Δηλωνεται κατηγορηματικα οτι, ολα τα δημοσιευομενα ποιηματα, αποσπασματα ποιηματων η, και στιχοι κ.λπ. λογοτεχνικα κειμενα ειναι απο εντυπες εκδοσεις ευρισκομενες στη κατοχη του διαχειριστη αυτου του ιστολογιου. Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση, γινεται link κατ' ευθειαν στα ιστολογια στα οποια βρισκονται και οχι αναδημοσιευση τους, ακομη κι αν δεν υπαρχει σχετικο απαγορευτικο σημα.

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ (2)




Κ Λ Ι Κ...

στην εικονα










ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ (1)



εγω δεν ειμαι... < ποιητης ! > ...




Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ


Περπατω μεσα στους καμπους...


Περπατω μεσα στους καμπους απο ενα χαμογελο...
Τα βηματα μου σχηματιζονται
σε μια Ανοιξη...

Ποιος ξεδιπλωνει τη γαλαζια απλωσια της ημερας,
το βαθυ μεσημερι που φτεροκοπαει ο ουρανος
αναμεσα στα σιωπηλα δεντρα,
την αιωνιοτητα που χα'ι'δευει τους βραχους ?..
Ενα προσωπο, ενα φεγγαρι μεσα στο βλεμμα μου,
ενα φεγγαρι που εγειρε μες σε καταλευκο πρωινο -
δεν ειμαι μον'αχος, τα βηματα μου δεν αντηχουν...
Αγαπω τον ποταμο, που αφηνεται στη βοη της καρδιας του
οπως ενας καβαλλαρης, οπως ο ανεμος που στρωνει την πεδιαδα,
που ξαφνιαζει τ' ακρογιαλια ραγιζοντας τη μοναξια των καθρεφτων σαν ενα πουλι.
Κι αυτο το φτερο, που ζυγιαζεται σαν ενας λυγμος μες στο διαστημα,
κι αυτο το δεντρο, που σηκωνεται σαν ενα γυμνο γυνα'ικειο σωμα !..
Αδερφια, ειμαστε λυμενα ταξιδια μεσα στην ιδια ματια,
αστρα σα βρεφη μεσα στην ιδια τρυφεροτητα μιας πρω'ιας !..

Ποιος ξεδιπλωνει τη γαλαζια απλωσια της ημερας ?..
Δεν ειμαι μον'αχος - τα βηματα μου δεν αντηχουν...
Περπατω μεσα στους καμπους απο ενα χαμογελο...


Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011


wow ( γουαου )

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ


ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ...


Ολοι μαζι κινουμε, συρφετος,

γυρευοντας ομοιοκαταληξια.

ΜΙΑ τοσο ΕΥΓΕΝΙΚΙΑ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ

ΕΓΙΝΕ της ζωης μας ο ΣΚΟΠΟΣ.


Αλλαζουμε με ηχους και συλλαβες

τα αισθηματα στη χαρτινη καρδια μας,

δημοσιευουμε τα ποιηματα μας

για να τιτλοφορουμεθα ποιητες.


Αφηνουμε στο αγερι τα μαλλια

και τη γραβατα μας. Παιρνουμε ποζα.

ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΖΑ

ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ.


Μονο για μας υπαρχουν του Θεου

τα πλασματα και, βεβαια, ολη η φυσις.

Στη Γη για να στελνουμε ανταποκρισεις,

ανεβηκαμε στ' αστρα τ' ουρανου.


Κι αν πειναλεοι γυρναμε ολημερις,

κι αν ξενυχτουμε κατου απ' τα γεφυρια,

επεσαμε θυματα εξιλαστηρια

του "περιβαλλοντος" της "εποχης".



( απο : "Ποιηματα και πεζα" - σατιρες, σελις 103, επιμελεια
Γ. Π. Σαββιδης, εκδ. "Εκδοτικη Ερμης Ε.Π.Ε." - αθηνα 1972 )


σημ. : οι υπογραμμισεις, οπου υπαρχουν, ειναι του blogger



Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Ο ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΟΣ... ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΛΗΣ

Κ Λ Ι Κ
στο μπαλονι

ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ

( του Αλεξανδρου Αλεξανδρακη,
" ετσι πολεμουσαμε" )

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

. . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . .

Σπρωχνω τη θυρα' ανοιξε'
Τι θεαμα ! . . . Τι τοπους. . .
Τι τοπους ειδα σκιερους ! . . .
Τι χλοαις ! . . . Τι λουλουδια ! . . .
Τι δενδρα, δενδρα ανθηρα ! . . .
Ποσ' ακουγα τραγουδια
Απ' τα πουλια ! . . . Ποσους εκει
Εγνωρισα ανθρωπους ! . . .

Ειδα 'ς τον ισκιο μιας μυρτιας
Τον Ομηρο' και γυρα,
Γυρα του τραγωδουσανε
Τα επη τους τοσοι αλλοι
Διασημοι μας ποιηται,
Και ταραχη μεγαλη
Εγινονταν, κι' ακουγονταν
Η Ποιηση κ' η Λυρα,

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Περα μακρυα σε υψωμα,
'Σ την ακρη μιας κοιλαδος,
Σε υψωμα κατασκιο,
Σε δροσερα χορταρια
Εις κυκλον εκαθοντανε
Ολα τα παλληκαρια,
Που τοσω, τοσω δοξασαν
Τ' ονομα της Ελλαδος.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


( απο : " ποιηματα - πεζα " , αι σκιαι του αδου - ασμα δευτερον, τομος
Α' , σελις 34 - 35, εκδοτης ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΣ - βιβλιοπωλειον της "Εστιας", αθηνα - 1912 )

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ


ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ


Ελεγαμε : ενα Μαραθωνα ακομα! Ελεγαμε : μια
Σαλαμινα ακομα! Ελεγαμε : ακομα ενα Εικοσιενα!
Και ηρτες τελος Συ. Μητερα - Μερα, οπο'υ
αγκαλιασες κι ανυψωσες ολοκληρα τα περασμενα
στον ανωτατο λυτρωτικο σκοπο τους, στον
υπερτατο τους, ηθικον Ιστορικο Ρυθμο!
Ω δικαιωση ολων των Ελληνικων Αγωνων! Ω
'υψιστη ηθικη στροφη μεσα στο χαος ολοκλ'ηρου
του Κοσμου! Και μαζι, ω γιγαντεια, πλε'υρια
ιστορικη καταβολη, απο την οποια, Ν ι κ η τ ε ς, οι
Ελληνες, θα ξεκινησουμε αυριο πρωτοποροι της
πνευματικης αναπλασης ολοκληρης της γης!

Ω Μερα - Μανα, που μας εσπασες ακερια κι' ως
το υστατο, ολα τα κρυφα εσωτερικα δεσμα μας! Ω
Κ ο σ μ ο 'ι' σ τ ο ρ ι κ η Ε λ ε υ θ ε ρ ι α,
τοσο βαθεια λαχταρισμενη! Να Σε! Σε κατεχουμε!
Σε κατεχουμε! Σε νιωθουμε! Σε θελουμε!

Και θα να Σε κρατησουμε ολοι στο τεραστιο υψος
που μας φανερωθηκες απ' τα χαραματα των
Εικοσιοχτω του Οκτωβρη του 1940, κι' ως με τη
συντελεια των αιωνων, ειτε ζησουμε ειτε, αυριο
που θα φεγγεις πανω απ' ολο τον πλανητη το
γιγαντειο φως Σου, θα βρισκομαστε στα σπλαχνα
Σου, ω Μητερα, αθανατοι νεκροι!


( δημοσιευθηκε στην εφημεριδα "Η Νικη", στις 14 - 12 - 1940 )

ΕΛΕΝΗ ΣΙΩΖΟΥ

Λ Α Μ Δ Α





μια τρομαγμενη αθωοτητα ειναι η ζωη μου

μοιαζει με τ' αστερια την ωρα που πεφτουν






^
"ΝΙΡΒΑΝΑ" της... > Silena < ...

 [ Το εργο ανηκει σε ιδιωτικη συλλογη και απαγορευεται η αντιγραφη του 
και αναδημοσιευση του. ]



ΘΕΛΩ



θελω να μ' αγαπας οπως ειμαι

θελω τα λαθη μου να τ' αγαπας κι αυτα

θελω το παθος μεσα μου να προκαλεις

και τη φωτια ν' αναβεις μονο με μια ματια

θελω τα τειχη του Εγω σου να γκρεμισεις

για χαρη μου



θελω να με αποδεχτεις διχως αντισταση καμμια
κι οταν σκονταφτω



στο δικιο σου

τη λογικη σου

την εξυπναδα σου

τις αρετες σου

τις αναγκες σου



εσυ να με παιρνεις αγκαλια

φιλι γλυκο στα χειλη να μου δινεις

και βλεμμα καθαρο για εκπληξη θαρρω

να μου κρατας



θελω να δινεις προτου ζητησω

θελω παντα τρελος απο ερωτα το πρωτο βημα
εσυ να κανεις

θελω να μη σε δω ποτε θλιμμενο, αδιαφορο η
κουρασμενο

θελω ο ερωτας σου να ειναι ασυμβιβαστος και πληρης

και στοχος του να ειναι η ζωη

ολοκληρη



θελω...



ΘΕΛΩ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο,ΤΙ ΚΙ ΕΣΥ!




[ απο την συλλογη " ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ " - στον Γιωργο και τον
Νικολα -, προμετωπιδα * : ΕΛΕΝΗ ΣΙΩΖΟΥ ( silena ), εκδ. " ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ " - isbn : 978-960-6849-21-3 , αθηνα - Οκτ. 2011 ]


σημ. Η Ελενη Σιωζου με καταγωγη απο τα Ιωαννινα γεννηθηκε στην Αρτα.  Σπουδασε στο μαθηματικο τμημα του Παν/μιου Αθηνων.


* Ιδε πινακα ζωγραφικης "ΝΙΡΒΑΝΑ" πιο πανω.


Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ


Η ΦΙΛΙΑ


Οταν εγγιζη το χνουδι της ημερας το πουλι
Η σκονη πεφτει και στη θεσι της πηδα γυμνος ο ιμερος
Δεν αναλισκονται τα πρωινα τεχνασματα της επιουσης
Φωναζουν αυριο αυριο και μετατρεπουν την ιδικη τους ευστοχι'α
Σε θαλπωρη μαστων που δεν ξεχνα ποτε ο ουριος ανεμος
Την στρογγυλαδα τους και τους αναπαλμους που προκαλουνε
οι θωπειες
Κι ετσι η αυριο γινεται σημερα
Και πεφτουν μονομιας τα στορια της επαυλεως
Πεφτουν οι πεπλοι και αποκαλυπτεται ο θυσανος
Της κεντρικης επιθυμιας
Ενω στη μεση της πλατειας
Χειρονομουν ομαδες ανθρωπων σιωπηλα
Και σφιγγουν μεσ' στα χερια τους τα γαντια.


( συλλογη "ΕΝΔΟΧΩΡΑ" , ενοτητα " Οι σπονδυλοι της πολιτειας " - 1935 -
στον Andre Breton, " ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΛΑΞΙΑ ", αθηνα - 1962, σελις 128 )

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

... < Κ Λ Ι Κ > ...




Κ Λ Ι Κ
στην εικονα, για μεγεθυνση



Λενα Καραγιαννη !



Κ Λ Ι Κ
στην εικονα...

( χαρακτικο, κειμενο και κοκκινα διακοσμητικα του
Γιωργου Βελισσαριδη. Παρανομη εκδοση - στο ατελιε του Μεμου Μακρη,
στο Παγκρατι - του Ε.Λ.Α.Σ. - Ε.Α.Μ.,
αθηνα - 25 Μαρτιου 1943, επανεκδοση 1988 απο την
"εταιρεια εικαστικων τεχνων α. τασσος" )



Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

.... Η ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ


... συγγενεις... ολοι οσοι ενδιαφερονται
για τους εξαφανισθεντες στο ρωσσικο μετωπο,
απο το '42 ως το '44,
να μαζευτουν στη δεξια μερια...



ΑΣΜΑ ΗΡΩΙΚΟ ΚΑΙ ΠΕΝΘΙΜΟ...


Παντρευτηκε το κοριτσι που αγαπουσε απο μαθητης του γυμνασιου, γειτονοπουλα του, κορη της προσφυγιας ( ορφανη απο πατερα, που ειχε αφησει την ψυχη του στη Σμυρνη, κατα το μεγαλο φευγιο... ), στον Βυρωνα,
στις 12 Δεκεμβριου του 1940, περιμενοντας την επιστρατευση του.
Την παραμονη της αναχωρησης του για το μετωπο, εστειλε το παραπανω επιστολικο δελταριο στον πατερα του που βρισκοταν με τον μεγαλυτερο αδελφο του, σ' ενα κεφαλοχωρι της Πελοποννησου.
Την επομενη ( 27 - 1- 1941 ) εφυγε για το μετωπο...




Κ Λ Ι Κ στην εικονα


... στις 13 Φεβρ. σκοτωθηκε, σε αποσταση, περιπου, 50 χλμ. απο τα Τιρανα, απο τον ανηλεη βομβαρδισμο της γερμανικης αεροποριας, προκειμενου να αποτρεψει την καταληψη των Τιρανων απο τον ελληνικο στρατο...

Μετα την απελευθερωση, δοθηκε στον πατερα του ενα " Διπλωμα Τιμης " απο τον ελληνικο στρατο που φυλασσεται απο την οικογενεια, μεχρι σημερα, σαν ιερο οικογενειακο κειμηλιο.

Κι ο πατερας του, ζητησε απο τον μεγαλυτερο γυιο του, να δοθει σ' ενδειξη τιμης, το ονομα του σκοτωμενου αντι του δικου του ονοματος, στον δικο του γυιο.


ΤΑ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ






Κ Λ Ι Κ

στην εικονα !










του VAN GOGH !

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΜΕ ΤΙΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΕΣ



ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΜΕ ΤΙΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΕΣ





ΜΙΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΗΛΙΑΓΕΣ μερες εκεινου του χειμωνα, ενα πρωι Σαββατου, σωρος αυτοκινητα και μοτοσυκλετες εζωσανε το μικρο συνοικισμο του Λευτερη, με τα τρυπια τενεκεδενια παραθυρα και τ' αυλακια των οχετων στο δρομο. Και φωνες αγριες βγανοντας, εκατεβηκανε ανθρωποι με χυμενη την οψη στο μολυβι και τα μαλλια ολο'ι'σα ιδιο αχερο. Προσταζοντας να συναχτουν οι αντρες ολοι στο οικοπεδο με τις τσουκνιδες. Και ηταν αρματωμενοι απο πανου ως κατου, με τις μπουκες χαμηλα στραμμενες κατα το μπουλουκι. Και μεγαλος φοβος επιανε τα παιδια, επειδη τυχαινε, σχεδον ολα, να κατεχουνε καποιο μυστικο στην τσεπη η στην ψυχη τους. Αλλα τροπος αλλος δεν ητανε, και χρεος την αναγκη κανοντας, λαβανε θεσεις στη γραμμη, και οι ανθρωποι με το μολυβι στην οψη, το αχερο στα μαλλια και τα κοντα μαυρα ποδηματα, ξετυλιξανε γυρω τους το συρματοπλεγμα. Και κοψανε στα δυο τα συγνεφα, οσο που το χιονονερο αρχισε να πεφτει, και τα σαγονια με κοπο κρατουσανε τα δοντια στη θεση τους, μηπως τους φυγουν η σπασουνε.
Τοτε, απο τ' αλλο μερος φανηκε αργα βαδιζοντας να 'ρχεται Αυτος με το Σβησμενο προσωπο, που σηκωνε το δαχτυλο κι οι ωρες ανατριχιαζαν στο μεγαλο ρολο'ι' των αγγελων. Και σε οποιον λαχαινε να σταθει μπροστα, ευθυς οι αλλοι τον αρπαζανε απο τα μαλλια και τον εσουρνανε χαμου πατωντας τον. Ωσπου εφτασε καποτε η στιγμη να σταθει και μπροστα στο Λευτερη. Αλλα κεινος δε σαλεψε. Σηκωσε μονο αργα τα ματια του και τα πηγε μεμιας τοσο μακρια - μακρια μεσα στο μελλον του - που ο αλλος ενιωσε το σκουντημα κι εγειρε πισω με κιντυνο να πεσει. Και σκυλιαζοντας, εκανε ν' ανασηκωσει το μαυρο του πανι, ναν του φτυσει καταμουτρα. Μα παλι ο Λευτερης δε σαλεψε.
Πανω σε κεινη τη στιγμη, ο Μεγαλος Ξενος, αυτος που ακολουθουσε με τα τρια σειρητια στο γιακα, στηριζοντας στη μεση τα χερια του, καγχασε : οριστε, ειπε, οριστε οι ανθρωποι που θελουνε, λεει, ν' αλλαξουνε την πορεια του κοσμου ! Και μη γνωριζοντας οτι ελεγε την αληθεια ο δυστυχης, καταπροσωπο τρεις φορες του καταφερε το μαστιγιο. Αλλα τριτη φορα ο Λευτερης δε σαλεψε. Τοτε, τυφλος απο τη λιγη περαση που 'χε η δυναμη στα χερια του, ο αλλος μη γνωριζοντας τι πραττει, τραβηξε το περιστροφο και του το βροντηξε συρριζα στο δεξι του αυτι.
Και πολυ τρομαξανε τα παιδια, και οι ανθρωποι με το μολυβι στην οψη και το αχερο στα μαλλια και τα κοντα μαυρα ποδηματα, κερωσαν. Επειδη πηγανε κι ηρθανε γυρω τα χαμοσπιτα, και σε πολλες μεριες το πισσοχαρτο επεσε και φανηκανε μακρια, πισω απ' τον ηλιο, οι γυναικες να κλαινε γονατιστες, πανω σ' ενα ερμο οικοπεδο, γεματο τσουκνιδες και μαυρα πηχτα αιματα. Ενω σημαινε δωδεκα ακριβως το μεγαλο ρολο'ι' των αγγελων.


( απο το "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" του ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ, εκδ. "ΙΚΑΡΟΣ",
με λιθογραφια του ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΡΑΛΗ, κοσμημα εξωφυλλου ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ, αθηνα - μαρτιος 1961 - 2η εκδ. )

σημ. :
εικονα αριστερα, "ζευγαρι", μικρογλυπτο του... < Θοδωρου > ...

εικονα δεξια, το "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" σε δερματοδετη βιβλιοδεσια του
Μπαμπη ... < Λεγγα > ...


Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

SOTTOVOCE



Επειδη, δυο ολοκληρα καλοκαιρια τα περασα στη Λαμια ( 1953 & 1954)
οπου υπηρετουσε ο πατερας μου,

... < Βουλα > ... Παπα'ι'ωαννου !


Επειδη, στη Ρωμη, μερικοι/ες απο τους καλυτερους φιλους/ες που απεκτησα στη ζωη μου ησαν απο την Αργεντινη, με πρωτη και καλυτερη τη Φριντα...
που αν αποκαλυψω την καταγωγη της... ξερω καλα οτι πολυ θα την στενοχωρησω,

... tanti baci a te Frida

... < Carlos > ... Gardel !


ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΤΖΙΟΥΛΑΣ



Φυσιολατρεια


Σημερα χαιρουμαι βαθια
του φθινοπωρου την ειρηνη'
ροδινη η συλλογη μου εγινη
κ' η πλαση γυρω μου ξανθια.

Κατω απ' τον πεπλο τον αχνο
βλεπω γελουμενη τη χωρα'
ω, να μπορουσα τετοιαν ωρα
να παω ψηλα με τον καπνο !

Καθως απανου στην παλια
πετρα εχω γειρει, που με ξερει,
η αυρα γινεται αβρο χερι
και μου χα'ι'δευει τα μαλλια...

Περα στο πελαο τ' απλωτο
καποια βαρκουλα ξανοιγμενη
μοιαζει σαν αναχωρημενη
ψυχη μου απο τον κοσμο αυτο...

Τα χερια υψωνω και βλογω
τη μερα που ανοιξα τα ματια.
Στα καθαρα γαλαζια πλατια
μια πεταλουδα κυνηγω !..


Την τσακωσε το βλεμμα μου


Την τσακωσε το βλεμμα μου στο πλα'ι' ενος αγνωστου,
κι ο νους μου , ανησυχος, χωρις να ξερω πως, επηγε
μεμιας στην Εμμα Μποβαρυ, τη θρυλικη ηρωιδα,
σ' αυτην που πηρε κι εδωσε με τις παραξενιες της -
μια διψασμενη για ηδονες, που τις πληρωνουν μ' αιμα.

Μα αληθεια δε με προσεξες, η εκανες πως δε μ' ειδες ?..
Εγω ειμαι, εκεινος ο γραφιας, ο λιγο καλλιτεχνης,
που μολις εφανερωνε την ατολμη του αγαπη,
κ' ητανε μια παρηγορια στην πληχτικη επαρχια,
στη βαναυση πεζοτητα που σ' ειχε ριξει η τυχη...

Κι αν θελης
βανω στοιχημα για τη δουλεια του αντρος σου !


... < Ε Δ Ω > ...

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ (updated)




Και τωρα τι θα γενουμε χωρις βαρβαρους
Οι ανθρωποι αυτοι ησαν μια καποια λυσις




Οπως, ισως, αντιληφθηκατε, μπορω και παλι ν' αναρτω φωτογραφιες.
Ετσι, βλεπω το μπλογκ μου... παλι με χρωματα.
Το ιδιο και τα ελαχιστα εκεινα μπλογκς - 5 τον αριθμο (... περιεργο!), που τα εβλεπα χωρις φωτογραφιες - απο τα ευρισκομενα στα λινκς μου.
Αυτο συνεβη νωρις χθες το βραδυ... κατα τροπο μαγικο, ακριβως οπως ειχε συμβει και με την εξαφανιση τους.

Φαινεται πως καποια... κουμπια που 'χαν χαθει... ξαναβρεθηκαν...

Τι σου ειναι, τελοσπαντων, αυτη η μοντερνα... ηλεκτρονικη τεχνολογια, στα χερια ανθρωπων πολυσπουδασμενων ακαματηδων, μικρονοων και μιζερων...

ηγουν, πολυσπουδασμενων μεν, αλλα ΑΜΟΡΦΩΤΩΝ...!

ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ



Αρθρον 4. -


Ο Νομος ειναι εκεινη η ελευθερα αποφασις, οπου με την συγκαταθεσιν
ΟΛΟΥ
του λαου εγινεν




[ απο : " ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ - απανθισμα κειμενων ", σελις 124, επιλογη κειμενων Πασχαλης Μ. Κιτρομηλιδης, εκδ.(μη γελασετε) ...Βουλη των Ελληνων, αθηνα 1998 ]

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011


Σ' ενα καραβι παντος καιρου σταθηκε η ζωη μου ολη.
Με τις μηχανες ολημερις ολονυχτις στο stand by
Τον καπετανιο στη γεφυρα ακοιμητο
Και το χερι του στον τηλεγραφο, στην εντολη
Προσω ηρ'εμα... ολοταχως

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

ΙΣΙΔΩΡΑ ΝΤΑΝΚΑΝ


Επειδη,
απο το Σαββατο το βραδυ, ολως αιφνιδιως, δεν μπορω να δημοσιευσω καμμια φωτογραφια - ειτε απο τον ιστο, ειτε απο το προσωπικο μου αρχειο, τραβηγμενες απο μενα - παρα μονον κειμενο, δικα μου videos (... εχω φτιαξει σ' ενα μηνα μεσα τοσα πολλα, που σκεφτομαι... σοβαρα, σε περιπτωση αναγκης... ν' ανοιξω βιντεαδικο ) και videos απο το youtube.
Κι ακομη, βλεπω το blog μου σχεδον ολομαυρο καθως, ως δια μαγειας, εχουν χαθει ολες οι φωτογραφιες, ειτε απο τις αναρτησεις μου ειτε απο το τμημα σχεδιασης. Το ιδιο βλεπω και μερικα μονον (... περιεργο!) blogs απ' αυτα που εχω στα λινκς μου.
Γι' αυτο, ακολουθωντας... τη "μοιρα" μου θα συνεχισω ετσι, δλδ. ... κειμενα και videos και παρακαλω... αποδεχτειτε αυτην την μη δικη μου επιλογη








... < Ε Δ Ω > ...


Κι επειδη, επισης,
εχω ζησει ενα μερος των παιδικων μου χρονων καθως και το μεγαλυτερο μερος της ενηλικης ζωης μου στην, αρχικα, προσφυγικη συνοικια του Βυρωνα, σε σημειο γειτνιαζον με την αλλη προσφυγομανα, την Καισαριανη - οπου μας πηγαιναν για παιχνιδι οι δασκαλοι μας στο Σκοπευτηριο της, οταν ημουν στο δημοτικο, κι οπου, επισης, μαζευομαστε ολα τα παιδια εκει, την Καθαρη Δευτερα, για ν' αμολησουμε αετο - παρακαλω, μη θεωρησετε τον πιο κατω συνδεσμο... σαν διαφημηση


κι ακομη ... < Ε Δ Ω > ...


Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ


Το ταξιδι αρχισε κιολας... σημερα



" Την δυσκολη ζωη μου ασφαλη να κανω
εγω στην Τραπεζα του Μελλοντος επανω
πολυ ολιγα συναλλαγματα θα βγαλω... "

( Ο Κ. Καβαφης εγραφε το 1897 )




Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

FEDERICO GARCIA LORCA


Ο ΙΣΚΙΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ


Ο ισκιος της ψυχης μου
χανεται μεσα σ' ενα σουρουπο απο αλφ'αβητα,
ομιχλη απο βιβλια
και λογια.

Ο ισκιος της ψυχης μου !

Εφτασα στη γραμμη οπου σταματα
η νοσταλγια,
οπου πηζει του δ'ακρυου η αταγονα,
αλαβαστρο της ψυχης.

( Ο ισκιος της ψυχης μου !)

Η ανεμη του πονου
φτανει στο τελος της,
μα μεσα μου απομενει, ουσια και λογος,
ενα παλιο μεσημερι απο χειλια,
ενα παλιο μεσημερι απο βλεμματα.

Ενας θολ'ος λαβυρινθος
σκοτεινιασμενα αστερια
πλεκεται με τις θλιψεις μου
τις σχεδον μαραμενες.

Ο ισκιος της ψυχης μου !

Μια παραισθηση
ρουφαει τη ματια μου.
Βλεπω τη λεξη ερωτας
να γινεται ρημαδι.

Αηδονι !
Ω αηδονι μου !
Κελαδας ακομα ;

7 Αυγουστου 1918, Fuente Vaqueros, Granada

* * * * * * *

... σας καλω να ακουσετε με προσοχη αυτον τον μεγαλο ποιητη, κι ο καθενας σας ν' απαντηση σ' αυτον με τη δικη του συγκινηση. Η ποιηση απαιτει μια μακρι'α μυηση, οπως καθε αθλημα. Η αληθινη ομως ποιηση αναδινει ενα αρωμα, εναν ηχο, ενα φως, που ολος ο κοσμος μπορει να νιωσει.
Ω, ας μπορουσε να τον καμει να φυτρωσει αυτον τον σπορο της τρελλας που φερνουμε ολοι μεσα μας, που χωρις αυτον η ζωη δεν εχει νοημα, και που πολλοι τον πνιγουν για να επιδειξουν το αποκρουστικο μονοκλ της βιβλιακης τους πολυπραγμοσυνης.

( Αποσπασμα απο την " Παρουσιαση του Pablo
Neruda", του Λορκα, στα 1934 )


( απο : ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ "Ποιηματα", ενοτητα Ι - απο τα νεανικα ποιηματα, μτφ. ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, εκδ. Α. ΚΑΡΑΒΙΑ, αθηνα - 1964 )


* * * * * * *


... αφιερωμενα απο τον Paco de Lucia στον Lorca :



... δειτε κι ακουστε επισης ... < Ε Δ Ω > ...


ΤΡΥΠΙΕΣ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΕΣ


ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ


ΙΔ'


Τρια κοκκινα περιστερια μεσα στο φως
χαραζοντας τη μοιρα μας μεσα στο φως
με χρωματα και χειρονομιες ανθρωπων
που αγαπησαμε.


ΙΗ'


Λυπουμαι γιατι αφησα να περασει ενα πλατυ ποταμι μεσα
απο τα δαχτυλα μου
χωρις να πιω ουτε μια σταλα.
Τωρα βυθιζομαι στην πετρα.
Ενα μικρο πευκο στο κοκκινο χωμα,
δεν εχω αλλη συντροφια.
Ο,τι αγαπησα χαθηκε μαζι με τα σπιτια
που ειταν καινουργια το περασμενο καλοκαιρι
και γκρεμισαν με τον αγερα του φθινοπωρου.


( απο το "ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ", εκδ. "ΙΚΑΡΟΣ" - αθηνα )



ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ "ΕΒΔΟΜΑΔΑ"
british grown daffodils


ΔΕΥΤΕΡΑ


Μεσα στα σκυφτα ασφοδιλια οι τυφλοι κοιμουνται
ενας λαος τυφλων και τ' ασφοδιλια σκυβουν
μαυρισμενα απο την παχνη της αυγης.
(Θυμουμαι τα παφιοπεδιλα τον αλλο χειμωνα
κλεισμενα στη ζεστη.
Αρκε'ιτω βιος).
Προσκεφαλα τους οργανα εξοντωμενα
ραχιτικοι φωνογραφοι
τρυπιες φυσαρμονικες
αρμονια γονατισμενα'
να 'χουν πεθανει?
Ενας ακινητος τυφλος δεν ξεχωριζει ευκολα
καποτε ζωντανευουν τα ονειρα τους γι' αυτο λεω πως κοι-
μουνται.
Τριγυρω στα σπιτια, φορεματα αγγελων μου γνεφουν μαρ-
μαρωμενα
το ποταμι δεν κυλα εχει ξεχασει τη θαλασσα
κι' ομως υπαρχει η θαλασσα και ποιος θα την εξαντλησει?
οι τυφλοι κοιμουνται,
οι αγγελοι γυμνοι τρεχουν μεσα στις φλεβες τους
τους πινουν το αιμα και τους δινουν φρονηση
κι' η καρδια με τα φριχτα της ματια λογαριαζει
ποτε θα στερεψει.
Κοιταζω το ποταμι
αναλαφρες σπηλιαδες περνουν κατω απο τον ανημπορο ηλιο
τιποτε αλλο, το ποταμι περιμενει'
λυπησου εκεινους που περιμενουν.
Τιποτε αλλο' φτανει για σημερα.



. . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . .


( απο : "Ο κ. ΣΤΡΑΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ", εκδ. "ΙΚΑΡΟΣ" - αθηνα )



Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ


Κι ετοιμαζοτουνα να φωναξη δυνατα για να δειξη
πως δεν πεθανε, ........


( ΔΙΟΝ. ΣΟΛΩΜΟΥ "ΑΠΑΝΤΑ", επιμελεια ΝΙΚ. ΤΩΜΑΔΑΚΗ,
απο τη "ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ" - κεφ. 7 - στιχος 14, εκδ.
"ΓΡΗΓΟΡΗ" - αθηνα )

σημ. του blogger:
... αποψε, δεν ξερω γιατι, θυμηθηκα τον καθηγητη Τωμαδακη που, την πρωτη
φορα που εδωσα προφορικη εξεταση στο μαθημα του (Βυζαντινη φιλολογια), η πρωτη ερωτηση του ηταν... εσυ, καθολικος εισαι η ορθοδοξος...?



Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣ


ΣΑΜΠΕΘΑ'Ι' ΚΑΜΠΙΛ'ΗΣ

2



Πολλα χρονια πρεπει να περασαν ετσι, παρα πολλα. Μπορει να 'τανε στ' αληθεια και τα δυο χιλιαδες χρονια του Σαμπεθα'ι' Καμπιλ'η, μπορει να 'ταν κι ακομη παλιοτερα, πριν ακομα ξεκινησουν να 'ρθουνε σ' αυτη την πολη. Οι πλακες του Μωυση κρατουσανε παντα την παλια τους γραφη. Κ' η οβρα'ιικη φτωχολογια τις κουβαλουσε στην πλατη της, λιμασμενη, καταφρονεμενη, απ' αυτες καρτερωντας τη σωτηρια.
Οπου καποτε, πανε τωρα τριαντα χρονια, ακουστηκε και στην μικρη πολιτεια η φωνη ενος καινουργιου προφητη. Δεν υπαρχει, ελεγε αυτος, κανενας αλλος τροπος για τους Οβραιους να γλυτωσουν, να σταματησει η χαμενη τυρ'αννια τους κ' η ντροπη τους , παρα να τις σπασουνε μια και καλη τις πλακες του Μωυση. Οι φτωχοι με τους φτωχους κ' οι αρχοντοι με τους αρχοντους, οπως ειτανε κιολας αυτοι και πρωτος-πρωτος ο Σαμπεθα'ι' Καμπιλ'ης. Αυτος τους φοβεριζει τους Οβραιους πλιοτερο απ' ολους τους χριστιανους. Κ' η σωτηρια που τους ταζει ειναι οι αλυσιδες που τους δενουν.
Φανερο, λοιπον, πως αυτος ο καινουργιος προφητης ειταν ο πρωτος Οβραιος κομουνιστης της πολης αυτης. Σαν ο Σαμπεθα'ι' Καμπυλ'ης φοραγε κι αυτος μια γκριζα ρεπουμπλικα αχαρα τσαλαπατημενη στο κεφαλι του που 'τανε κι αυτουνου στρογγυλο και τα ρουχα του ειτανε το ιδιο σαν του Σαμπεθα'ι' Καμπυλ'η κακοβαλμενα στο κορμι του - μονο που, τ' αντιθετο απ' αυτον, ειταν παντα ξεκουμπωτος, παλτο, σακακι, γιλεκο, καμια φορα και τα κουμπια του παντελονιου του.
Ειταν ορφανος απο πατερα κ' η μανα του τον ειχε αναστησει ξενοδουλευοντας και τον καμαρωνε υστερα πογινε καθηγητης των γαλλικων σ'ενα τετοιο σκολειο σαν της "Αλλιανς Φρανσαιζ", που το κραταγε στα χερια της η Κοινοτητα των Οβραιων. Τον καμαρωνε ακομα που 'ταν ετσι ταπεινος και γλυκος κ' οι Οβραιοι τον κοιτουσαν στα ματια και την τιμουσε κι αυτην, οπως τιμουν οι φτωχοι τις μαναδες τους.
Ωρες και παρ'αωρες τριγυρνουσε καθε μερα στον οβρα'ιικο μαχαλα. Χωρις καθολου να γνοιαζεται πως ειταν καθηγητης σ' ενα τετοιο σκολειο σαν της "Αλλιανς Φρανσαιζ", καθοταν στα πεζοδρομια και στα πεζουλια και μιλουσε με τις Οβριες και με τους χαμαληδες. Πηγαινε μαζι τους στα καπηλεια τους, εκει μεσα στα Οβρα'ιικα, κι αν δεν επινε κι αυτος, ετρωγε ωστοσο μαζι τους, με τα δυο του τα χερια την οβρα'ιικη λαχαναρμι'α και τρεχανε τα ζουμια στο παλτο του. Γεννημα δηλαδη και θρεμμα δικο τους, ολοφτυστο.
Λιγο-λιγο με δισταγμο και με φοβο οι Οβραιοι αρχισανε και μαζευοντανε γυρω του κι ακουγανε ξαφνιασμενοι που τους εξηγαγε τη Γραφη μ' εναν τροπο δικο του, καινουργιον κι ανασαινανε τ' ονειρο του. Μια μικρη Συναγωγη αρχισε σιγα-σιγα και γινοτανε στο μαγαζι του Χα'ι'μ Εζρα. [... ].


( αποσπσμα, απο : "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ" - διηγηματα,
σελις 56-57, εκδ. " ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ ", αθηνα - δεκ. 1999 )


σημ. : στη φωτο, ο Νικος... < Καρβουνης > ... με τον Δημητρη... < Χατζη > ...σε περιοχη της ελευθερης Ελλαδας κατα τη διαρκεια του αντιφασιστικου αγωνα.


ΓΙΟΥΠΙΙΙ..




ΑΛΚΑΙΟΣ


ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ


αποσπασμα 31


Ο αντρας αυτος, που αποθυμα την εξουσια τοσο,
Θε ν' αφανιση γληγορα την πολιτεια' και τουτη
Σε κρισιμη ειναι θεση.


αποσπασμα 30


Δε νιωθω κατα που φυσαν οι αγερηδες'
Γιατι το κυμα μια αποδω και μια αποκει
Κυλαει' κ' εμεις δερνομαστε στη μεση του
Με το καραβι μας το μαυρο, απ' την τρανη
Θαλασσοταραχη πολυ υποφερνοντας.
Τη σκατσα τηνε σκεπασεν η θαλασσα
Κ' ειναι κομματιασμενο πια καθε πανι
Και σαν κουρελι κρεμεται' και τα σκοινια
Ειναι χαλαρωμενα...


( μτφ. ΗΛΙΑΣ Π. ΒΟΥΤΙΕΡΙΔΗΣ )


σημ. του blogger :

TI EXETE, ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΝΑ ΠΕΙΤΕ ?..


ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ


ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ


Λευτερια, Λευτερια, σχιζει, δαγκανει
τους ουρανους το στεμμα σου. Το φως σου,
χωρις να καιει, τυφλωνει το λαο σου.
Πεταλουδες χρυσες οι Αμερικανοι,
λογαριαζουν ποσα δολαρια κανει
σημερα το υπερουσιο μεταλλο σου.

Λευτερια, Λευτερια, θα σ' αγορασουν
εμποροι και κονσορτσια κι εβραιοι.
Ειναι πολλα του αιωνος μας τα χρεη,
πολλες οι αμαρτιες, που θα διαβασουν
οι γενεες, οταν σε παρομοιασουν
με το πορτραιτο του Dorian Gray.

Λευτερια, Λευτερια, σε νοσταλγουνε,
μακρινα δαση, ρημαγμενοι κηποι,
οσοι ανθρωποι προσδεχονται τη λυπη
σαν επαθλο του αγωνος, και μοχθουνε,
και τη ζωη τους εξακολουθουνε,
νεκροι που η καθερωσις τους λειπει.


( απο " ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΑ ", επιμελεια Γ. Π. ΣΑΒΒΙΔΗΣ,
σειρα: νεα ελληνικη βιβλιοθηκη, δ/ντης ΑΛΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΥ,
εκδ. "ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΡΜΗΣ Ε.Π.Ε. " , αθηνα - 1972 )


Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ


Μοιρολογι


Σκοτεινιασε ουρανε, και παψε θαλασσα
κ' εσυ, βροχη, δεσε τα συννεφα σου'
σταθητε ονειρα στα συνορα του υπνου
- πηρε αλλη καρδια εκεινη που αγαπω!

Ματια που κοιτατε αλλου οταν κοιτω,
και συ ψυχη που πεταξες σε ξενο κορμι,
διαμαντι μου που αλλου πηγες να φεξης
- πεστε μου που πηγε εκεινη που αγαπω?

Σπασε καρδια μου στο ερημο στηθος σου,
χτυπα ρολο'ι' μου τις ωρες που χαθηκαν,
τραινα που φευγετε σταθητ' ενα λεπτο
- φερτε μου πισω εκεινη που αγαπω!

Αστερια βαλτε φωτια στον ουρανο,
ποταμια γυριστε πισω στη φωλια σας,
γυριστε δακρυα στα ματια που σας εχυσαν
- αλλον αγαπησε εκεινη που αγαπω!




ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ


φωτο, σημερα το πρωι, hrs. 08.30 π.μ.



Ο δρομος


Να παρω επρεπε αλλο δρομο
ετουτος κρυβει το φεγγαρι
για χαρη της ειχαν κρεμασει
τριανταφυλλα στον ουρανο

Να παρω επρεπε αλλο δρομο
γεμισανε σπυρια τα χερια
γεμισαν λασπη κι οι καρδιες
ειν' ενας δρομος πληγωμενος

Ειν' ενας δρομος φλογισμενος
ειν' ενας δρομος λυπημενος
μπρος το παιδι με την ουρα
κι ο δαιμονας με την παρθενα

Να παρω επρεπε αλλο δρομο
αναψαν πρασινα κερια
προβαλε ο σκυλος με τα πεπλα
βογγηξε αργα και προχωρουσε


( απο το ανθολογιο"ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ",
ενοτητα " Οταν σας μιλω", φιλολογικη επιμελεια ΖΩΗΣ ΣΑΜΑΡΑ,
εκδ. "ΕΡΜΗΣ", αθηνα - 1997 )


ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ


Απο τοτες ποσες φορες περασε μπροστα στα ματια μου μια γυναικα, που της απομεναν μοναχα τα μαλλια, τα ματια, το στηθος και τιποτε αλλο, γοργονα ταξιδευοντας στο πελαγο, κι αναμεσο τους κυκλοφορουσε το φρεσκο αερακι, σα γαλαζιο αιμα.


( απο τη συλλογη "τετραδιο γυμνασματων", ενοτητα "σημειωσεις
για μια εβδομαδα", εκδ. " ΙΚΑΡΟΣ" , αθηνα - ιουλ. 1964 )


* * * * *


Μας ελεγαν θα νικησετε οταν υποταχτειτε.
Υποταχτηκαμε και βρηκαμε τη σταχτη.
Μας ελεγαν θα νικησετε οταν αγαπησετε.
Αγαπησαμε και βρηκαμε τη σταχτη.
Μας ελεγαν θα νικησετε οταν εγκαταλειψετε τη ζωη σας.
Εγκαταλειψαμε τη ζωη μας και βρηκαμε τη σταχτη...


Βρηκαμε τη σταχτη. Μενει να ξαναβρουμε τη ζωη μας, τωρα που δεν εχουμε πια τιποτα. [... ].


( αποσπασμα απο τη συλλογη "τετραδιο γυμνασματων", ενοτητα
" ο κ. στρατης θαλασσινος περιγραφει εναν ανθρωπο",
κομματι 5 - αντρας, δευτερο μερος, εκδ. "ΙΚΑΡΟΣ", αθηνα - 1964,
εξωφυλλο γιαννης μοραλης )

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΚΑΣΔΑΓΛΗ ΛΙΝΑ


1944


Βρισκαμε στο κατωφλι μας τα λουλουδια της δροσιας,
σε καθε γωνια κοιμουνταν της γιαγιας τα παραμυθια,
μας κοιταζε απο τα παραθυρα ενας μεγαλος ηλιος
που ητανε καθε μερα ο ιδιος...

Παραξενο! Σωπασανε τα παιδικα μας χρονια στις γωνιες
απ' τη βραδια που ακουμπησε στο τζαμι μας ενα αγορακι πεινασμενο'
δεν ελεγε τ' ονομα του, μα επαιζε στα ματια του ο τρομος
μιας μεγαλης φωτιας...

Παραξενο! Δεν ξαναβρηκαμε στην πορτα μας λουλουδια,
απ' την αυγη που καθησε να ξεκουραστη μια φοβισμενη γυναικα.
Μα δεν ητανε πια να ξεκουραστη πουθενα,
γιατι ειχε στο φορεμα της δυο σταγονες παιδιατικο αιμα...

Παραξενο!.. Αλλαξε χρωμα ο ηλιος
καθως τον κοιταζε το μεσημερι ενας αντρας αρρωστος,
γιατι δεν ηξερε πια που να κοιταξη.

(Το σπιτι μας..- δεν ειναι εδω το σπιτι μας!..)

Η ΑΙΓΙΝΑ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ


Κ Λ Ι Κ
στην εικονα!

του Σπυρου Βασιλειου

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

ΣΑΠΦΩ


Αποσπασμα 4


Τ' αστερια γυρω απ' τ' ομορφο φεγγαρι
Τη φωτεινη θωρια τους παλι κρυβουν,
Οταν γεματο λαμπη επανω (σ' ολη)
Τη γη......

ασημενιο.





( μτφ. ΗΛΙΑ Π. ΒΟΥΤΙΕΡΙΔΗ )

ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ


ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ


Τη Δημητρα την ομορφομαλλουσα, τη σεβαστη θεα,
γι' αυτην αρχιζω το τραγουδι,
γι' αυτην και για τη θυγατερα της με τα λιγνομακρα σφυρα,
που του Αδη ο αρχοντας ο Α'ι'δωνιευς την αρπαξε.
Κι ετσι να γινει αφησε ο Ζευς,
που βαρια χτυπαει και το βλεμμα του περα για περα απλωνει.
Μακρια απ' τη Δημητρα με το χρυσο σπαθι
και τους αγλαους καρπους
την αρπαξε την ωρα που επαιζε μαζι με του Ωκεανου
τις κορες, που 'χαν τη μεση λυγερη.
Καθως λουλουδια μαζευε
ροδα και κροκους και ωραιους μενεξεδες,
στο λιβαδι πανω το απαλο, και ιριδες και υακινθους.
Αλλα για να ξεγελασει την Κορη
που μπουμπουκι προσωπο ειχε
η Γαια κι ενα ναρκισσο ξεπεταξε με του Διος τη θεληση,
χαρη κανοντας
στον Πλουτωνα τον Πολυδεκτη, που τους πολλους δεχεται.


( Οι πρωτοι 9 στιχοι, απο: "ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ", μτφ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΠΑΝΙΤΣΑΣ, επιμελεια ΛΙΝΑ ΚΑΣΔΑΓΛΗ, εικονογραφηση ΜΑΡΙΑ ΚΟΠΑΝΙΤΣΑ, εκδ. "ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ", αθηνα - Οκτ. 2005 )


Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ Ο ΚΕΙΟΣ


ΕΓΚΩΜΙΑ

αποσπασμα 5

ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝΕ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ α

Εκεινων, που σκοτωθηκαν στις Θερμοπυλες, ειναι
Τρισδοξαμεν' η τυχη τους κι' ωραιος ο θανατος τους.
Ο ταφος τους ειναι βωμος, κι' αντι για θρηνους εχουν
Τη θυμηση' και γινεται η λυπη παινεμα τους.
Και τετιο σαβανον αντρων γενναιων μητε η μουχλα,
Μητε κι' ο παντοχαλαστης καιρος θα το αφανιση.
Το μνημα τους για κατοικον επηρε της Ελλαδας
Τη δοξα. Κ' ειναι αποδειξη σ' αυτο κι' ο Λεωνιδας,
Ο βασιλιας της Σπαρτης,
Που στολισμα της αρετης εχει μεγαλο αφισει
Και δοξαν αναιωνια.


( απο "ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΥΡΙΚΟΙ", μτφ. σε στιχους ΗΛΙΑ ΒΟΥΤΙΕΡΙΔΗ,
σελις 205, αθηνα 1931 )



ΣΓΟΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ


ΠΕΤΡΙΝΟ ΑΛΩΝΙ


Στο χερσο χωραφι
στη σιωπη,
το πετρινο αλωνι ξεχασμενο.

Μαυρολογουν οι πετρες του,
της λησμονιας οι πετρες
και του θρυλου.

Του Κωνσταντινου η φωνη,
του Χαροντα το βογγητο,
τις μνημες ζωντανευουν.



( το πετρινο αλωνι του Δρακο-γιαννη... )


ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ


Μουστο
πατημενων σταφυλιων,
Μοσχοβολαει το χωριο
και φλεγεται
ο αερας μεθυσμενος.

Ενα κοριτσι πεταξε
μεσ' απ' το στενο.



ΛΙΓΝΕΣ ΓΡΙΕΣ


Λιγνες γριες
στην εκκλησι'α
στα μαυρα φορεμενες.

Τρια κλωνια
σγουρος βασιλικος,
για τους νεκρους
π' ακουν τα βηματα τους.

Η Παναγι'α μεσ' στη σιωπη,
στο τεμπλο της δακρυζει.


( απο τη συλλογη "Σγουρος βασιλικος", ενοτητα: Κυριακη στο χωριο,
του ΒΑΓΓΕΛΗ Σ. ΖΑΦΕΙΡΑΤΗ, σχεδια ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΤΣΗΣ, εκδ. "ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ", αθηνα - Μαρτιος 2011 )


σημ. :
Ο Βαγγελης Σ. Ζαφειρατης γεννηθηκε το 1956 στο χωριο Λαζατι, στο νομο των Αγιων Σαραντα της Βορειου Ηπειρου. Σπουδασε οικονομικα στο Παν/μιο
των Τιρανων. Ζει στην πολη των Αγιων Σαραντα, οπου εργαζεται ως οικονομο-
λογος και δημοσιογραφος σε ελληνοφωνες εφημεριδες.


Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011


Η ΜΙΚΡΗ... ΒΕΝΕΤΙΑ (updated)


...η Βενετια φημιζεται για το καρναβαλι της
και τις περιφημες μασκες της, εργα τεχνης!


...στην Ελλαδα, ομως,
οι καθημερινες καρναβαλιστικες
παρελασεις των πολιτικων μας ειναι,
πια, γεγονος συνηθισμενο
...οι παρελασεις μασκοφορων που διασκεδαζουν
κλοτσωντας, εξ ισου και χωρις καμμια διακριση,
ανθρωπους και ζωντανα αδεσποτα,
επισης, καθημερινες κι επι 24ωρου βασεως
...κι επειδη, Κυριακη σημερα...



...αποφασισα να κανω την αναρτηση αυτη
...για να "γιορτασουμε" ολοι μαζι
την διαρκη και μονιμη σαρακοστη που διανυουμε...



σημ.
Η αναρτηση αυτη, προς Τιμην της ανδριωτισσας γιαγιας μου,
της Μαριγως, την οποια ποτε δεν γνωρισα, που η οικογενειακη της σκουφια
κραταγε απο την Ηπειρο, φαμιλια Σουλιωτικη, διασκορπιστηκε μετα τη
πτωση του Σουλιου, με καποιο της κλαδι στην ΕΥΒΟΙΑ, καποιο στη ΜΥΚΟΝΟ -
που ανεδειξε εναν τουλαχιστον ναυμαχο του Απελευθερωτικου Αγωνα, φυλακα αγγελο του διαυλου μεταξυ Μυκονου Τηνου - και καποιο αλλο στην ΑΝΔΡΟ!

Ιδια ακριβως η πορεια της φαμιλιας και του ανδριωτη συζυγου της
- παππου μου Γιαννη...η γυριστρουλα γνωριζει... - που μελη της ιδιας
αυτης φαμιλιας υπηρξαν οι πρωτεργατες του ανταρτικου στην Ανδρο κατα τη Γερμανικη κατοχη!