων,
αλιμονο, ειναι το απαντον της γνωσεως... Στα υπολοιπα
πρεπει να μας αρκει ο στειρος λογος...


ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ



1 ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΕ 2 ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ




Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

SALVATORE QUASIMODO


(...το αποψινο ονειρο της Maya...)



MILANO, AGOSTO 1943


Invano cerchi tra la polvere,
povera mano, la citta e morta.
'E morta : s' e udito l' ultimo rombo
sul cuore del Naviglio. E l' usignolo
e caduto dall' antenna, alta sul convento,
dove cantava prima del tramonto.
Non scavate pozzi nei cortili :
i vivi non hanno piu sete.
Non toccate i morti, cosi rossi, cosi gonfi :
lasciateli nella terra delle loro case :
la citta e morta, e morta.


( απο τη συλλογη "Giorno dopo giorno", εκδ. "Arnoldo Mondatori Editore" -
σειρα : "Lo Specchio - I Poeti del Nostro Tempo", Verona - 1961 - 7η εκδοση)


Κ Λ Ι Κ - CLICK
στην εικονα





( goya : maya ντυμενη)




...της meril !


ΜΑΡΙΟΣ ΣΤΡΟΦΑΛΗΣ


Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ (12)


απο καρδιας αφιερωση, στον φιλο Ποιητη !


... < Ε Δ Ω > ...



Ωραια που γινανε πια τα δειλινα...

τετοια για να ξεχασω.

Λες και το ξερει η θαλασσα που απο παιδι μ' ετοιμαζε

αν τυχει και σε χασω.


(απο : "ΤΟ ΓΥΑΛΙ", ποιημα απο δυο ανθρωπους, εναν ανθρωπο, μια φωνη και μια αλλη φορα, του... < ΚΩΣΤΑ > ...ΚΑΡΤΕΛΙΑ, εκδ. "ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ", αθηνα - 2007)


Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ *



ΑΓΑΠΕΣ ΤΑΞΙΔΙΑΡΕΣ


Αγαπες ταξιδιαρες στο κυμα το θολο'

κι εβουλιαξε η βαρκουλα κι επ'εσαν στο γυαλο.


ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΝΑΜΕΛΟΥ


Βρεχει ο ουρανος, και βρεχουμαι,
ξενακ' ειμαι και ντρεπουμαι.

Ερχομαι, κυρα μ', δεν ερχουμαι,
εξω στην πορτα στεκουμαι,
βρεχει ουρανος και βρεχουμαι.

Ελα βαρια, σιγα και ταπεινα
μην παρουν τ' αρματα φωτια
και καψουνε τη γειτονια.

Ερχουμαι, καλε μ', δεν ερχουμαι,
οξω στην πορτα στεκουμαι,
ξενακ' ειμαι και ντρεπουμαι.


* * * * * * *



κυκλοφορει απο τις
"Εκδοσεις του Φοινικα"
σε μεγεθος εγκολπιου
με μαλακο εξωφυλλο απο,
ανακυκλωμενο δερμα
και προμετωπιδα
ξυλογραφια
της Φωτεινης Στεφανιδου
"Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης" -1996

















* σημ. του blogger :

σε οσα ολοσωστα λεει ο αφηγητης και δημιουργος του video, να προσθεσω οτι,
ο κοσμοκαλογερος πηρε το απολυτηριο της Μεσης Εκπαιδευσης με το οποιο
γραφτηκε στο Παν/μιο Αθηνων, απο το Βαρβακειο αποφοιτωντας με Αριστα !

("Βαρβακειος Προτυπος Σχολη - Η Εποχη των Αριστων" του
Συλλογου Αποφοιτων Βαρβακειου, ενοτητα : Μνημη Τιμης - σελις 259, εκδ. "Κακτος", αθηνα - 2007, isbn : 978-960-382-733-7)


ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ... ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΡΕΜΑΣΩ


...κατα το... καινουργιο κοσκινακι μου...



(στο πιανο ο Τακης Φαραζης)



Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΑΤΙΤΛΟ


[... ]

11 μ.μ.

Τι νομιζεις πως μου ειπαν οι δυο φιλοι? Μου προτειναν να βγαλουν εκεινοι την "Ενδοχωρα". Φυσικα δεχθηκα με χαρα την προταση τους. Επιτελους θα τυπωθει και ενα βιβλιο δικο μου. Για δες, Βιβικα, καιτοι ειμαι εκεινος που αρχισε να γραφη πολυ πιο νωρις απο τους περισσοτ'ερους η μαλλον απ' ολους τους νεους που εκδιδουν βιβλια απο το 1937, τα ποιηματα αυτα που ειναι του 1933-1936, θα βγουν τελευταια. Ευτυχως που εχω γερα, πολυ γερα νευρα. Αλλοιως ισως να κλαιγομουν και εγω, οπως ο Εγγονοπουλος. Θυμασαι που σου ελεγα προ ημερων οτι υπαρχουν ακομη Ηρακλεις. Κοιταξε, σε παρακαλω, την δικη μου περιπτωση. Ατυχης στον πιο μεγαλο ερωτα της ζωης μου, ατυχης στο ζητημα της εκδοσεως των εργων μου, μη αναγνωριζομενος οπως θα επρεπε στον τοπο μου, υστερα απο τοσους και τοσους κοπους και αγωνες για μια υπεροχη επιστημη της οποιας, παρα τους διωγμους και τις συκοφαντιες, παρα τα τοσα εμποδια και τις τοσες δυσκολιες, ειμαι εγω αναμφισβητητα ο πρωτοπορος, ο θεμελιωτης και πρωτεργατης εν Ελλαδι. Και ομως στεκω ορθιος και απτοητος, και πολεμω και παλαιβω σχεδον χωρις βοηθεια (εκτος απο την πολυτιμη ηθικη υποστηριξη ολιγων καλων φιλων τους οποιους μ' ευγνωμοσυνη ευχαριστω), χωρις σχεδον καμμια ανταποδοση (πλην ολιγων ωραιων εξαιρεσεων), ενω εγω προσεφερα και εξακολουθω να προσφερω αφειδως και ολοκαρδα και ηθικη και υλικη και πνευματικη υποστηριξη και βοηθεια, σε αναριθμητους αλλους. Παρ' ολα ταυτα, λεγω, στεκω ορθιος και πολεμω, παντα γιοματος αγαπη για τη ζωη, παντα γιοματος θελησι και καλη θελησι, παντα γιοματος ελπιδες, παντα γιοματος σθενος και πνευμα αγωνιστικο, παρα τις τοσες και τοσες εναντιοτητες, παρα τις τοσες πικριες και απογοητευσεις, με καλη καρδια, χωρις να χασω ποτε το θαρρος μου, εκφραζων ανθρωπινα τα παραπονα μου μοναχα κατω απο τα εξαιρετικως βαρια πληγματα, απο τα οποια, θελω να ξερης, οτι το πιο βαρυ και οδυνηρο, ειναι εκεινο που μου εδωσε μια μερα του Ιουλη του 1945, μια ωραιοτ'ατη κορη των Αθηνων, ακριβως αυτη που αγαπησα περισσοτερο απο καθε αλλη γυναικα στη ζωη μου.
Εχω η δεν εχω δικαιο, Βιβικα μου, οταν λεγω οτι υπαρχουν ακομη Ηρακλεις σε αυτον τον κοσμο? Ας ειναι. Πρεπει να παυσω αυτον τον χαβα. Οτι και να πω επι πλεον, θα ειναι σαν να περιαυτολογω περισσοτερο απ' οτι αρμοζει στους πραγματικους γενναιοδ'ωρους, στους πραγματικους ηδονιστας, στους πραγματικους αγωνιστας και στους πραγματικους gentlemen εις την χορειαν των οποιων εχω την υψηλην τιμην να ανηκω.
Μεγαλη η καλωσυνη και η ευγενεια του Ξυδη και του Βουσβουνη, αλλα, νομιζω, πρωτιστως, της Ματσης, η οποια, εχω την υποψια, οτι υπεκινησε τους δυο συμπαθητικους νεους να ελθουν να μου μιλησουν για το ζητημα της εκδοσεως της "Ενδοχωρας". Ας ειναι καλα αυτη η εξαιρετικη κοπελλα που πρεπει να πω οτι σταθηκε παντα για μενα μια χρυση και αφοσιωμενη φιλη.
Αφου μου μιλησαν για το βιβλιο μου αυτο, οι δυο νεοι εθιξαν ενα αλλο ζητημα. Με παρακαλεσαν θερμα να δεχθω ν' αλλαξω 3 λεξεις που μεταχειριζομαι στο αρθρο μου για τον Εγγονοπουλο [αυτο που σου διαβασα στο καφενεδακι "Εμπορικον" την τελευταια φορα που συναντηθηκαμε (17 Ιουλιου 1945)], οχι διοτι δεν τις παραδεχονται, αλλα διοτι αν δεν το εκανα, θα μπορουσε να αποτυχη η προσπαθεια που κανουμε καμποσοι φιλοι αυτου του μεγαλου αλλα δυστυχως πασχοντος σχεδον απο πραγματικη μανια καταδιωξεως ποιητου, να τον βοηθησουμε. Εγω ηρνηθην απολυτως ν' αλλαξω αυτες τις τρεις λεξεις και ζητησα την επιστροφη του χειρογραφου μου. Τοτε οι δυο νεοι, μου εκαναν δυο αλλες προτασεις : Να γραψω αλλο αρθρο με την ιδια εννοια αλλα χωρις τετοιες λεξεις (οι λεξεις αυτες ειναι : πεος, αιδοιον, σκατα), η, αν δεν ηθελα να δεχθω αυτη την προτασι, τοτε να τους επιτρεψω να δημοσιευσουν το αρθρο που γνωριζεις με κενες τις θεσεις αυτων των λεξεων στο κειμενο, κατα τροπον που να φαινεται αμεσως στον αναγνωστη οτι οι λεξεις αφαιρεθηκαν αθελα τους. Την προτασι να γραψω αλλο αρθρο χωρις τετοιες λεξεις την απερριψα αμεως, λεγων οτι η αποδοχη μιας τετοιας προτασεως θα ισοδυναμουσε με το να επαιρνε ενας ενθερμος εραστης πισω, η να αλλαζε, μιαν ερωτικη εξομολογησι του σε μια κοπελλα. Την δευτερη ομως, (να μεινουν κενες οι θεσεις των τριων λεξεων στο κειμενο) την δεχθηκα, ως μια θυσια για να εξυπηρετησω τον Εγγονοπουλο.
Ο Ξυδης και ο Βουσβουνης εξετιμησαν πραγματικα την υποχωρησι που εκανα, και μ' ευχαριστησαν θερμα, με λογια που με συνεκινησαν πολυ. Ετσι, Βιβικα, το αρθρο μου αυτο για τον αγαπητο μας φιλο, θα δη το φως στο 3ο τευχος του "Τετραδιου".
Πριν τελειωσω τουτο το γραμμα θα επανελθω στην χρυση καρτουλα σου, για να σου γραψω δυο λογια τα οποια φυλαγα για να σου πω ως κατακλειδα της σημερινης μου επιστολης, με την ιδια αγαπη, [... ].


(αποσπασμα επιστολης του Εμπειρικου προς την Βιβικα Ζηση,
τη μετεπειτα συζυγο του, περιοδικο "Ουτοπια" - αφιερωμα στον Ανδρεα Εμπειρικο,
τευχος 49 - Μαρτιος/Απριλιος 2002, επιμελεια Γ. Γιατρομανωλακη, σελ. 41-42)

Δειτε κι... < Ε Δ Ω > ...


ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΦΑΜΠΑΣ - ΗΛΕΚΤΡΑ ΠΑΠΑΣΙΜΑΚΗ


Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ



...αφ' οτου ενταχθηκα στον Αγωνα του Παλαιστινιακου Λαου,

... < γνωρισα > ...

τον σοφο αυτον
"Γερο"
- ενα Πολιτικο Ζωον, κατα τον Αριστοτελικο ορισμο -,
οπως συνηθιζουν να αποκαλουν, τιμητικα, οι Αραβες,
ολους τους αξιους και με βαθια μορφωση ανδρες !

... εμαθα απ' αυτον, στην πραξη, τον ιστορικο κυκλο της ζωης και των κοινωνιων
- εμαθα ακομη και γεγονοτα της ελληνικης ιστοριας μεχρι και τον τελευταιο παγκοσμιο πολεμο, που αγνοουσα - κι απο τοτε, μεχρι και σημερα,
αν και απομαχος πια, μετα τον θανατο του,
εξακολουθω να βρισκομαι κοντα στον Λαο αυτον, διπλα του, συμμετοχος

στον Αγωνα του,

για την αποκτηση της δικης του ελευθερης Πατριδας την οποια δικαιουται.

Ο ιδιος με τιμησε, το ιδιο και ο Παλαιστινιακος Λαος.

ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !


ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΒΟΛΙΚΑΣ *


...σημερα που φανταζομαι το σπιτι μου
μια αυλ'η καταφυτη



Το σπιτι μου ειναι ζεστο.
Εχω δακρυσει μπροστα στο παραθυρο.
Εχω δακρυσει πολλες φορες μπρος στο παραθυρο.
Το μικρο μου σπιτι ειναι ζεστο.




ΚΥΡΙΑΚΗ


Μια μουσικη
στραγγιχτηκε απ' το ρολο'ι' της βαρδιας
κι η λειτουργια της Κυριακης
κατρακυλαει αργα
σ' ανωφελη συναντηση μαζι σου.
Ενοχλεισαι απ' το βλεμμα μου
σκεπασμενη φωνες
κι υποφερεις στην αγαπη του ηλιου.
Εγω, ορθος, σ' ενα πρωι
πηχτο απο ηχους
κοιταζω την αγκυρα
να σημαδευει σιωπηλη
ενα ασπρο βοτσαλο.



Σ' ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΘΕΑΜΑ


( στην Τιμοθεου... 2 χρονια... )


Σ' εναν κοσμο απο θεαμα

τα χρωματα κουραστηκαν να κινουνται

τα τωρινα μου χρονια στοχαζονται

κι η μοναξια μπορει να θυμαται σωστα

τις μορφες που ανασαινουν

στο χαδι της.


Σ' εναν κοσμο απο θεαμα

το σπιτι μου αποκτα

ο,τι στερηθηκα

τα παιδικα μου χρονια σιωπηλα

το παλιο κτηριο του σχολειου

κοκκινες μερες

γεματες πεινα και φως.

[... ]



( απο : "ΔΙΠΛΗ ΒΑΡΔΙΑ" , ενοτητα : απο τη ζωη μου στη γη,
εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ - αθηνα 1984 )




( ... απο την Τιμοθεου, στη Κωλεττη...
αλλα 6 χρονια... )








* Βιογραφικα :

Απόφοιτος της "Βαρβακείου Προτύπου Σχολής" και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διδάκτωρ, υφηγητής, επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και στην συνέχεια αναπληρωτής καθηγητής της Νευροχειρουργικής, ιδρυτής και διευθυντής της Πανεπιστημιακής Νευροχειρουργικής Κλινικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου.

Συγγραφέας επιστημονικών βιβλίων και άρθρων με ιδιαίτερη έμφαση στο αντικείμενο των παθήσεων της Σπονδυλικής Στήλης . Μέλος επιστημονικών εταιριών και ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαικής Εταιρίας Σποδυλικής Στήλης(EUROPEAN SPINE SOCIEΤY), επίσημου επιστημονικού οργάνου της Ευρωπαϊκης Κοινότητας για την μελέτη της Σπονδυλικής Στήλης.










Κ Λ Ι Κ
στην φωτο !

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ



ΩΣ ΕΡΓΟΝ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΝ

Στον Μαρακη

Η μεθη των κυματων ειναι μηνυμα
Που παει ο ποντοπορος στην καλη του
Γαληνια νυχτα το βελουδο της σιγης
Μεσα στ' αστερια που κυλουν στην πρυμη
Για το ταξιδι των ιστων για το ταξιδι των αρματων
Αρματωσιας μιας σκουντας ηνιοχου
Τεθριππου βαινοντος προς την χαρα
Καταυλισμων ατσιγγανων με κοριτσακια
Πιο θελκτικα κι απο τα ματια τους
Οταν σκιρτουν στην παχνη της πρωιας


( απο τη συλλογη "ΕΝΔΟΧΩΡΑ" - στη Ματση - ενοτητα
"στα καστρα του ανεμου", εκδ. "ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΛΑΞΙΑ",
αθηνα - 1962 )

ΜΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ


Κ Λ Ι Κ
στην εικονα !

TERRY CALLIER - dancing girl


Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011




... < Ε Π Ε Ι Δ Η > ...

το καλοκαιρι, φετος, καποιος
περιφερομενος σαλτιμπαγκος... αυτοονομαζομενος ποιητης
( ...ποιητισκος)...

... αλι! της "νεας γενιας",

... της δεκαρας και της χυδαιοτητας,
με αναρτησεις του... τις οποιες, μετα 5 λεπτα, διεγραφε...
πηρε σβαρνα, ανωνυμως, τους παντες και τα παντα...
"φωτογραφιζοντας" συγκεκριμενα προσωπα, χωρις να τα κατονομαζει...

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011


( του Μεμου Μακρη )





( απο την " Ανθολογια Παγκοσμιου Ποιησεως" του ΑΡΗ ΔΙΚΤΑΙΟΥ )






ΜΑΡΙΟΣ ΠΟΝΤΙΚΑΣ *

Κ Λ Ι Κ
στην φωτογραφια !


... < ΜΑΡΙΕ > ...

... για να συγκινηθεις,
μια φορα ακομη, οπως την τελευταια φορα
που μιλησαμε στο τηλεφωνο, και συ
οντας εκτος Αθηνων,
δεν θα μπορουσες να παραυρεθεις
στη συναντηση των αποφοιτων της ταξης μας...

ΤΟ ΤΡΟΜΠΟΝΙ ΣΟΥ ΘΑ ΠΑΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΑ ΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ

... ΤΩΝ ΑΜΝΗΜΟΝΩΝ


* σημ. του blogger :

Ο Μαριος Ποντικας ειναι αποφοιτος - κλασσικης κατευθυνσης -,
της Βαρβακειου Προτυπου Σχολης.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΣ *


ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΘΑ ΚΑΤΣΕΙΣ...


τετοια... < γραμματα > ...θα μαθεις

...εξη χρονια στα ιδια θρανια,
Κωστα τα ιδια γραμματα μαθαμε !..

η διαφορα ειναι οτι, το δικο μας σχολει'ο
ηταν... στα Εξαρχεια, ενω το δικο τους... στα β. προαστια

οι πατεραδες τους, τα ειχαν ολα μπολικα...
ενω οι δικοι μας...

ΤΩΡΑ ΘΑ ΔΟΥΝΕ ΠΟΣ' ΑΠΙΔΙΑ ΒΑΖΕΙ Ο ΣΑΚΚΟΣ

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΑΘΑΝΕ...

ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΕΙ, ΑΡΑΓΕ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΛΩΝΑ...
ΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΛΕΟΜΕΝΗ...
ΤΙ... ΤΙ... ΤΙ...


* σημ. του blogger :

Ο Κωστας Βεργοπουλος ειναι αποφοιτος - κλασσικης κατευθυνσης -,
της Βαρβακειου Προτυπου Σχολης.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

ΟΤΑΝ

... την Ελλαδα δεν κυβερνουσαν οι αμερικανο-κολεγιοπαιδες / κορασιδες
του Ψυχικου, του "Deree" και του "Ανατ'ολια"...
και υπηρχαν, ακομη, πολλοι Παν/κοι που σεβονταν τους εαυτους των...



( του Νικου Κουνδουρου )



... < Ε Δ Ω > ...



ΕΙΣΑΓΩΓΗ


Η "εξεγερση του Πολυτεχνειου" ηταν μια μεγαλειωδης εξεγερση των φοιτητων εναντιον της Δικτατοριας για την πτωση της και την Ελευθερια του ελληνικου λαου. Ο Αθηνα'ι'κος λαος συμπαρασταθηκε στους φοιτητες και εξεγερθηκε μαζι τους για τους ιδιους σκοπους.

Η "εξεγερση του Πολυτεχνειου" αποτελει μια λαμπρη σελιδα της ιστοριας της Ελλαδας.

Η εκρηκτικη φαση της διηρκησε τεσσερις μερες. Απο τις 14 μεχρι τις 17 Νοεμβρη 1973.
Τεταρτη - Πεμπτη - Παρασκευη - Σαββατο.

Ο χωρος της εξεγερσης αυτης των φοιτητων ηταν το Εθνικο Μετσοβιο
Πολυτεχνειο (ΕΜΠ). Το αρχαιοτερο Τεχνικο Πανεπιστημιο της Ελλαδας.

Κατα την εξεγερση ημουνα ο Πρυτανης του Ε.Μ. Πολυτεχνειου.

Ο Πρυτανης, η Συγκλητος, το Σωμα των Καθηγητων του Ε.Μ.Π., κατα την εξεγερση, προστατεψαν επισημα, θεωρητικα, αλλα και πρακτικα το Πανεπιστημιακο Ασυλο του "Πολυτεχνειου". Προστατεψαν οσο μπορουσαν τους φοιτητες. [... ].

15 Απριλιου 1982
Κωνσταντινος Κονοφαγος


( αποσπασμα απο : " Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ " - ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ( στην Ιωαννα Παπαθανασιου την κορη μου),
του Κ. ΚΟΝΟΦΑΓΟΥ, εκδοσις δαπανη του συγγραφεα,
αθηνα - 1982 )


Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

FRANCISCO TOLEDO




Κ Λ Ι Κ / CLICK

στην εικονα !












( το παραμυθι του κουνελιου
και του λυκου )


ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗΣ
ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ "ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΟΛΟΓΙΑΣ" ΤΟΥ
JORGE LUIS BORGES !

( ΤΟ... < ΒΙΒΛΙΟ > ... ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΩΝ ΟΝΤΩΝ )


ΚΛΙΚ / CLICK
στην εικονα








Δειτε κι... < Ε Δ Ω > ...


ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΧΙΩΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ (updated)


...Θωμα μου, επειδη μαζι την... < ακουγαμε > ... ξημερωματα,
οταν πια ειχαμε κουραστει απο το διαβασμα... τα χρονια
εκεινα τα παλια, τα ομορφα !..
Οταν εσυ ειχες αφοσιωθει στην αναδιφηση των χειρογραφων
του Λεοντα... < Αλλατιου > ..., κι εγω... περι αλλα ετυρβαζα



ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ

Εις την Χιον



Καθε χαρα την ξεγκυλ'α, ταλαιπωρια φερνει
τ' αμαρτημα σα γεννηθει, κι απ' αγνωσι'α πεθαινει.


( ΣΕΝΑ ΠΡΩΤΗ ) ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Δικαιοσυνη, Δυο Υπηρετες κι' Εσπλαχνοσυνη


ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ως ποτε να εχω υπομονη, ως ποτε ν' απομενω
κι εις το φηκαρι το σπαθι να φερνω κλειδωμενο'
τες ανομιες να θωρω στην γην να κυριευγουν
και εις το πεισμα του Θεου καθημερνο ν' αγριε'υιουν ?
Σπαθι μου διστομο, σπαθι της Δικαιοσυνης,
καιρος ειν' με τα αιματα τις χωρες να ξεπλυνεις.
Οι αδικι'ες κι οι αρπαγιες τον κοσμο ιδου πλημμιζουν,
οι αβανιες, οι μαριολιες κι οι φτονοι ξεχειλιζουν.
Κριση σε εσεν' τα πλασματα, σπαθι μου, ολα φωναζουν'
οι ελεεινοι τα θαρρη τως ολοι σ' εσεν' τα βαζουν.
Κατακοψε, τραψαλισε, σταχυσε, σπασε, σφαξε,
θανατους και ξελοθρεμους απο τον Αδη κραξε.


ΥΠΗΡΕΤΗΣ Α'

Σα'ι'τες εχω σου ετοιμες τον κοσμο να δοξεψεις,
τους ασεβεις κατακαρδα, ως πρεπει, να κανεψεις'
να νιωσουν πως τα βελη σου δεν πεφτου λαθασμενα'
αν εσταθηκα ως τωρι οκνα, δεν ειναι σκουριασμενα.


ΥΠΗΡΕΤΗΣ Β'

Η φλογα τουτη η τρομερη και χωρες και ρηγατα,
οπ'οτε οριζεις, 'ς μιαν στιγμη χωνευει και ρουφ'α τα.
Αν τη γυρισω προς την γη, στι'αν τοση θελει αξαψει,
που να μη φτανει η θαλασσα να τηνε καταπαψει.
Κι οι καμποι ολοι αφτουμενο καμινι θε γενουσι,
τα βουνα ολα εις αχυλι'α θελει μεταστραφουσι.





(Οι 22 πρωτοι στιχοι απο : ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΧΙΟΥ ΠΟΙΗΤΗ, "ΔΑΒΙΔ - ανεκδοτο διαλογικο στιχουργημα", ανευρεση - κριτικη εκδοση, μεταγραφη απο τα φραγκοχιωτικα ΘΩΜΑ Ι. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, φιλολογου, πρωην δ/ντου της Μπενακειου Βιβλιοθηκης, εκδ. "εταιρεια σπουδων νεοελληνικου πολιτισμου και γενικης παιδειας - ιδρυμα μωρα'ι'τη, αθηνα - 1979)


Απο την παρουσιαση του "Δαβιδ" :

" Το σημαντικοτερο ομως κερδος απο τη νεα ανακαλυψη ειναι το θεατρικο ειδος στο οποιο ανηκει ο "Δαβιδ". Επειδη τυχαινει να πιστευω κι εγω αυτο που διαπιστωνουν αξιολογοι φιλολογοι και θεατρολογοι, πως δηλαδη η "Θυσια του Αβρααμ" δεν ανηκει στο γνωστο ειδος του μεσαιωνικου θεατρου που περιληπτικα ονομαζουμε "μυστηριο", ο "Δαβιδ" ειναι το πρωτο κειμενο του θεατρου μας με αυτα τα χαρακτηριστικα. "

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ


Σημ. του blogger :

Το εργο ανευρεθη απο τον ΘΩΜΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ, στις αρχες της 10ετιας του '60, στην Ρωμη, οταν αναδιφουσε τα Αλλατιανα χειρογραφα της Βαλλικελλιανης Βιβλιοθηκης. Το πρωτοτυπο ειναι γραμμενο στα φραγκοχιωτικα (ελληνικα με λατινικους χαρακτηρες) και πιθανολογειται οτι εχει γραφει τον 18ο αιωνα απο καποιον Ελληνα χιωτη, ιησου'ιτη ιερωμενο.


Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ, ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ, ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΦΙΛΟ

ΘΩΜΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

ΚΝΟΥΤ ΧΑΜΣΟΥΝ

( φωτογραφια του Αλφρεντ Στιγκλιτζ )



ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ


" Ητανε τον καιρο που πεινασμενος παραδερνα στη Χριστι'ανια...

[... ]
Το φθινοπωρο ειχε μπει, ειχε μπει κ' ειχε αρχισει ν' αποναρκωνει την
καθε ζωη' τα μυγακια, των λογιων λογιων μαμουνια τριγυριζανε αποχαυνωμενα' ειχαν υποστη τις πρωτες προσβολες' στα δεντρα, στο χωμα, αντιλαμβανοσουνα τον αγωνα της ζωης, της ζωης που πασχιζε, στριφιγυριζε ανησυχη, και γυρεβε να μην πεθανει. Ολα κεινα τα μικροσκοπικα οντα που σερνουνται με την κοιλια χαμου στα ποδια μας και τα τσαλαπατουμε χωρις να το αντιλαμβανομαστε, ναρκωμενα, προσπαθουσανε να ζησουν, προσπαθουσανε να κινηθουν μιαν ακομη φορα, μιαν υστατη φορα, προβελναν τα κιτρινα κεφαλακια τους πανω απ' τα ξεραμενα χορταρια, αντισηκωνοντανε στα πισινα τους, ψαχουλεβαν τον αγερα με τις μακριες τους κεραιες και ξαφνικα λιποθυμουσαν, στριφιγυριζαν, αναποδογυριζοντανε κι εμεναν ετσι ανασκελα, διχως πνοη. Ολα τα φυτα δειχναν εστω και λιγο τη σφραγιδα του πρωτου κρυου. Τα χορταρακια αναμαλλιασμενα και ξεβαμενα κοιταζανε τον ηλιο, και τα κιτρισμενα φυλλα ξεκολνουσαν απο τις μελανες κλαδες τους, πετουσανε λιγο σαν παλαβα κι επειτα πεφτανε στο χωμα θρο'ι'ζοντας σα μεταξοσκο'υληκα που περπατουνε. Ητανε το φθινοπωρο, το καρναβαλι της εφημερης ζωης. Και τα τριανταφυλλα ειχανε προσβληθει κι αυτα : μια γραμμουλα χλωμη - τρομερο συμπτωμα της εξαντλησης παρουσιαζοτανε στην ακρη του φυλλου, στην ακρη του ωραιου πορφυρου.
Και μου φαινοτανε πως κι εγω ο ιδιος ημουν ετοιμος να χλωμιασω,
να κιτρινοφυλλιασω, να πεσω, κυριεμενος κι εγω απο την καταστροφη, στη μεση ενο'υ κοσμου που αποναρκωνοτανε. Σηκωθηκα μονομιας' μια αλλοκοτη τρομαρα μ' ειχε κυριεψει. Εκαμα καμποσα νευρικα βηματα, χτυπησα τη φτερνα μου στο χωμα : Οχι ! ξεφωνισα σφιγγοντας τις γροθιες, οχι ! πρεπει να τελειωνει αυτη η υποθεση ! Ξανακαθησα, ξαναπηρα το μολυβι μου κ' ηθελα με καθε τροπο να γραψω το αρθρο. Δεν ωφελει καθολου να χανεις το θαρρος σου σα σε περιμενει ενα νοικι να το πληρωσεις. "


( αποσπασμα απο το μυθιστορημα : "Η ΠΕΙΝΑ" του ΚΝΟΥΤ... < ΧΑΜΣΟΥΝ > ...,
μτφ. Βασιλη Δασκαλακη, εκδ. "ΔΩΡΙΚΟΣ", αθηνα - 1970 )




ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ

( Van Gogh )



Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011


ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ (11)




Κ Λ Ι Κ

στην εικονα !







( αυτοπροσωπογραφια )










Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ



Γαληνη


Το φεγγαρι ειν' ενα θεαμα
που φωτιζει αυτο τα σκηνικα του :
δενδρα, σπιτια, τη θαλασσαν
ακυμαντη, εμενα - τον θεατη...


Χωρις τιτλο


Τωρα που ο χρονος
συσσωρευσε πανω μου
μερες και μεσα μου
μελαγχολια
μ' ευχαριστει
να βλεπω
τη μελαγχολια μου
καθως μετραει
τις μερες
που περνουν...


Πρωινη διαπιστωση


Σ' οσα χθες βραδι εζησα με παθος
ο υπνος τη θυμηση εδεσε σφιχτα
και τωρα απο του ειναι μου το βαθος -
που μολις αρχιναει και ξυπνα -

ξαναρχονται στο νου μου βιαστικα
οσα χθες βραδι εζησα με παθος...
Ολα σωστα - κανενα λαθος !
Το ενα γεγονος ακολουθα

το αλλο - οπως ακριβως και χθες...
Αλλ' εχει αναμορφωσει τις σκηνες
καποιου του υπνου ανεξιχνιαστη πραξη -

εχει αδιορατα τονισει μερικες -,
τοσο που, αν και κρατουν την ιδια ταξη,
κατι πολυ εχει αλλαξει απ' αυτες.


AGUSTIN LARA ( updated )




... < Ε Δ Ω > ...


Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ (9)





Κ Λ Ι Κ

στην εικονα !
















και... < navarino-s ! > ...




ΜΙΚΡΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ (2)




Κ Λ Ι Κ

στην εικονα












( του Corot Jean Baptiste )





Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

ΕΛΕΝΗ ΣΙΩΖΟΥ



... < Ε Δ Ω ! > ...


βιβλιοδεσια του
Μπαμπη Λεγγα
απο βαμβακερο
χαρτι


(εκτος εμποριου)



Ε Β Λ Ε Π Ε


εβλεπε ομορφα ονειρα
πως ηταν παιδι
και χαμογελουσε στον υπνο του
ευτυχισμενος
οταν
σε μια στιγμη εισεβαλαν
τολμηρα
απροσδοκητα
οι σκιες
και νεκρωσαν οι αισθησεις
κι εψαξαν τη δροσια
σαν επιβεβαιωση ζωης

κι ο πονος?
και το χρωμα, το κοκκινο?
και το αιμα, το αχνιστο?

δειγμα ζωης, σκεφτηκε
και μαζεψε τα ονειρα
στην αγκαλια του, την κοκκινη




ΤΑ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ



τα τρομαγμενα παιδια
εχουν τα ματια τους κλειστα
το προσωπο τους κρυμμενο
πισω απ' τα χερια τους τα πληγωμενα

δε φτιαχνουν καστρα
μονο θερια
αποκοσμα, τρομακτικα

τα τρομαγμενα παιδια
ξυπνουν τις νυχτες
απο ονειρα κακα
και ψαχνουν αγκαλια

κι οταν το φυσημα του ανεμου ακουσουν
κλεινουν τ' αυτια
μα εχουν μονο δυο χερια

τα ματια μενουν ανοιχτα
τα ματια κρυβουν το σκοταδι
μα η καρδια χτυπα
ακομα δυνατα



( απο τη συλλογη " Στη δινη των χρωματων" - στον Γιωργο και τον Νικολα -. Eικονογραφηση της Ελενης Σιωζου ( Silena ), "ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ"
- isbn : 978-960-6849-21-3 , αθηνα - οκτ. 2011 )